Hai dames, Het is bijna mei, de maand waarin de 2e Wereldoorlog wordt herdacht. Het verbaasd me soms wel dat mensen er niet ècht bij stilstaan en er vanuit gaan dat vrijheid normaal is. Het is ook normaal, maar niet vanzelfsprekend. Miljoenen mensen hebben gevochten en zijn gestorven voor vrijheid. Hoe belangrijk vinden jullie het dat jullie kinderen beseffen dat heel veel andere kindjes op de wereld niet zorgeloos buiten kunnen spelen, dat ze naar school kunnen en dat je niet altijd kan zeggen wat je denkt of vindt. Ik vind het zelf heel belangrijk dat mijn dochtertje later beseft dat zij heel veel geluk heeft en dat ze stilstaat bij alle slachtoffers die hun leven hebben gegeven zodat zij in vrijheid kan leven en naar school kan/mag.
Heel belangrijk! Wij voeden onze kinderen hier dan ook heel bewust mee op. Een stukje normen en waarden voor ons. Bewust stil staan bij het verleden en ook wat er momenteel nog gebeurt Natuurlijk niet alleen in mei, maar in die maand wel even een extra geheugensteuntje.
Ik probeer mijn kinderen ervan bewust te maken dat de manier hoe wij leven, in vrijheid, goede gezondheid en met voldoende te eten en te drinken niet vanzelfsprekend is en er heel veel volwassenen en kinderen zijn die het niet zo goed hebben. Op deze leeftijd is dat nog wel wat lastig, het is nog zo abstract voor ze.
Zor rond 5 mei, leg ik wel uit over de 2e wereldoorlog. En als we op het nieuws iets zien, leg ik het ook uit, op zijn niveau (6 jaar).. Nu hebben ze op school een actie van unicef, voor schoolmateriaal in syrie. Dan leg ik ook wel uit waarom dat nodig is. Maar het komt echt niet wekelijks voorbij, ik houd het wel luchtig, ze hoeven nog niet de ellende van de wereld te dragen op deze leeftijd. Ze hoeven ook niet bang te worden, wat wel kan als je ze alles zou vertellen. Maar een beetje kennis kan geen kwaad, omdat het nou eenmaal bij onze wereld hoort..
Ja, ik vind het belangrijk dat mijn kinderen waarderen dat ze mogen leven in een land waar vrijheid en keuzevrijheid is. Maar verder sta ik ook weinig stil bij het gebeuren van de tweede wereldoorlog. Ik heb daar gewoon geen zin in. Het wordt elk jaar herhaald, maar ik weet het echt allemaal wel. Er is momenteel genoeg andere sores wat mij betreft.
Ik vind het heel belangrijk dat e weten dat zoiets niet vanzelfsprekend is. Normaal ga ik elk jaar naar de Waalsdorpervlakte ( mijn opa heeft daar heel lang de klokken geluid op dodenherdenking ) Maar omdat ik de oudste nog te jong vond gingen we elke keer niet. Maar dit jaar gaan we er wel heen om alle oorlogsslachtoffers te herdenken. De slachtoffers van toen én de slachtoffers van nu.
Je denkwijze vind ik heel goed, ik wil het ook precies op dezelfde manier doen. Ze hoeven inderdaad niet die ellende te dragen. Als ze maar enig besef meekrijgen zodra ze naar school gaan.
Of weten waarom we stil zijn op 4 mei.. (ipv giechelend over straat rennen om 8 uur, zoals ik eens heb meegemaakt).. Met 2 jaar vertelde ik dat we stil waren omdat we even aan mensen dachten dat die verdrietig waren. Met 3 verteld over mensen die boos op elkaar waren en daardoor anderen verdrietig maakte. Met 4 ook over ruzie en geweld. En zo elk jaar opbouwend. Maar het hangt wel van het kind af. Je moet wel goed kijken wat het kind aankan. Een kennis deed ongeveer hetzelfde, maar haar kind lag avonden te sippen in bed vanwege de verhalen. En bang dat het haar zou gebeuren.. Dat was toch een jaartje te vroeg verteld denk ik..
Ik vind dat echt heel erg belangrijk: het besef dat vrijheid een groot goed is. Nu ben ik iets ouder dan de meesten hier, mijn moeder is in het begin van de oorlog geboren en heeft dus nog (heel nare) beelden in haar hoofd van toen ze peuter/kleuter was. Hierdoor werd ons thuis echt goed ingeprent hoe belangrijk vrijheid is. dus ja: wij doen heel bewust mee aan de dodenherdenking en ik sta (altijd wel, maar op 5 mei extra) stil bij hoeveel waarde vrijheid heeft. Ik probeer mijn kinderen dat ook mee te geven, maar wel op een kinderlijke manier. de oudste (17) doet uit zichzelf mee met 2 min stilte. Al denk ik niet alleen aan de doden uit de 2e WO, nog meer aan oorlogslachtoffers van nu, over de hele wereld. Bovendien ben ik zelf collectant geweest voor Amnesty International, geeft eigenlijk ook wel aan hoe belangrijk ik vrijheid vind.
