Zoals de titel al zegt.. Natuurlijk moet je je in iedere relatie hier en daar aanpassen aan elkaar. Maar wat is nu normaal? Hoe herken je het als het niet meer normaal is? Even een voorbeeld. Mijn man is vandaag lekker een dag weg en komt pas thuis als ik al op bed lig. En ik voel me zo vrij dat ik me afvraag of het wel okee is hihi! Waarin ik me normaal gesproken aanpas: -Zijn wekker gaat vroeg en onze zoon wordt er wakker van, dus ik sta met hen op. -Ik kijk 's avonds vrijwel nooit wat ik wil kijken, maar we moeten altijd een compromis vinden. -Als mijn man wat gehobbyd heeft en ik kijk tv en halverwege komt hij binnen, verwacht hij ook dat we direct iets gaan kijken dat ons beiden interesseert. Dit doe ik niet, maar dat gaat al ten koste van de sfeer, waardoor ik me onder druk gezet voel. Meestal is het met een grapje opgelost, maar die bal ligt dan bij mij en dat geeft mij een onrustig gevoel. -Mijn man gaat op vrije dagen zijn gang, maar als ik iets wil doen moet ik regelen dat hij dan voor onze zoon zorgt en daarbij moet ik mijn tijden bijna altijd aanpassen aan die van hem. (Hij is niet zo flexibel door een ass.) -'s Avonds wil hij dat ik tegelijkertijd met hem naar bed ga, want anders wordt hij wakker van mij. Dit is me regelmatig een onenigheidje waard, want het geeft me het gevoel dat ik een kind ben! Maar hij kan dat dus niet zonder woorden laten passeren. Dat was het eigenlijk wel. Maar ik voel me zo lekker vrij nu. Een uur later opstaan, doen wat ik wil, wanneer ik wil en 's avonds wat later naar bed. Haha, voel me zoals toen ik net op mezelf woonde. Mijn man was een beetje beledigd dat ik zo blij was dat hij een dagje met vrienden wegging. Komt niet vaak voor ook door ass. Dus wat is/vinden jullie normaal? Qua liefde zit het goed hoor. Voelt als een luxeprobleem. Zijn jullie ook zo blij met je vrijheid als je man een dag of een paar dagen weg is? Of vind je t juist vreselijk om hem te moeten missen?
Tsja. Mijn relatie is stuk gelopen Door de ass van mijn ex. Want je past je idd altijd aan. Ik raakte mijzelf een beetje kwijt. Overigens heeft mijn ex de stekker eruit getrokken, niet ik. Maar iemand met ass is minder flexibel en ziet de behoefte van de ander vaak minder goed dan een gemiddeld mens.
Sorry, ik vind dit wel erg generaliserend... Er is ook nog zoiets als karakter. Ikzelf heb een ASS en het gaat prima tussen mijn man en mij. Ik herken mezelf bv. echt niet in het verhaal van TS dat mijn man altijd maar rekening moet houden met mij. En het is echt niet dat ik daar veel moeite voor moet doen. Mijn vader was daarentegen wel weer zo en daarom denk ik dat karakter echt meespeelt. Al schijnt het zo te zijn dat een relatie tussen een NT-man en AS-vrouw makkelijker is dan andersom.
TS, volgens mij moet jij wel echt op je tenen lopen. Ik vind het dan ook een beetje vreemd dat je zegt dat het qua liefde goed zit, want een man die van je houdt, zal toch niet zoveel vreemde dingen gaan eisen? Mijn man houdt van mij en juist daarom gunt hij me ook tijd voor mezelf en vooral dat ik deze zelf mag indelen... Sorry maar ASS of niet (zoals ik al zei, ik ben zelf ASS'er), het is toch belachelijk dat je niet eens zelf mag bepalen wanneer je naar bed gaat!
