Ik heb wat vraagjes over bevalling en buren. Wie kan wat tips geven? We wonen in een behoorlijk gehorig huis. Eerst maakte ik me vooral druk dat de buren mij zouden horen kreunen en steunen, maar nu begin ik me juist zorgen te maken dat ik last van hún geluiden zal hebben. Ik lees in boeken dat het belangrijk is je af te sluiten en je te concentreren op je weeën. Ik raak nogal snel geïrriteerd van burengeluid van onze buren. Zijn er mensen die ervaring hebben met bevallen in een gehorig huis / flat? Kun je je goed afsluiten voor geluiden en voor het gevoel dat iedereen mee kan genieten? Daarbij hebben ze 2 jonge kinderen. Uiteraard is het hun probleem hoe ze daar mee omgaan maar ik ben daarom misschien wel extra gespannen. Dan: vertel je het je buren als de bevalling begint? Als het overdag is zeg maar. Zodat ze evt. de kinderen naar de oppas kunnen sturen of een dagje weggaan als ze dat zouden willen? Tenslotte: we wonen nog niet zo lang in deze buurt en hebben niet echt veel contact met de verschillende buren. Zullen we de buren wel een geboortekaartje geven, met het risico dat ze op bezoek willen komen terwijl ze hier nog nooit binnen geweest zijn? Daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in. Of loop je risico dat als je ze geen kaartje geeft, ze ineens op de stoep staan? Op een kaartje kun je nog zetten: even bellen oid.
Volgens mij ben je straks alleen maar met bevallen bezig en denk je straks nergens anders meer aan. Als jij geen kaartje wil geven aan de buren, moet je dat niet doen. En als ze voor je deur staan, kun je ze toch even binnen laten en dan zeggen dat je kindje/jij moet(en) slapen. Of gewoon zeggen dat het nu niet zo goed uitkomt. Maar zo'n gelegenheid is toch juist goed om de buren een beetje te leren kennen? Tenzij je nu al weet dat je ze niet mag. Ik vind het prettig om contact te hebben met mijn buren, kun je nog eens een eitje lenen ofzo! Ik vind het grote onzin (sorry) om de kinderen van de buren naar een oppas te sturen...tenzij die ouders dat zelf willen. Je kunt er dan ook voor kiezen om in het zh te bevallen....dan heb je geen last van je buren. Weet je wel hoelang een bevalling kan duren (wil je niet bang maken)....misschien moeten ze dan wel een week op vakantie! Maak je geen zorgen over het lawaai.....op dat moment denk je alleen maar aan jullie kind!
Ik denk dat je weinig kan doen. En al helemaal niet van hun kan vragen of ze de kinderen weg willen brengen als jij gaat bevallen. Maar geloof me als jij straks bezig bent leef je in je eigen wereld en bestaat je omgeving even niet voor je. Je bent zo op jezelf gefocust dat je de buren waarschijnlijk niet eens hoort .
Heej, Alvast bedankt voor jullie reacties. Ik bedoel niet dat de buren hun kinderen weg zouden moeten doen van mij, maar gewoon als ze dat evt. zouden willen. Daarom vraag ik me af of het normaal is ze te 'waarschuwen'. Zit er inderdaad wel aan te denken dan maar in het ziekenhuis te bevallen. Aan de andere kant lijkt thuis me toch véél lekkerder, in je eigen omgeving.
ik ben thuis bevallen en dat was heel relaxed...maar daar heeft iedereen een andere mening over. Ik heb mijn buren niet gewaarschuwd....maar je zou het even kunnen overleggen met ze.
Ik vind je voorstel om de kinderen dan naar de oppas te brengen belachelijk. Ik vind dat je teveel bezig bent met anderen om je heen. Dan moet je maar in het ziekenhuis bevallen. Ik zou gewoon met jezelf bezig zijn. Je bent immers in je eigen huis en je kan schreeuwen en gillen wat je wil. En als je geluiden van de buren hoort, dan moet je daar niet wakker van liggen.
