Even een nieuw topic openen want ik heb een ervaringsverhaal nodig. Vrijdag om 7 uur savonds zat ik op de bank en toen ik opstond was de hele bank zeiknat inclusief mijn broek. Ik dacht eerst dat mijn zoontje misschien een ongelukje had maar die stond gelijk van ik ben droog mama. Nou dan ruik je en het ruikt nergens naar dus het enige wat ik me kon bedenken is dat mijn vliezen gebroken zijn. Later eve zhuis gebeld en die zeiden dat wanneer ik voor 7 uur nog niet bezig ben ik om een uur of negen voor een ctg moet. Ik ben gaan slapen en heel de avond en nacht heeft mijn buik gerommeld maar er heeft zoch neits doorgezet. De kleine was ook nog niet volledig ingedaald dus misschien dat ze dit alsnog aan het doen was. De volgende ochtend niets dus wij naar zhuis. Ik was verder ook geen vocht meer verloren. Nou aan de ctg gelegen er waren wel wat weeen actviteiten maar zolang ik er niets van merk da gaan ze ervan uit dat het apparaat het niet goed aangeeft en er dus niets is. Maargoed ze hebben geen water op kunnen vangen en ook met een test niet vast kunnen stellen dat het vruchtwater was. Aangezien ze mijn verhaal wel kloppend vinden gaan ze ervan uit dat er misschien een scheurtje aan de bovenkant zit. Ze ondernemen dus verder niets. Ik mag er gewoon mee doorlopen. Moet wel mijn temp in de gaten houden. Ze voelen ook niet of ik al ontsluiting heb dus zegaan er toch misschien vanuit dat het wel gebroken is. Kan het weer stoppen omdat het hoofdje nu wel goed is ingedaald? Herkent iemand dit verhaal? Hoe is het verder bij jullie gegaan? Hier is tot op heden niets aan de hand. Ik stuur mijn man die toevallig thuis was maar weer terug naar de boot waarop hij vaart want er zal wel niets gebeuren. Heel verhaal en bedankt voor het lezen. Ben benieuwd hoe het bij jullie is gegaan. gr. Natas
Hallo, Ik heb ongeveer dezelfde ervaring alleen was ik pas 36 weken zwanger. Ik was dus precies 36 weken en 1 dag toen mijn vliezen braken,had al de hele dag buikpijn gehad maar dacht aan voorweeën ofzo. Aangezien er heel veel bloed bij zat werd ik meteen opgenomen in het ziekenhuis. Omdat ze niet konden zien of de vliezen daarwerkelijk gebroken waren (door al het bloed) hebben ze ene test gedaan waaruit bleek dat het toch echt vruchtwater was.(denkelijk ook een scheur bovenin,maar daar zijn ze tijdens de bevalling pas achter gekomen.) Ik werd in ziekenhuis ook meteen aan ctg gelegd maar hierop was ook niet veel weeënactiviteit te zien dus werd er niets gedaan. Ze wilde dan ook het liefst gaan wachten tot ik 37 weken was...werd wel steeds geprikt of infecties. Ze zeiden zelfs dat als het goed bleef gaan ik tot 38 weken moest wachten. Uiteindelijk werd er toch besloten dat ik ingeleid zou worden met 36 weken en 3 dgn. Toen ik op verloskamers kwam had ik al 6 cm ontsluiting!Ik heb daar dus niets van gevoeld en zij wisten het ook natuurlijk niet omdat ze nooit gevoeld hadden die 2 dagen! Toen werden nog eens mijn vliezen gebroken en bleek dat het dus alleen een scheurtje was geweest. 2 uur later is Damien geboren. Het is heel vervelend dat ze je zo laten lopen,ik voelde me heel erg rot toen. Je weet niet waar je aan toe bent...en je blijft maar wachten. Ik weet trouwens wel dat als je vliezen breken na 37 weken dat ze sowieso 24 uur wachten voor ze iets doen,dan pas ga je naar ziekenhuis en daar wachten ze vaak nog tot 72 uur. Heel veel succes iig!Hoop dat je snel je kleintje in je armen mag houden! Liefs Debbie
Mijn vliezen zijn op een dinsdagavond gebroken. Het was bij mij ook maar een scheurtje waardoor mijn vruchtwater er niet in 1 keer uit kwam. In het ziekenhuis bleek echter wel direct dat het vruchtwater was, maar toen was het inmiddels al vrijdagavond en waren ze dus langer dan 72 uur gebroken. In dat ziekenhuis is hun beleid dat ze na 72 uur gebroken vliezen maar geen weeën, de bevalling opwekken (bij minimaal 37 weken zwangerschap). Die zaterdagochtend ben ik ingeleid.
Hier ook op dinsdagmiddag vliezen gebroken.. Had later wel iets weeen.. Uiteindelijk ook de hele nacht weeen gehad en s ochtends om 4 uur was het over. Toen woensdag om 15.00 s middags naar het ziekenhuis aan de ctg. Je hebt dan na 24 uur lang gebroken vliezen en moet dan in het ziekenhuis gaan bevallen. Na overleg met de artsen stuurden ze me naar huis omdat ze niet verwachtten dat ik zou bevallen.donderdagochtend zouden ze mij gaan inleiden. Eenmaal in de auto begonnen echter de weeen weer Uiteindelijk ben ik donderdagochtend om half 6 bevallen van een jongentje..