stress en nog eens stress

Ehm.. ik vind wel dat je een beetje vroeg bent om het over dit soort dingen te hebben.
Toen ik 5 weken was, was ik enkel bezig met het beseffen dat ik uberhaupt zwanger ben.
Ik zou sowieso de eerste 12 weken af wachten voordat je uberhaupt iets koopt en dan heb je alsnog 28 weken om het over zaken als een nieuwe kinderwagen en een draagzak te hebben.

Als jullie er samen niet uit komen is het misschien verstandig dat jullie elk jullie eigen spullen aanschaffen en apart geld sparen voor de kleine.
Maar goed dat is nog lang niet aan de orde..

 

Maar zijn jullie nu uit elkaar of niet? Zo ja, dan zou ik me meer bezig houden met of je hem wel of niet wil laten erkennen en gezamenlijk gezag wil of niet en hoe je dat gaat doen met alimentatie etc.

Als jullie niet meer samen zijn kan je hem ook niet gaan opleggen hoe en wat hij moet sparen...

 

Misschien is het vroeg om over hele specifieke spullen te hebben maar ik denk zeker niet dat het te vroeg is om te bespreken hoe jullie willen sparen voor de uitzet.

Je kunt later op basis van het gespaarde bedrag misschien wel makkelijker beslissen welke spullen jullie willen kopen.

 

Dat bespreken kan nooit kwaad er valt vast een
middenweg te vinden probeer samen tot oplossing te komen
als jullie nu al veel ruzie hebben waar gaat dat straks heen.
Jullie moeten dit samen bespreken !!

Vindt het ook erg vroeg dat je nu al met spullen
bezig bent zou idd tot 12 weken wachten
maar kan van alles gebeuren je bent echt
pril zwanger

 

Wij hadden onze kinderkamer ook al heel erg vroeg hoor, zagen hem toevallig op mp staan en het was precies wat wij zochten.
Ieder doet het op zijn eigen manier en daar is niets mis mee.

Ik vind het inderdaad vreemd dat je vriend niet gewoon een spaarpotje wilt starten. Misschien toch nog een gesprek aan gaan waarom hij perse alles op zijn rekening wil laten staan? En wellicht wil hij wel een gezamelijke 'spaar' rekening starten?

 

Misschien een idee om jullie de komende 2 tot 3 maanden eerst te richten op verbeteren/weer opbouwen van jullie relatie. En als dit gebeurt is eens verder te gaan kijken hoe te sparen en welke aankopen wel of niet te gaan doen, nieuw of tweedehands.

Je bent echt pas net zwanger en je vriend kan het dus ook nog niet lang weten. Wen samen even aan het idee en probeer vooral weer even samen leuke dingen te doen!

In ieder geval veel succes!

 

Tjee geniet je wel een beetje, al je topics die ik voorbij zie komen zit wel een beladen tint in.
Probeer ook een beetje happy zijn, en richt je misschien eerst op de band tussen jou en je vriend.
Ikzou proberen zelf geld aan de kant te zetten, mede door zijn verleden met schuld enz.

Succes hoor!!

 

Hoi

Waarom laat je hem niet een lijstje maken met de dingen die hij denkt dat jullie nodig hebben en dan kan jou lijstje daar naast. Dan kan hij eens gaan uitzoeken wat alles kost. Misschien dat hij dan wat beter begrijpt waarom je het beter nu goed wil regelen.
Als hij graag baas over het geld blijft (terecht of onterecht...) is het voor hem wel handig om te weten wat jullie straks kunnen besteden en wat alles kost. Meeste kerels hebben geen idee dat er hydrofiele doeken moeten worden gekocht etc.
Als hij niet verder komt met dan een wiegje en luiers is het wel logisch dat hij je niet begrijpt.
Als ik jou was zou ik hém eerst de dingen op een rijtje laten zetten die hij denkt (en je er dan ook niet mee bemoeien). Daarna zeggen dat hij op internet moet gaan kijken (wordt het lijstje langer) en daarna leg je jouw lijst ernaast.
Daarna kunnen jullie eens naar de kosten gaan kijken.