Zoals ik al typte is het niet mijn VOORSTEL om de kinderen naar de oppas te brengen. Dat van je bent in je eigen huis en je kan schreeuwen wat je wil bevalt me wel haha
Ja toch? Het is jouw huis.. en jouw bevalling. En dat jij ervoor hebt gekozen om thuis te bevallen daar moeten je buren maar mee zien te leven als je hun eventueel stoort door te schreeuwen of te gillen. Het is jouw bevalling en geniet ervan meid. Het is echt zonde om je druk te gaan maken over je buren. Lekker belangrijk of ze wat horen.
Je kan natuurlijk altijd vragen of ze rekening met je willen houden. Leg ze uit hoe je je voelt en wat je dwars zit, nodig ze uit voor een kopje koffie of zo. Denk dat je je veel te druk maakt, als je in een gehorig huis leeft moet je toch echt afspraken maken of in ieder geval met je buren kunnen praten. Je hoeft geen beste vrienden te zijn ben ik met een van mijn buren ook niet. Jij hebt het over hun kinderen die herrie maken, maar bedenk ook even dat jouw kleine baby straks ook flink een keel op kan zetten en dat ook op de meest onmenselijke tijden kan gaan doen. dan zal je het ook niet leuk vinden als je buren gaan vragen om je babytje naar de oppas te brengen denk ik. het is geven en nemen, niet te druk maken, gewoon eens over praten. Het zullen toch geen monsters zijn he
Jij hebt het over hun kinderen die herrie maken, maar bedenk ook even dat jouw kleine baby straks ook flink een keel op kan zetten Nee, zo bedoel ik het niet. Ik bedoel: als zij het evt. onprettig zouden vinden dat hun jonge kinderen mijn gegil horen.
Jeetje, je gaat er maar vanuit dat je gaat gillen, schreeuwen, brullen etc....Volgens mij heb je echt teveel films gezien hoor Ik ben bevallen (2e bevalling) in een erg gehorig huis. De weeën begonnen 's nachts, dus toen lagen de buren nog te slapen en om 10 voor 10 's morgens is mijn meisje geboren..Voor die tijd heb ik 2 uur persweeën weg moeten puffen en ja, toen heb ik wel geluid gemaakt en nee, me totaal niet druk gemaakt om de buren. Op dat moment ben je zo met jezelf bezig, dat de koningin wel naast je kan komen staan, dan nog zie je haar niet en geef je haar wss nog een grote bek op de koop toe Naderhand heb ik het er wel met mijn buurtjes over gehad, maar niemand heeft ook maar ìets gehoord/gemerkt van mijn bevalling.. Er wordt hier ook gezegt dat je dan maar beter in een ziekenhuis kan bevallen, maar vergeet niet dat je daar niet alleen bent en dat er veel omgevingsgeluid is. Ik ben met mijn eerste kindje uiteindelijk in het ziekenhuis bevallen en het is daar gewoon rumoeriger als thuis.. Maak je gewoon niet te druk om dit soort dingen, zonde van je tijd...
hier wist niemand dat ik bevallen was.... hihi je hebt denk idd teveel naar tv gekeken! Ik ben echt bang aangelegd en best kleinzerig maar heb geen kik gegeven de hele bevalling niet! en je sluit je idd voor de hele wereld af... succes meid!
Jij hebt het over hun kinderen die herrie maken, maar bedenk ook even dat jouw kleine baby straks ook flink een keel op kan zetten bedoelde dat niet verkeerd, maar wil er alleen maar mee zeggen dat je je niet te druk moet maken. laat het komen zoals het komt en inderdaad in het ziekenhuis is het nog veeeeeel rumoeriger (bij mij lag er een naast me te schreeuwen terwijl ikzelf juist heel stil werd van de pijn)
Ben thuis bevallen toen we net 1 week waren verhuisd, maar de buurtjes hebben ons met klussen gezien en wisten dat ik op "springen"stond. Ik heb ze niet op de hoogte gesteld en zij waren allemaal zeer verbaasd toen me vriend de boel ging versieren, ze hebben er nl niets van meegekregen. Ze hebben wel gezegd dat ze nu wel een seintje zouden willen als het begint, zodat zij rekening met ons kunnen houden.... Nu ik er over nadenk... wat hebben wij toh schatten van buren!
