Ik heb me toch na lang twijfelen hierbij aangemeld en zal me verhaal kort proberen te houden. Op 15 september was mijn laatste menstruatiedag, die overigens wel een week later begon. 3 dagen later werd ik weer ongesteld. Het duurde maar 3 dagen en was niet zoveel, aan inlegkruisjes had ik genoeg. Maar samen met die ongesteldheid kreeg ik steeds meer pijn in onderrug, ik dacht te zwaar getild of zo Donderdagochtend 29 september had ik zo veel pijn na het plassen, ik hield het niet meer en belde de huisarts. Ik kon de volgende dag gelukkig terecht. Dacht aan een blaasontsteking. Toch kreeg ik een gevoel om een zwangerschapstest te doen, het was onze derde ronde en ik hoopte dat het raak was. En ja hoor, test positief, een dikke vette streep. Vrijdag met dubbelgevoel en pijn naar de huisarts, die vond het vreemd dat ik menstrueerde en zwanger was, deed een inwendig onderzoek en een blaasontstekingtest. Ik moest met spoed naar het ziekenhuis. Daar volgde om de 2 dagen een echo en Hcg controle. Tot op vandaag blijft me baarmoeder leeg. Mijn Hcg was op 30 september 900, 2 oktober 1300, en 4 oktober 1700. Ik heb geen pijn meer. Vandaag te horen gekregen dat het waarschijnlijk een EUG is omdat het hormoon niet snel genoeg stijgt Ik moet nu vrijdag terugkomen en nog eens bloedprikken en een echo ondergaan. Waarschijnlijk krijg ik dan gelijk Methotrexaat injecties omdat de zwangerschap nog zo pril is. Ik ben zooo bang voor de operatie, maar weet dus niet wat beter is. Aan andere kant wil ik ook geen chemo troep in me lijf. Is er iemand met dezelfde ervaring? Ik ben inmiddels kapot van de spanning en verdriet en hoop het snel achter de rug te hebben. Bedankt voor jullie antwoord
Meid, wil je heel veel sterkte wensen...... Zelf heb ik in juni ook een EUG gehad, het verloop was eigenlijk wel een beetje hetzelfde als bij jou, alleen daalde mijn HCG op een gegeven moment vrij snel. Dit maakt dat ze bij mij konden afwachten. Werd wel gecontroleerd met echo en bloedprikken op HCG, dus ze hebben het wel goed in de gaten gehouden. Uiteindelijk heeft mijn lichaam het zelf opgelost en had ik geen operatie nodig of methotrexaat. Bij dat laatste moet je geloof ik drie maand wachten voordat je weer mag proberen zwanger te worden. Hoop dat de ellende snel achter de rug is, kop op meid! Dit is een ontzettend nare situatie, maar ze zijn er nog snel bij en dat is wel positief! Ik had persoonlijk veel geluk, en kijk mijn banner nu..... Dikke knuffel!
Jeetje meid, wat balen zeg. Ik heb zelf net ook zoiets gehad, alleen mijn HCG waarden waren wel een stuk lager. Met 7 weken 1e echo gehad, niets te zien in baarmoeder. 7wk2d weer echo, niets te zien in baarmoeder, HCG 191. Met 8wk3d weer een echo en HCG prikken, echo was niets te zien in baarmoeder, wel vocht in buikholte inmiddels en HCG van 287. Omdat ze niet wisten wat het nu was en door dat vocht in m'n buikholte werd het toch een kijkoperatie. De volgende dag ging ik al onder het mes en bleek het toch een EUG te zijn en dat vocht was dus al bloed van m'n eileider. Het is me opzich allemaal wel meegevallen, lichamelijk dan. Het is nu bijna 2 weken geleden en ik heb er niet echt veel last meer van. Het grootste nadeel van die methotrexaat injecties vind ik dat je daarna 3-6 maanden niet zwanger mag worden omdat het mogelijk nog schadelijk is voor je kindje dus op dat punt was ik wel 'blij' met zo'n kijkoperatie. Maar daar zitten ook weer risico's aan vast, want je gaat wel volledig onder narcose, ze zitten toch te rommelen in je lichaam. Dat de pijn weg is zegt nog niet zo heel veel. Ik heb helemaal geen pijn gehad, pas op de ochtend voor de operatie begon ik buikpijn te krijgen. Maar ze houden je al wel goed in de gaten en dat is het belangrijkste. Mag je zelf kiezen tussen die chemo en een kijkoperatie, of beslist de gyn dat voor je? Want anders zal het wel een moeilijke keuze worden denk ik. Heel veel sterkte in ieder geval en ik hoop voor je dat het vrijdag allemaal wel meevalt.
