Hier is het exact hetzelfde! Ik heb al drie kids (13, 11 en 8) en heb sinds 5 1/2 jaar een fantastische relatie. Zoeentje waarvan je dacht dat het nooit meer zou gebeuren. Voor hij mij leerde kennen, dacht hij nooit aan kinderen, vanwege zijn ADHD. Nu heeft hij er 3 (die hem ook al jaren papa noemen, ex uit beeld) en kan niet meer zonder ze. Sinds een jaar zijn we al wat aan het praten "wat als.... " Vorig jaar bleef mn bloeding in de stopweek uit (bleek niets aan de hand), maar begon het bij ons beiden toch wel te kriebelen. En nu, 30 maart gestopt met de pil... Nog steeds 1e cyclus, maar wel een ei gehad. Ook mn kids weten het en staan er volledig achter Gefeliciteerd met je zwangerschap! Gaat alles goed?
Mijn vriend zegt altijd ik wil 5 dochters . Als ons huis groter was geweest had ik over een derde willen denken. Daarnaast heeft de jongste een genetische afwijking en willen we eerst uitzoeken waar t vandaan komt. Maar als t aan mn vriend lag zou ik nu alweer zwanger zijn
Hier nu net zwanger van mijn eerste kindje en voor manlief het 2e kindje. Manlief begon laats al dat hij een 3e wou. Nou mijn nekharen gingen recht overeind staan. Hier altijd gezegd ik wil 2 kindjes. Nu heb ik natuurlijk al een dochter (niet van mij) maar zo voelt het wel, en dus is met het kindje wat nu onderweg is voor mij ons gezinnetje echt compleet. Manlief hoopt dus dat ik me nog wel bedenk maar ik zie dat echt niet gebeuren. Ook niet om weer na de lange mmm weer opnieuw daar door heen te moeten. Dus ik ben toch bang voor hem dat het intotaal maar bij 2 kindjes gaat blijven.
Wij gaan nu voor ons derde kindje, maar ons eerste kindje is helaas overleden. We hebben er dus maar één in huis. Ik ben nu 39 en wil heel graag nog, maar voor mijn man is het goed zo. Maar we gaan er toch voor. Hij snapt wel dat het leuk is voor mijn zoontje om nog een (levend) broertje of zusje te hebben en zegt ook dat hij er straks toch helemaal gek op gaat zijn. En dat is ook zo, hij is een geweldige vader. Maar het is mijn verlangen, niet de zijne. Dat vind ik wel eens jammer maar ja, hij wilde ook nooit trouwen en we zijn nu 6 jaar getrouwd en hij zegt altijd dat hij daar zo blij mee is . Soms denk ik dat hij zegt dat het zijn wens niet is zodat hij straks kan zeggen, doe jij die poepluiers maar, jij wilde toch zo graag . Het is echt wel een family man, maar hij heeft het zelf nog niet zo door .