mij te vermaken zonder baby, daarmee bedoel ik, naar een feestje gaan, iets met zijn tweeen doen. Ik vind het gewoon niet leuk, ik mis mijn babytje dan en vind het niet eerlijk dat hij moet logeren omdat papa en mama een feestje hebben. Nu denkt zijn papa daar toch anders over..Ik wil Julian nu op gaan halen, hij wil lekker uitslapen en "genieten"van de tijd zonder baby... Nu ligt hij dus nog in bed en ik zit start klaar gefrustreerd op de bank! moeten een eind rijden en rij liever niet alleen anders was ik alleen gegaan (auto is zo goed als stuk, krijgen woensdag de nieuwe). Hoe doen jullie dat, je babytje loslaten? Wil ook mijn vriend niet teleurstellen, moet een middenweg vinden maar waar is die weg? Volgende keer denk ik iig we l30x na voordat ik besluit wel of niet naar een feestje gaan, doordat ik het niet leuk vond waren we na 2,5 uur ookal weer thuis.
Ik vind er ook niks aan en manlief kan zeggen wat hij wil maar onze dochter gaat echt nog niet uit logeren. Ik vind het al moeilijk dat ik haar 2 dagen per week moet wegbrengen om te gaan werken
Heel herkenbaar. Bij mij kwam dat heel geleidelijk na 4 maanden... toen ging ik me realiseren dat ik een leukere mama werd als ik ook dingen voor mezelf (leerde) doen! Maar het heeft lang geduurd. Nu is mijn zoontje ruim 14 maanden en ik ga over 3 weken een weekend naar Londen met een vriendin. Ik kijk er enorm naar uit.. al zal ik mijn mannen natuurlijk erg missen! Komt dus goed maar je moet wel zelf willen! Denk er eens over na wat het je opleverd om je kindje wat meer los te laten (je hoeft helemaal niet helemaal los te laten hoor... Je bent ALTIJD mama!)
Wij zijn gisteren een avondje naar holiday on ice geweest. Omdat schoonmoeder (die vlakbij woont) helaas niet kon oppassen, moest ze naar mijn ouders, die 50 km weg wonen. (verder prima hoor) maar oooh ik vond het ook verschrikkelijk om haar zover weg achter te laten. "Gelukkig" vond mijn man het ook niet zo'n fijn gevoel, zo zonder dochter weer naar huis terug. Maar uiteindelijk hebben we een erg leuke avond gehad en was het ook wel érg leuk om een klein cadeautje voor onze dochter mee te nemen (snoepkraampje: zo'n babyflesje met van die kleine snoepjes) . Maar ik was erg blij dat toen we terugkwamen, ze nog wakker was hoor en ik haar nog even kon knuffelen. Logeren vond ik ook heel moeilijk. Ik denk dat je korte momentjes moet gaan oefenen voor je zelf. Gewoon beginnen met een paar uurtjes ofzo, overdag. En dan wel zeker weten dat je kindje het prima vind. Als ze wat groter worden wordt dat iets gemakkelijker, omdat bij een ander alles nieuw is en geweldig om te ontdekken en ze zich prima vermaken.
alyssa is nu 18mnd en ik heb er nog steeds moeite mee om samen met mn man iets te doen en alyssa weg te brengen. mn man is dj en moet dus regelmatig op zaterdagavond werken. nu vind ie het heel erg leuk als ik mee ga en ik vind het aan de ene kant ook leuk om mee te gaan maar als ik er ben dan wil ik vrij snel weer naar huis omdat ik alyssa mis. ik laat haar ook zelden bij oma en opa logeren om voor de lol weg te gaan. soms is het juist goed om je kleine een nachtje uit logeren te doen en dan samen iets leuks te gaan doen. ik ga volgende maand toch maar weer ee keertje mee met mn man en alyssa gaat dan naar opa en oma. ik zal er toch een keer aan moeten wennen. ik snap je gevoel heel goed. liefs doris
Ik snap je gevoel ook helemaal. Ik heb een dochter van 6 en een dochter van bijna 2. En nog steeds vind ik het niet leuk om zonder hun te zijn. De oudste gaat vaak bij vriendinnetjes spelen, maar ben altijd blij als ze dr weer is De kleinste gaat nooit naar een ander of uit logeren. Als mijn man en ik iets leuks zouden willen doen, zijn de kids erbij!! Anders gaat het niet door... Ik heb ooit toen de oudste een paar maanden was, 3 weken gewerkt, als invalkracht. Nou uiteindelijk heeft mijn werkgever toen gezegd, ga jij maar naar huis, want je bent hier, maar je gedachte zijn thuis.... Ik kon de knop gewoon niet omzetten! Nee ik ben het beste op mijn plaats thuis bij mijn kindjes!! En ik word dus geen leukere moeder als ik ga werken
Mij lijkt het ook erg moeilijk Ik heb al moeite al hij 2 uurtjes weg is ,ha ha .Weet dan echt niet wat ik moet doen .
