mannen die huilen...

Ik zal nooit meer vergeten de dag dat ik mijn vader echt zag huilen. Het was de dag dat ik bij mijn moeder ging wonen. Had hem nooit zien huilen en die dag echt een wrak.
Mijn eigen man huilt wel vaker, van geluk, van verdriet, tijdens een film. Een echt watje haha

 

Toen mijn vriend op uitzending ging hield hij zich heel sterk tijdens de voorbereidingen.
De avond voor hij wegmoest brak hij ineens... hartverscheurend vond ik het! Ik had hem vaker zien huilen maar niet zoals dit.

Momenteel komt zijn emotie er heel soms uit rondom ons traject. Hij kan dan ineens zo breken zoals toen. Hij houdt zich heel sterk tot zn emmertje overloopt zegmaar. Ik huil dan automatisch mee! Ik kan het niet aanzien, word er zo emo van.

 

Kan er ook niet tegen.
Als een man huilt dan huil ik mee.

 

Dit inderdaad. Er kwam ineens een besef dat volwassen mannen ook huilen van verdriet. Het was ook de eerste keer dat ik een man zag huilen.

 

Herkenbaar.
Mijn man huilt ook soms, en daar kan ik slecht tegen.
Ga dan ook een potje meejanken.

 

Dit inderdaad, hij was degene die huilde tijdens het zetten van mijn eerste prikken, nog meer dan ik. Waarschijnlijk door schuldgevoel. Hij huilde het hardst bij onze zwangerschapstest. Wanneer hij breekt breek ik ook. Maar hij huilt niet als hij zijn halve hand eraf zaagt.... Dus mogelijk dat watje wat ik hierboven noemde klopt niet echt. Maar hij beleeft alles zo intens. Komt ook door oud verdriet van een mislukt huwelijk en de kinderen die hij niet meer ziet. Ik denk echt wanneer mannen huilen het intenser is dan bij vrouwen. Dat het dieper gewortelde gevoelens zijn.

 

Mijn man huilt zeer weinig. Gebeurd het wel vind ik het enorm zielig voor hem. Ik huil zelf ook erg weinig. We lijken wel van steen zo maar dat zijn we niet hoor

 

Sinds wij samen zijn, 10 jaar, heeft mijn man 1x gehuild. En toen schrok ik mij dus helemaal te pletter (was toen het in de kraamweek niet zo lekker ging met ons kindje) Dus ook huilen. Maar over het algemeen huil ik bij mannen net zo snel als dat ik vrouwen zie huilen..emo he haha

 

Mijn man na de uitzending jaren geleden heeft hij collega’s verloren, 18 april 10 jaar geleden, als de dag van gisteren. Hij huilt dan altijd en is de voorgaande dagen erg onrustig . Met dodenherdenking huilt hij altijd. Ik steun hem, ik kan dat goed buiten me zetten, ik leef mee, maar het is zijn verdriet.
Verder als hij ergens om huilt (wat hij zelden doet) kan ik wel natte ogen krijgen door verdriet of onmacht.

Over een maand tranen van geluk, dan is die weer terug na bijna 7 maanden. Dan is de baby die hij achtergelaten heeft groot geworden, zijn jongste loopt nu, dat zal er in hakken hoeveel hij gemist heeft de laatste maanden. 6 tandjes, zitten staan lopen haar eerste woordjes... Daar zullen nog wat tranen vloeien en ook met de andere 2 kinderen die papa zo gemist hebben, perfecte setting voor waterlanders bij alle partijen

 

Respect voor jullie beiden hoor! Voor jou moeilijk alles alleen te doen met een man zo ver weg. Voor hem alles te moeten missen. Echt respect voor gezinnen zoals jullie!

 

Ik lijk soms wel van steen vergeleken met mijn vriend. Die zat laatst bij Captain America te huilen haha.
Ik huil niet zo snel en wou dat het wat vaker gebeurde.. ook dus niet als ik iemand anders zie huilen.

 

Ik kan er heel slecht tegen wanneer andere mensen huilen, ik huil heel snel mee!

Mijn man heb ik in al die jaren slechts enkele keren zien huilen, bij de geboortes van onze kinderen en bij het verlies van een goede vriend...

 

Toen mijn schoonvader heel slecht lag heeft mijn man moeten huilen,
Het is gelukkig allemaal weer redelijk goed gekomen en we hopen nog een aantal jaren van hem te mogen genieten

 

Ik wordt hier zo verdrietig van he.. zit ik hier te janken op de bank..

Ik vind echt rauw verdriet ook heel erg. En mannen huilen vaak pas bij heel rauw verdriet. Dat doet mij dan zeer. Dus huil ik ook..

 

Mijn vriend huilt regelmatig. Ik vind dat niet moeilijker dan wanneer er een vriendin huilt ofzo. Zelf ben ik meer van het 'het is een persoon wat huilt' ipv dat het 'erger' of dieper verdriet is omdat het een man is.
Vind dat stigma zo niet nodig, man of vrouw, waarom mogen mannen geen verdriet tonen?
Oké, bedoel dit niet persoonlijk ofzo hoor. Kwam er zo gewoon even uit bij het lezen van dit alles. Haha

 

Ik zit nu heel hard na te denken, weinig mannen in mijn omgeving die ik ooit heb zien huilen. Mijn vader, schoonvader en man nog nooit zien huilen. Volgens mijn man heeft hij een traantje gelaten bij de geboortes van de kinderen, ik heb dit zelf niet gezien. Op begravenissen/crematies ze ook nooit zien huilen. Mijn broer wel bij de crematie van onze opa. Mijn beste vriend wel vaker zien huilen, van woede, onmacht verdriet en geluk. Hij is heel emotioneel en ik moet bekennen dat ik daar dan ook wel emotioneel van word.

 

Mijn man is een echte ‘jankerd’! Net als ik! Vind het wel fijn eigenlijk, hoef ik me niet zo te schamen als ik ook weer zit te huilen bij een tv programma.
Mijn vader ook pas twee keer, 1 keer op de begrafenis van zijn broer en op de begrafenis van zijn neefje.
En mijn ex maar 1 keer, toen ik zei dat ik bij hem wegging. Zo zielig.

 

Oh huilende mannen... ik ga echt stuk als mannen huilen. Van vrouwen ben ik dat veel meer gewend maar als een man huilt kun je me opvegen

Ik heb mijn vader 1 zien huilen en dat was op zijn eigen sterfbed. Onherstelbare schade van opgelopen, en sindsdien trek ik een huilende man dus ook echt ontzettend slecht.