ah heel verhaal getypt en weg was hij. Lekker dat gaat opschieten pimpelmeesje! Waarom krijg je in een groepje prikles? Is dat vaker in een groepje,ik heb alle keren 1 op 1 prikinstucties gehad van de gyn. Zit je in een ziekenhuis waar het zo druk is?
Wel je verhaal zondag vertellen he Babs77 en niet liegen als het veel pijn deed! Oja krijg trouwens geen verdoving in me muts gelukkig
Dat doen ze altijd, ze zeggen dat mensen dat prettig vinden.. Misschien is dat ook wel zo, we zullen zien. Het is wel een verhaal van 2 uur, dus niet alleen een simpele prikinstructie.
Nee zal wel met heel het verhaal van ivf en intake zijn. Wel gezellig allemaal mensen in hetzelfde schuitje. Ik heb het alleen mijn moeder en schoonzusje verteld dat we zijn begonnen. De rest weet wel dat ik alleen op deze manier nog een kind kunnen krijgen,maar weten niet wanneer ik begin of al begonnen ben. Een paar collega's weten het maar je merkt toch dat ze veel niet snappen hoe het echt werkt. Vandaag vertelde ik dat ik tijdens de echo op me buik moest drukken,toen zei oh als ik zwanger wil worden moet ik op me buik drukken bij me eierstokken Ik kreeg dat ook allemaal via de computer te zien en uitleg en kon vragen stellen.
Het valt mij sowieso op dat mensen niet weten wat ivf inhoudt. Iedereen heeft van de term gehoord en ik snap dat ze de details niet kennen, maar ik dacht eigenlijk dat het wel algemene kennis was dat je dan een bevruchting hebt buiten het lichaam. En als ik mensen de echte details met alle prikken enzo vertel (dat vertel ik alleen als mensen heel geïnteresseerd zijn of heel erg dichtbij staan) dan schrikken ze zich allemaal een hoedje over hoe intensief het is. Wat dat betreft is het jammer dat het niet iets is wat mensen snel delen, er heerst toch een taboe. Ik ben er redelijk open over, en ik vind dat ook fijn, maar er zijn vrienden waarvan ik het idee heb dat ze ons nu vermijden. Omdat ze het vervelend vinden dat zij wel kinderen hebben ofzo. Misschien helemaal niet waar hoor, maar dat gevoel krijg ik een beetje.
Oh ik krijg wel verdoving daar. Twee prikken . Die zullen ook wel niet fijn zijn De morfine ook met een prik in mijn buik en valium tablet. Ja ik zal je precies vertellen hoe het is gegaaln. Zou fijn zijn dat jij ook een datum gaat krijgen Pimpelmeesje maar dat zal je vast tijdens die prikinstructie horen. Ik denk inderdaad dat mensen niet goed de impact van zo'n ivf kunnen inschatten. En heel veel weten inderdaad ook niet hoe het daadwerkelijk gaat. Wist ik eerlijk gezegd ook niet.
Ze zagen bij het bloedonderzoek dat een bepaald hormoon erg hoog is en bij de echo meerdere eitjes. Ben dus van mezelf al mega vruchtbaar en daarom krijg ik ook andere hormonen dan de meeste dames en moet ik ook korter spuiten om overstimulatie te voorkomen.
Voordat een oud collega startte met ICSI had ik ook echt geen idee hoe en wat... Maar toen ze er over vertelde ben ik mezelf er wel beter in gaan verdiepen om het beter te begrijpen (ook een stukje steun voor haar en om beter te begrijpen wat ze nou precies doet). Verder kon je ook zo goed zien hoe zwaar het emotioneel was, dus vond dat dat wel het minste was dat ik kon doen. En nou gaan we zelf zo'n traject in en merk ik dat het ook best jammer is dat er of niet naar gevraagd wordt of ze zelf niet echt informatie opzoeken... Gelukkig niet allemaal hoor!
Soms vind ik het ook wel lastig, ik wil m'n teamleider uitleggen wat hij kan verwachten qua afwezigheid maar ik wil m ook niet bombarderen met details, maar die details zijn soms nodig om iets uit te leggen
Ik moet trouwens zeggen dat er ook positieve bijwerkingen aan zitten; ik heb altijd erg veel problemen met m'n gezicht (acne) en dat is nu veel minder, en ik heb een vrij slechte eetlust (gewicht is ook net boven de ondergewichtgrens) en sinds ik de pil slik is mijn eetlust een stuk beter. Ik heb zowaar trek als ik vergeet te eten
Ik weet niet precies hoe het ziekenhuis waar jij heen gaat te werk gaat maar waar ik zit zijn de controles altijd in de ochtend. Misschien als je aangeeft dat het een zwaar traject is en dat je vanaf week ... tot week... regelmatig (om de dag?) In de ochtend naar het ziekenhuis moet voor controle en vanaf de punctie gewoon ziekmelden. In de wachtweken kan je gewoon werken en 2 weken later moet je weer naar het ziekenhuis. Dan weet je werkgever toch genoeg?
Bij de IUI's hebben ze op een gegeven moment een vervanger ingezet omdat ik eerst bij de echo's lessen miste en later steeds vanwege de bijwerkingen van de pregnyl mezelf ziek moest melden. Als ik niet werk, krijgen mijn leerlingen geen les, komt er een achterstand en ondanks dat ik alleen onderbouw lesgeef is dat niet prettig. Mijn teamleider is super en denkt altijd mee, maar we willen zo goed mogelijk inschatten of er vervanging nodig is zodat mijn leerlingen er niet onder lijden. Die ene maand ivf is wel te doen en het terugplaatsen van de cryo's schijnt veel minder intensief te zijn (alleen de echo's voor bms meting en terugplaatsing) dus als alles goed verloopt is het prima. Maar als de poging mislukt of er zijn geen cryo's...
Aaaah oke... op die manier. Alleen inschatten wordt misschien nog best lastig, bedoel je weet nooit van te voren hoe je lichaam reageert op al die hormonen. Zelf probeer ik constant vergelijkbare verhalen te vinden (omdat ik bang ben of het wel lukt). Kan hier zelfs wakker van liggen... Maar na zoveel verhalen gelezen te hebben ben ik er inmiddels achter dat je gewoon geluk moet hebben. Dus nadenken over dat het mislukt moet je zeker niet doen!
Nee het is inderdaad moeilijk. Het is wel heel erg waarschijnlijk dat de ivf zelf heel zwaar wordt, omdat het dezelfde hormonen zijn als de iui en daar reageerde ik heeel slecht op. En ik ga mezelf nu niet weer voorbij lopen, ik meld me ziek als het niet gaat. Maar als dat 1 maand drama is en daarna (tenzij het leidt tot een zwangerschap natuurlijk, dat zou het leukst zijn) zijn de opvolgende behandelingen prima te combineren met werk, dan komt t allemaal wel goed.
Wij gaan gewoon voor een goede afloop! Ik denk dat ik pas ergens begin als jij al het eerst traject hebt gehad, maar zou leuk zijn als we beide de eerste keer gelijk goed nieuws krijgen