Meid maak je toch niet zo druk om anderen. Op het moment dat jij gaat beginnen en je je "af moet sluiten" voor anderen gaat dat automatisch. Dat is doorgaans niet iets wat je doel bewust doet...dat gebeurt gewoon. Bij de een wat meer bij de ander wat minder. Geleidelijk aan ben je steeds meer bezig met weeen opvangen en je houding vinden zodat dat beter gaat, dat je die andere geluiden totaal niet meer mee krijgt. En dat gegil en geschreeuw... Ik heb 2 bevallingen van mezelf mee gemaakt waarvan allebei in het ZH waren of eindigde en heb op de verloskamer niemand gehoort...heb zelf niet gegilt en nadien heb ik met andere gesproken die bij me op de kamer lagen en die hadden ook niet gegilt (dat waren er 5) Mn moeder heeft nooit n kreet gelaten onder t bevallen verzekerde ze me, en mn vriendinnen ook allemaal niet. Dus zo enorme herrie zal je niet maken Het enige wat je zou kunnen gaan doen is kreunen en steunen en dat moet dan wel ERG hard wil je gehoort worden hoor, of je man de huid vol schelden (ja die zijn er ook ) en naja dan doe je dat maar n keertje...boeiuh! En al gil je wel? Wat dan nog...mag je ff! Je bent tenslotte aan t bevallen! Maak je alsjeblieft niet druk om dat soort dingen hoor. Dat is echt t laatste waar je je mee bezig moet houden als je bezig bent Succes voor als het zover is!
Als je je om zoiets druk maakt, kun je misschien beter in het ziekenhuis gaan bevallen. Als je je ergens erg druk over maakt kan dat nl de ontsluiting tegenhouden.
Ik heb tijdens de laatste cm ontsluiting met persdrang wel aardig wat geluid gemaakt en heb toen zelfs nog aan de buren gedacht, maar toen ook meteen gedacht: boeien! Je bent aan het bevallen hoor, ze kunnen heus wel begrijpen als je daar geluid bij maakt. Ik kon ook gewoon niet anders, was gewoon haast niet te houden en anders kon ik niet ademhalen . Achteraf bleken de buren niet thuis te zijn, maar hebben ze nog wel geroepen toen Eva al geboren was, aangezien de ramen nogal beslagen waren en dat is normaal nooit . Dus ze waren al op de hoogte, zeker omdat we niet reageerden (we hebben ook niets gehoord... alleen maar oog en oor voor Eva)
Hier een behoorlijk gehorig huis! (uit 1923) We horen soms de buurman, uhmm nee de buurvrouw eigenlijk kreunen, die buurman moet wel een kei in bed zijn hihi. Maar wij zijn begonnen thuis en met 8 cm kreeg ik al persweeen, die ik moest wegpuffen, toen heb ik inderdaad ook wel wat geluid gemaakt. Maar niemand zowel aan de ene kant, als aan de andere kant hebben helemaal niets gehoord. De buurvrouw (van de andere kant) heeft Kris wel weg horen scheuren, toen we halsoverkop naar het ziekenhuis moesten.
Geloof me maar op dat moment sta je nergens anders bij stil dan bevallen ook al zou het huis van de buren in elkaar storten heb je het veelste druk met jezelf. das mijn ervaring dan haha
Ik ben nu zwanger van de tweede en omdat het de eerste keer zonder complicaties ging zit ik er nu wel aan te denken om thuis te bevallen. Alleen, ook bij ons thuis is het super gehorig. Maar na al jullie posts gelezen te hebben heb ik nu wel zoiets van; wat kan het me inderdaad schelen? En ik denk idd ook dat het op dat moment wel het laatste is waar je je druk over gaat maken, bij de eerste bevalling kreeg ik ook weinig mee van alles om me heen. Maar na het medegedeeld te hebben aan m'n man zit hij nu weer tegen te sputteren... Ook vanwege schaamte dat de buren of de hele straat het weleens zou kunnen horen (onze slaapkamer zit aan de straatkant). Maar ja, ik zal uiteindelijk de bevalling moeten doen dus wat dat betreft heb ik een beetje lak aan zijn mening.. Bovendien heeft hij genoeg tijd om aan het idee te wennen.