Tja hoe moet ik het uitleggen. Ik voel me soms erg slap worden. Een soort aanval van je lichamelijk beroerd en geestelijk rot/geirriteerd/verdrietig voelen tegelijk. Dan krijg ik kippenvel, wordt ik misselijk en breekt het zweet me uit, vaak wil ik ook het liefst tegelijkertijd even huilen. Daarna gaat het meestal wel weer. Soms 1 keer per dag, soms een paar dagen niet. Toch weer die hormoontjes?
Jaaaa, pffff...ik wordt er ook GEK van.... Het komt bij mij dan vaak niet vanuit het niks maar is een heel erg overtrokken reactie op de dingen die gebeuren om me heen.... Ik wordt er af en toe helemaal depri van en vindt dan die hele zwangerschap k** En dan tien minuten later als ik uit mijn zelfmedelijden gekropen ben, ben ik weer de meest blije zwangere vrouw van de wereld.... Ooohhh...ik wordt er kriegel van! Groetjesssss..
Ik heb mijn middagslaapje al afgeschaft omdat ik helemaal depri en geirriteerd wakker werd (suikerspiegel?). Na een half uur kwam ik pas langzaam bij. Nu maar wat vroeger naar bed. Ik zag het inderdaad soms even niet meer zitten Ik heb wel gemerkt dat: 1 goed en genoeg slapen 's nachts. 2 gezond en regelmatig eten erg belangrijk zijn, ook voor je humeur en om alles beter vol te houden. Eigenlijk redelijk eenvoudig
ja, dat gaat voor mij ook op. op tijd eten en slapen. slapen is bij mij (nog) niet zo'n groot probleem, maar als ik gewoon niet toegeef aan mijn lichaam als ik trek heb ga ik me ook wat beroerd voelen. geestelijk en lichamelijk.
Ohja, erg herkenbaar. Had ik vanmorgen weer eens last van... huilen om niks en alles tegelijk! Maar het is dan ook zo weer over, heel raar! Hormonen....