Hier een heel ander verhaal, vind het juist heerlijk om lekker mn mn vriend naar een feestje te gaan. Dan gaat zoontje lief logeren en kunnen pap en mams lekker uitslapen, dit gebeurd toch zeker eens in de 6 a 8 weken. Vind het ook belangrijk dat hij gaat logeren eens in de zoveel tijd bij opa en oma, heb namelijk vrienden van wie de kleine nergens anders wil slapen als thuis...
Hier ook een moeder die het totaal niet erg vind om de kleine uit logeren te brengen. Ze is nu bijna 6 maanden en ze gaat geregeld bij mijn ouders slapen. Tis niet zo dat ik haar niet mis, of niet aan haar denk. Ik bel mijn moeder wel altijd even om te vragen hoe het gaat. Maar verder vind ik het heerlijk om eens zonder kind te zijn. Ik ben nog jong, 24 jaar, en mijn man en ik vinden het gewoon leuk om nog lekker ergens te gaan eten of uit te gaan en ons dan niet druk te hoeven maken om de kleine. Mijn broer wil aankomend weekend graag dat Kyra bij hem slaapt, vind hij leuk. Er is geen reden waarom ze daar zou moeten slapen, maar mijn broer vroeg het gewoon. Nou dan mag dat van mij hoor. Hebben wij even een zaterdag voor onszelf en gaan we gelijk maar uit eten enzo. Ik hoop ook dat Kyra hierdoor geen moeite krijgt later om bij andere mensen te slapen. Maarja, dat hoeft natuurlijk helemaal niet. We zien het wel
Ik heb er ook moeite mee, wat ik van te voren niet van mezelf had verwacht. Maar ik breng mijn zoontje af en toe expres juist wél weg, omdat we hebben gemerkt dat het voor hem heel goed is. Hij geniet erg van contact met verschillende mensen. En ik vind het ook belangrijk dat hij leert om zich op verschillende plaatsen thuis te voelen, ook als wij er niet bij zijn. Dus met pijn in mijn hart ga ik hem volgende week weer een dagje naar opa brengen... maar als ik dan eenmaal alleen ben geniet ik daar ook wel weer van hoor.
Julian gaat al vanaf dat hij 5 weken is uit logeren alleen bij mijn ouders, ergens anders niet en dat zal ook niet snel gebeuren. Maar in princiepe gaat hij elke week daar naar toe om te slapen als ik moet werken maar door omstandigheden is dat al 4 weken niet gebeurd dus na een lange tijd ging hij gister weer uit logeren. Hij vind het heerlijk hij geniet en is vrolijk maar ik had er dus toch meer moeite mee dan verwacht. Ik heb ook besloten om niet meer snel te doen ookal wil vriendlief misschien wat anders. Ik wil me nooit meer schuldig voelen,. Hij blijft doordeweeks wel daar slapen omdat het 'moet' maar dan vind ik het dus een ander verhaal dan voor mijn eigen plezier. we hebben dus (de meeste dan) last van het weggaan zonder kindje(s)...
Ik heb er zelf helemaal geen moeite mee om de kleine weg te brengen.... Met 4 weken ging hij al logeren, wij gingen naar een cabaretvoorstelling (had ik al een jaar kaartjes voor en wilde heeeeel graag gaan). Wel gebeld na afloop of het goed ging, anders had ik hem opgehaald. Maar als wij een feestje hebben ofzo gaat hij gewoon logeren bij (een van de) oma's ofzo. Soms nemen we hem mee en leggen hem dan op bed daar waar we zijn, maar dat gaat niet altijd. Vind het wel lekker hoor, dat we dan een ochtendje kunnen uitslapen en even ons ding doen. Maar ben ook altijd weer blij als ik hem kan halen hoor.... Ik vind het wel gezond dat hij af en toe gaat logeren en wij ons ding kunnen doen. Eventjes een avond samen iets doen is nl ook heel belangrijk! Naast ouders zijn we ook nog partner, vriend(in) etc....
Ons kindje is nu 6,5 maand en moet er nu nog niet aandenken dat hij uit logeren gaat. Gisteravond zijn wij voor het eerst samen ( voor ons eigenplezier) weggeweest en dat was heerlijk en hebben echt genoten. Mijn zus heeft toen opgepast! Ik vond het heerlijk dat toen ik thuis kwam hij lekker thuis lag te slapen in zijn eigen bedje. Zolang het niet nodig is gaat hij ook niet uit logeren. En als hij uit logeren gaat dan gaat hij naar mijn ouders. wil dat zeker proberen maar weet nog niet wanneer.