Om mezelf niet kwijt te raken geef ik alleen toe op de punten die mij t gezeur niet waard zijn. Ik ga dus niet op zijn tijd naar bed. Een tijdlang wilde hij ook dat het eten op tafel stond als hij uit zijn werk kwam. Vervolgens kwam hij dan later zonder me te bellen en was het eten verpieterd. We komen beiden uit een gezin waar de moeder fulltime thuis was en de cultuur was idd dat de vrouw het eten klaar had voor de man. Maar ik werk ook en over dit punt heb ik gezegd: Ik heb eten klaar als ik het klaar heb. We eten om zes uur, ook als jij er niet bent. Je kunt wat opwarmen als je wilt. Als je eerder thuis bent kun jij mooi je zoon bezighouden terwijl ik kook of andersom....en dat werkt. Ik kies dus goed uit wat ik het waard vind om voor te ruzieën en wat niet. En er komt zeker verbetering in. Maar dan nog is het zwaar omdat mijn man het niet ziet als ik die mij aanpas en dus ook nooit waardering geef uit zichzelf. Ik heb geleerd om te vertellen wat het voor mij betekend als ik me aanpas en dan bedankt hij me en pas kwam hij spontaan met een kadootje thuis. Dus ik heb wel goede hoop voor ons, maar toch wel fijn om even geen vent om me heen te hebben!Alles bij elkaar kost hij veeeeel energie!
Voor mij is dit niet normaal, voor anderen denk ik wel. Het gaat erom wat je zelf acceptabel vindt denk ik. Wij gaan nooit samen naar bed, kijken vrijwel nooit samen tv en hebben onze vrienden gescheiden. Dat vinden anderen misschien ook niet normaal, maar ik vind het heerlijk. Dus als jij je er niet fijn bij voelt wordt het tijd voor andere afspraken.
Dat is het ook! Daarom ga ik er ook niet in mee. Je zegt dat als mijn man van me houdt, hij mij mijn eigen tijd in laat delen, als ik je post goed lees. Ik denk dat het in mijn hoofd wel zo werkt, maar in de zijne niet. Voor hem is het logisch dat hij niet kan slapen als ik herrie maak en dus is zijn enige oplossing: Hee, jij gaat gewoon tegelijk met mij naar bed. En mijn oplossing is:Nee hoor, maar ik zal wel zachtjes doen als ik naar boven kom. In zijn hoofd gaat dat niet goed, want wat als...t is niet concreet genoeg voor hem. Maar dat is zijn probleem. Ik merk alleen al wel aan jouw reactie dat ik me dus wel iets teveel aanpas. En dat gevoel had ik nu ook.... Ben benieuwd of er ook nog mensen op het forum zijn die zeggen, o zo gaat dat bij ons ook hoor...
Uhhhmmm... Ik verwacht ook dat mijn man tegelijk met mij naar bed gaat.... Meestal komt hij toch wat later... Maar als het aan hem lag zou hij een uur later gaan en ik slaap dan gewoon niet.... Is verder geen probleem.. Hij heeft een TV bril aangeschaft en kan ongestoord kijken op bed terwijl ik ga slapen .. En wij kijken verder meestal ook dingen die we allebei willen zien... Ik wordt niet blij van voetbal etc. Maargoed aan de andere kant zijn er ook dingen waar ik me aan aanpas. Eten bijv.... Als er maar een balans is toch?
Ik vind het ook vaak wel lekker rustig als hij een dagje weg is. Vooral als hij samen met onze dochter weg is. Maar dan ben ik ook altijd wel weer blij als hij er weer is. Ik denk dat het heel normaal is dat je het wel lekker vindt als hij weg gaat, omdat je dan even met niemand rekening hoeft te houden. Ik denk dat iedereen dat op z'n tijd wel lekker vindt. Ik denk dat het alleen niet "normaal" is, als je niet blij bent als hij weer thuis komt.
Ik zou het trouwens ook leuk vinden als ik tegelijk met mijn man naar bed kon gaan maar ik ben veel eerder moe en chronisch verkouden (en hij een lichte slaper) waardoor ik soms snurk als ik net slaap, dus dat gaat gewoon niet. Dan maar niet hoor.
Ik vind het trouwens ook fijn als mijn man tegelijk met mij naar bed komt. Als hij later komt, kan ik soms niet eens slapen tot hij komt, of anderd word ik wakker van hem. Ook als hij zachtjes doet. Bovendien vind ik het gewoon gezellig om zo samen de dag af te sluiten. Ik zou het echt heel saai vinden als we voortdurend op verschillende tijden naar bed zouden gaan. Gelukkig vindt mijn man dat ook. Ik dwing hem niet om tegelijk naar bed te gaan, maar in de praktijk komt het daar dus meestal wel op neer. Hij gaat dan nog even wat liggen lezen bij een klein lampje, terwijl ik al ga slapen.
Ik kan juist niet slapen als hij tegelijk met mij naar bed gaat, haha. Hij gaat wel altijd met me mee naar boven en we lezen elkaar altijd nog voor. Maar als ik ga slapen gaathij nog een paar uur naar beneden.