Ik heb dus ook wat vocht boven me baarmoeder, ik ga het morgen aan de gyn vragen of het bloed kan zijn ? Uit het gesprek met de assistente leek alsof hun de keuze voor mij gan beslissen. Met de injecties is het ook nog afwachten hoe de Hcg waarde gaat dalen. Het kan dus nog weken duren, ik voel me nu al een lopende tikkende bom en let op elke steek in me buik. Morgen om 13 uur kan ik eindelijk terecht. Pfff... Bedankt voor alle lieve woorden
Hallo Kajah, Ik heb 2x een EUG gehad en beide keren had ik een operatie nodig. Bij de tweede operatie hebben ze mijn linker eileider moeten verwijderen. Ik zou hierna een kijkoperatie eisen zodat ze kunnen zien of je eileiders wel toegankelijk zijn. Ik wens je heel veel sterkte
Na mijn eerste operatie zou ik het ook krijgen omdat mijn hcg gewoon omhoog bleef gaan, maar ik was geopereerd dus 1 arts was er tegen en die heeft mij overgehaald om het niet te doen.
Het vocht kan geloof ik ook wat anders zijn, maar dat kunnen ze met een echo in ieder geval niet zien. Ik kreeg alleen toevallig vrijdagochtend voor de operatie ineens behoorlijke buikpijn en tijdens de operatie bleek het toch bloed te zijn en daar kreeg ik dus ook buikpijn van. Kan me voorstellen dat je je niet prettig voelt bij het idee dat er vocht zit. Ik had precies hetzelfde. Ik vind het wel apart dat ze bij jou niet sneller gaan kijken wat het is. Toen ik die donderdag dus in het ziekenhuis was en ze dat vocht op die echo zagen en de hcg waarde gestegen was wilden ze me eigenlijk gelijk al opnemen totdat besloten was of ze die avond nog of de volgende dag een kijkoperatie zouden doen. En jou sturen ze gewoon naar huis. In eerste instantie mocht ik toch naar huis om de beslissing af te wachten, ook omdat we dichtbij het ziekenhuis wonen. De operatie werd uiteindelijk voor de vrijdag gepland maar i.v.m. het verlies van wat bloedproppen moest ik toch donderdagavond nog terugkomen en hebben ze me alsnog opgenomen. Rond 13.00 uur ben ik geopereerd en om 16.30 uur had ik al weer naar huis gemogen. Maar dat ligt er wel aan hoe je uit de narcose komt. Dus dat valt reuze mee.
Kijk, dat valt dus mee, ik dacht dat je een paar dagen moest blijven liggen. Ik heb zelfs al een ziekenhuis tas klaargemaakt Ik moet eigenlijk niet zo stressen, overdag heb je nog afleiding, maar 's nachts ben je dus om de uur wakker. Ik ben gewoon zooo bang voor de narcose, dat je dan gewoon niet meer wakker wordt of zo. Ik overdrijf, ik weet het Ik ga morgen goed de voor en nadelen van de gyn overwegen.
De kijkoperatie valt ook echt wel mee, dus daar hoef je zeker niet bang voor te zijn. Heel veel succes morgen. Ik ben benieuwd wat het gaat worden.