Oh dat is inderdaad een hele goede manier. Stapje voor stapje... Ik heb vaak gezien dat jongeren lachend en toeterend door de stad reden met de dodenherdenking en ****joden riepen. Schandalig gewoon! Ik ben ook islamitisch opgevoed, maar vrijheid geldt voor iedereen en ik vind dat iedereen moet stilstaan bij mensen die hun leven hebben gegeven voor de vrijheid die we nu als zo vanzelfsprekend beschouwen.
Mijn schoonmoeder is ook heel oud (74), dus geboren toen de oorlog al gaande was. Mijn schoonvader is Moluks en was zijn hele leven zwaar getraumatiseerd door de oorlog in Indonesië omdat hij zag hoe Japanners voor zijn ogen mensen onthoofden. Hij heeft hiervoor sinds 1970 Lithium gebruikt tot z'n dood. M'n schoonmoeder heeft een hekel aan mij omdat ik niet roomblank ben en Islamitisch ben opgevoed. Die haat gaat zo ver dat ze zelfs ons dochtertje (haar kleindochter) niet wil zien. Tja... Kennelijk is het waar wat ze zeggen. De oorlog en haat kan nog voortleven in je
Mijn dochter weet het, niet alleen van school maar ook omdat onze familie in West Papua niet in vrijheid kunnen leven in eigen land. Daarnaast heeft de vader van mijn dochter als kind in een jappenkamp gezeten dus wij weten als geen ander dat vrijheid niet vanzelfsprekend is.
Ik sta er eigenlijk niet bij stil. Tenminste dat stil zijn enzo... Elke dag gebeuren de meest vreselijke dingen, moeten we die wereldoorlog tot in den treure herdenken?? En per se op die dag? Nee... Ik vind van niet Nee ik heb er niks mee en leer mijn kind liever over de dingen die er spelen in het hier en nu.
Natuurlijk hangt bij ons op dodenherdenking de vlag halfstok en zijn we 2 minuten stil, we hebben het vorig jaar aan onze zoon uitgelegd en zullen dat dit jaar ook weer doen. Op bevrijdingsdag hangen we de vlag weer uit en vertellen we ook aan onze zoon dat we blij zijn dat kinderen hier naar school kunnen, dat we kunnen gaan en staan waar we willen en dat hier gelukkig geen oorlog is. Vind dit zelf allemaal normaal en vanzelfsprekend om te doen, ben zelf ook zo opgevoed en mijn opa heeft niet voor niets gevochten in WO II, beetje eerbied en dankbaarheid naar alle mensen die toen voor ons hebben gevochten en waarvan sommige mensen zelfs voor onze vrijheid zijn gestorven, lijkt me niet meer dan normaal en kan toch geen kwaad?!
Persoonlijk vind ik dodenherdenking geen dag om de tweedewereldoorlog te herdenken, maar juist het herdenken van allen die ooit gevallen zijn voor onze vrijheid. Dus ik denk dan bijvoorbeeld ook aan de mensen die omgekomen zijn in andere landen tijdens (burger)oorlogen maar zeker ook aan hen die in de twintowers waren op 9-11. Ik ben zeer dankbaar te mogen leven in een land dat in vrede is waar iedereen voor hulp kan aankloppen bij instanties. Nee het is nu geen vette tijd voor iedereen, maar dood gaan van de honger doen we ook niet.
Ik zadel ons kind nog niet op met zulke onderwerpen. Wel leer ik hem natuurlijk dat er heel veel mensen en kinderen in armoede leven. Maar oorlog? Nee. Ik vind het ook helemaal niet vanzelfsprekend dat oorlog bij onze wereld 'hoort'. Het hoort er helemaal niet bij. En vrijheid zou inderdaad vanzelfsprekend moeten zijn. Oorlog is niks anders dan het resultaat van onze op geldbeluste westerse maatschappij. We staan tenslotte ook elke week te tanken bij de Shell van olie waar mensen oorlog om voeren nietwaar? Vind het belangrijker om mijn kind te leren over hedendaagse problemen en die van de toekomst dan stil te staan bij wat er zoveel jaar geleden is gebeurd door een gek met een snor. Die gekken heb je nog steeds overigens, maak me daar liever zorgen over. En natuurlijk is het belangrijk om dat stukje geschiedenis te kennen, maar er elk jaar bij stil staan veranderd niks aan wat al is gebeurd. Maar dat is mijn mening.
Ik vind het niet perse nodig dat mijn dochter daar nu al bij stil staat. Op school hebben ze wel een spaardoel, warchild. Daar hebben ze al enkele keren les over gehad.