Veel succes!

 

Ik denk dat je je op jou en je kindje moet gaan richten en even niet met hem bezig zijn.
zet zelf geld opzij voor de kleine. Desnoods koop je alles tweedehands, nou en? beter dat als moeten wachten tot hij misschien over de brug komt met een bijdrage of jij van alles besteld hebt en dit uitendelijk niet kunt betalen omdat je op hem hebt gerekend.

Zou je moeder niet gelijk kunnen hebben, dat het beter is dat je met hem breekt?

 

Je hebt bijna niks nodig en alleen een kinderwagen en een draagzak wil je heel graag nieuw. Maak zelf een potje, zelf elke week wat opzij totdat je zelf genoeg geld hebt. Dan heb je dat in ieder geval bij elkaar, want ook nieuw hoeft het niet onwijs veel te kosten. En misschien als je wat verder in de zwangerschap bent realiseert hij zich ook wat meer dat er spullen gekocht moeten worden. Zou je inderdaad eerst even op jullie relatie concentreren, en misschien word hij dan over een tijdje ook weer wat makkelijker.

 

In hoeverre sta je open voor suggesties van hem? Het komt nu wel een klein beetje over dat het perse moet gaan zoals jij bedacht hebt en zoals jij het graag wilt. Vraag eens aan hem om met een voorstel te komen, wil hij misschien minder sparen, of het wekelijks in een pot in huis gooien of iets dergelijks? Ik snap heel goed dat je het allemaal goed wilt regelen hoor maar misschien heeft hij andere prio's ipv een kinderwagen en schiet ie daarom in de tegenwerking? Misschien gaat het hem nu even te snel en loop je te hard van stapel, het kwam allemaal nogal onverwacht begreep ik en dan nu al bij zo'n korte zwangerschapsduur al over allerlei aankopen te hebben benauwd misschien. Misschien eerst eens samen wennen aan het idee en naar elkaar toegroeien de komende tijd.
Wat dat betreft is dit een goede beproeving, als je hier met z'n tweeën al niet uitkomt wordt het straks heel lastig als het om zaken gaat die echt belangrijk zijn zoals de opvoeding en alles wat daarbij komt kijken. Misschien moet je uit de modus stappen dat je hem ook wel even aan de kant zet als ie niet doet wat jij wilt en het je niet aanstaat, als je doel echt is om er samen voor te gaan zul je open moeten staan voor zijn ideeën en gevoelens en de communicatie opengooien zonder meteen tot pasklare oplossingen te willen komen en er direct acties aan te koppelen. Succes!

 

Ik begrijp je dilemma. De vraag is alleen even of het pushen nu de juiste manier is om voor elkaar te krijgen dat hij deze verantwoordelijkheid gaat nemen. Jullie weten pas een week dat je een kindje gaat krijgen. Tuurlijk begint de verantwoordelijkheid niet pas na 12 weken maar even aan het idee wennen en elkaar de ruimte geven kan misschien geen kwaad? Als je nu eens een open gesprek met hem aangaat over de zorgen die je hebt, wat je graag zou willen en wat je belangrijk vindt, dit zonder verwijten maken naar hem toe of aan te geven wat hij wel of niet doet, puur bij jezelf houden. Hem geef je dan de ruimte om hetzelfde te doen. Op deze manier krijg je misschien begrip voor elkaar en gaan de hakken uit het zand (bij allebei). Als je bijna alles al hebt kun je vast de ruimte en tijd nemen om wat rust en ademruimte te creëren, dan heb je vast nog tijd om voor die laatste dingen te sparen toch? Verantwoordelijkheid nemen gaat een stuk verder dan alleen de praktische zaken voor elkaar hebben, dit houdt ook verantwoordelijkheid voor je relatie in en je er voor inzetten om er samen uit te komen, dat ben je naar je kind verplicht vind ik. Ik snap je negatieve ervaringen met hem,
misschien heb je nog niet de juiste manier gevonden om tot hem door te dringen en bereik je met jouw aanpak precies het tegenovergestelde. Anders misschien hulp bij zoeken?