Hier zijn ze al een stuk groter en ik vind het nogsteeds niet zo tof hoor... ik ga wel eens zonder ze weg een avondje maar dan komt er gewoon een oppas zodat ik ze savonds nog een kus kan geven en sochtends meteen weer zie. Lang zonder ze hoeft voor mij echt niet. Dat uit logeren mogen ze als ze er zelf om gaan vragen
Wij hebben eigenlijk sinds de geboorte van jamie nooit meer iets echt alleen gedaan (voordien ook niet echt hoor, mensen noemen ons saai maar wij genieten er meer van om met zijn 2en op bank te hangen en filmpje te kijken dan om weg te gaan. Mij kost het de laatste tijd wel veel moeite om wakker te blijven tot 9u savonds
nou heel herkenbaar.... toen josefien 6 weken was zijn we een vriendin gaan helpen met verhuizen... elders ver weg in het land.. overdag toen we druk bezig waren ging het prima...maar manlief wilde nog even in ons favoriete steakhouse in den haag eten... toen we eenmaal zaten hebben we toch allebij die steak naar binnen zitten proppen.... we renden nog net niet nog kauwend de tent weer uit. .. nieuw record gevestigt na opdienen in 5 min klaar.... we hadden het allebei.......... schoonmams vind het gezellig als ze komt logeren... ik vind er niks aan... zodat we uit kunnen slapen tja.... de laatste keer dat josefien ging logeren stonden we om 09:15 al bij schoonmams op de stoep hahahha zowle manlief als ik vonden er niks aan... en uitslapen lukte niet.. dat word vast minder als ze iets groter is... en we hebben nu s,ochtends altijd zo,n heerlijk bedritueel....wil er geen dag van missen gr Jose
Heel herkenbaar, hoor... Gisteren avond nog. Onze vrienden gingen op stap en hadden gevraagd of we meegingen... Ik vind het erg leuk om op stap te gaan, maar nu.... Ik heb er gewoon de puf niet voor, en Jitte slaapt niet zo geweldig de laatste week, dus om daar een oppas mee op te schepen, vind ik ook zoiets... En dan geef ik ook nog bv, dus ik moet al een keer kolven op een avond, of ik moet om 24.00 al weer thuis zijn. (langer redden mijn borsten echt niet, om 23.00 heb ik al flinke stuwing) En ik zie mezelf echt niet in de kroeg kolven... Ik vind het wel vervelend, daar niet van. Wij waren altijd degene die vooraan stonden als er gestapt werd, en nu ben ik een echte huismus. Gelukkig vind ik het niet erg als manlief wel gaat, dus is hij gisteren wel even op stap geweest...
ik vind het niet zo heel erg... rust is ook wel eens lekker. Van de week was ze bij mijn ouders uit logeren en toen zijn wij uit eten geweest en bij vrienden tot laat wat gedronken en lekker tot 10 uur in ons bed blijven liggen. maar als ik dan wakker wordt dan mis ik haar wel. Ze heeft tot nu toe alleen bij mijn ouders en een keer bij een vriendin gelogeerd (was toen een suprise party voor mijn moeders 50e verjaardag en ze kon echt niet mee). Mijn schoonmoeder vroeg laatst of we van het voorjaar niet een weekje zonder baby weg wilde zodat zij kon oppassen. Nou ik ga echt geen week weg zonder kind en dan gaat ze al helemaal niet de hele week naar haar toe!
overdag geen probleem met kdv of opa die oppast omdat we werken. maar savonds logeren.......echt niet of weekend weg zonder mijn moppie ....no way wel eens uit eten en dan slaapt ze in haar eigen bedje en past opa op. wel maken we het zaterdagavond gezellig door te gourmetten met vrienden of lekker flesje wijn enz. dochter van bijna 1 slaapt prima dus dat gaat super. en met campingbedje mee gaat ze mee in hotelletje als we een weekend ertussenuit willen en we zijn ook al met 4 maanden naar spanje geweest enz. zelfs dat ze 3 weken opgenomen werd in ziekenhuis ben ik dag en nacht bij haar gebleven(ze moest in een tracktie.)
Heel herkenbaar hoor! Milan is 15 maanden en wij zijn in al die tijd 3 keer 's avonds weggeweest zonder Milan, en dan waren we op z'n laatst om 1 uur 's nachts weer thuis, zodat hij ook niet hoefde te logeren. Ik vind het nog wel steeds leuk om iets te gaan doen met vrienden, dus tegenwoordig komen ze gewoon gezellig bij ons langs als Milan toch al ligt te slapen . Logeren moet ik iig (nog lang niet) aan denken!