Het is geen van beide geworden. Mijn Hcg waarde is gedaald Ze zag wat bloedvorming en de verwachting is dus dat het deze weekend vanzelf loskomt. Maandag weer bloedprikken en aan de hand van hoe snel het daalt kunnen ze zien of het echt om een EUG ging. Als het heel snel gaat was het toch een gewone zwangerschap. Ik ben blij dat me lichaam het nu vanzelf op gaat lossen. Wat een opluchting
Ja ik ook, maar mocht het niet gebeuren moest ik niet paniekeren, zei ze. Het kan volgende week ook nog gebeuren. Nou laat maar komen hoor Het was toch nog de moeite waard om die 2 dagen te wachten. En ik ben nu officieel geen lopende tijdbom meer
Oh, wat fijn zeg! Nou ja, het is natuurlijk wel jammer dat het geen goede zwangerschap was, maar wel prettig dat je lichaam het zelf op lost. Hopelijk kun je snel weer verder. Sterkte nog.
Hoi meiden, Ik herken dit zo allemaal. Ik heb zelf in jullie een BBZ gehad, was 3 dagen eerder ongesteld en had een weeek lang al bruine afscheiding dus toch maar even naar de dokter....en dacht aan een ontsteking aan mijn baarmoeder toch maar even een testje en die was positief. Meteen naar het ziekenhuis gestuurd en op de echo was niks te zien: mevrouw u moet rekening houden met een miskraam HCG laten prikken en die zat op 309 dus erg laag, maandags terug komen en op de echo was nog niks te zien: U heeft een miskraam gehad maar u kunt wel zwanger worden en even bloedprikken. Thuis gekomen en erg verdrietig werd ik na een uur gebeld door het ziekenhuis: mevrouw er is een fout gemaakt u bent wel echt zwanger want het HCG is naar 1140 gegaan dus een mooie stijgingen zit meteen weer op een wolk!, vrijdags weer terug komen en weer niks te zien wel HCG naar 2550 en de zwangerschapskwaaltjes begonnen ook en werd verteld als het zo klein is is het gewoon nog niet te zien. Dinsdag weer terug en mijn HCG was naar de 4700 gegaan mooie stijging alleen vertrouwde ze het niet want vanaf 1500 hcg hoor je wel al wat te zien. Ik ben die zelfde dag nog geopereerd en helaas hebben ze mijn linker eileider moeten verwijderen en was 8 weken zwanger. Gelukkig hebben we nu weer groen licht gekregen om door te gaan maar die ontzekerheid maakt me zo bang herkennen jullie dat ook??? Hoop dat het snel weer raak is en morgen in decmber terug komen als we nog niet zwnager zijn en beginnen dan met IUI omdat we nu ruim 1,5 jaar bezig zijn. Sterkte allemaal. Liefs barbara
Jeetje meid, wat balen zeg. Is het na zo'n lange tijd eindelijk raak, eindigt het zo. Ik ben nog maar 2 weken geleden geopereerd, wel besparend, en wij hebben ook al weer groen licht gekregen. Maar ik zie nu ook al wel erg op tegen de eerste weken van een nieuwe zwangerschap, al die spanning of het wel goed zit enzo. Ik klets ook mee in het topic: zwanger worden na een bbz, misschien ook wat voor jou? Zijn al een aantal meiden weer zwanger geworden, ook na het verwijderen van een eileider.
Die onzekerheid herken ik ook Barbara. Ik ging daar vrijdag heen met in mijn hoofd haal het er nu uit:x Het zou me dus niks meer uitmaken, een operatie of een prik. Maar ze hebben liever dat je lichaam het zelf gaat oplossen, het duurt alleen zo lang en al die tijd zit je dus in onzekerheid. Ik moet ook elke 2 dagen ziekteverlof gaan bellen, ook niet fijn als je elke keer je verhaal moet vertellen die je eigenlijk wil vergeten. Zaterdag had ik weer zo'n kramp in me buik, ik dacht nu gaat het gebeuren. 20 minuten later was het weer over, nog steeds niet ongesteld.. Vanochtend weer bloed geprikt, ik word tussen 15 en 17 uur teruggebeld. Nu gelukkig door een gynecoloog en geen assistente. Kant ik hem gelijk wat vragen over me blaas stellen, het is niet fijn om te plassen. Ik heb daar nog steeds last van. En hopelijk is me Hcg weer gedaalt. We wachten het af