Ik krijg het al benauwd als ik dit lees. Helemaal over het met hem dezelfde tijd naar bed gaan. Nee, ik vind het niet normaal. Beetje water bij de wijn doen oké, maar als ik jouw verhaal lees gooi jij een hele doos wijn erin en je man vrijwel niets.
Als het voor jou normaal is, en het klinkt alsof het jullie gewoontes zijn, dan is dat toch prima? Ik zou er niet aan moeten denken. Hij zou echt alle hoeken van de kamer zien, autist of niet.
Hier ben ik het mee eens. Ik zou gillend wegrennen denk ik🙈 . Tv kijken we meestal ook wat mijn man wilt. Niet omdat het van hem 'moet' maar omdat het mij werkelijk geen zier kan schelen wat er op staat. Dus dan liever dat hij kijkt wat tii wilt hahah. Mocht ik wel ineens iets willen zien is dat ook zonder probleem. Tegelijk naar bed/opstaan ziet mijn man ook het liefste. Vooral omdat het dan 'gezellig' is. Nog even kunnen kletsen voor en na het werk, een kus geven en dat soort dingen. Maar helaas dat gaat niet altijd. Zoals het bij jou gaat ts, sorry maar ik was weggeweest.
Ik denk dat niemand die vraag voor je kan beantwoorden. Geen relatie is hetzelfde, geen mens is hetzelfde. Waar het om gaat is wat jij ervan vind. Vind jij dat je je echt teveel aanpast? De hele dag bezig bent om hem blij te maken? En in hoeverre doet hij dat voor jou? Mensen kosten an sich veel energie, en geen relatie loopt jaren lang alleen maar goed. als je daadwerkelijk denkt dat je je alleen maar aan hem aanpast, kun je bekijken of dat dat ook echt zo is, dat er iets moet veranderen voor jou om gelukkig te zijn, of dat jij je verwachtingen kunt aanpassen. Ass hebben zegt niet alles, maar voor je man betekend dat dingen waar jij tegenaan lijkt te lopen. Dat mag, en is gezond in een relatie, maar ervan uit gaan dat hij veranderd is hopen op een wonder. Je verwachtingen bijstellen en je laten verrassen is dan voor jezelf het rustigste en zul je uiteindelijk meer mee bereiken. Ik hoop dat je zo snapt wat ik bedoel xD Edit: om antwoord te geven op je vraag ik zou doodongelukkig worden in zo'n relatie. Maar ik ben jou niet en voel ook geen liefde voor je man dus ik heb makkelijk praten.
Voor jou is dit normaal Voor mij niet Wat is normaal is voor iedereen anders. Ik vind wel dapper van je Hoe je t doet ik zou dat niet volhouden
Nou. Ik het begin van onze relatie 'moest' mijn vriend ook tegelijk met mij naar bed. Ik ben echt een moeilijke slaper en als hij een blikje bier open maakte hoorde ik dat al. Maar goed, ik slaap nu met oordoppen en slaap heerlijk als ik eerder naar bed ga. Bijkomend voordeel is ook dat ik al slaap als hij begint met snurken haha. Vind 't nu bijna jammer als hij tegelijk met mij naar bed gaat. Anyway. Ik herken het gedeelte van als je iets voor jezelf wil doen dat je moet vragen of hij oppast in zekere zin wel. Mijn vriend heeft geen vaste werkdagen en tijden maar dat varieert iedere week. Dus als ik iets wil plannen moet ik eerst naar zijn rooster kijken. Niet optimaal maar goed. Als hij vrij is dan plan ik iets en dan heeft ie niet zo veel te klagen vind ik haha
Mijn man en ik gaan meestal niet tegelijk naar bed. Hij begint vaak om 5 of 6 uur met werken, dus dan ligt hij er ook vaak vroeg in. En in het weekend gaat hij juist later naar bed als ik. Met tv kijken bepaal ik meestal wat er aan staat, manlief kijkt het toch niet af. In het weekend is het wisselend, meestal kijken we samen maar soms wil man iets zien wat mij niet boeit. Of hij wil een xbox spel doen. Dan ga ik iets anders doen, wel in de huiskamer maar ik ga niet naar de tv zitten kijken als het me niet boeit. Voor ons werkt het op deze manier. We hebben ook niet echt gezamelijke vrienden, dus we gaan regelmatig appart van elkaar weg. Heerlijk even zonder partner en kinderen en zo denkt hij er ook over, dus dan is het prima.