Het bloemstuk op de auto is er na de eerste kilometer al afgevlogen en niet meer te redden. Ik heb het zelf alleen maar op de foto gezien. Verder is alles goed verlopen. Niet teveel toeters en bellen. Twee maanden later trouwde mijn broer in China met een Chinese. Het was alsof we in een bridezilla programma terecht kwamen. Schreeuwen, dreigen enz enz.. Het zag er prachtig uit aan de buitenkant maar kijk er alleen met een heel naar gevoel op terug.
De trouwdag de mooiste dag van je leven vind ik zelf wat (Amerikaans) overdreven. Het is wel 1 van de bijzondere dagen in je leven. Wij hebben een mooie dag gehad hoor, maar terug kijkend denk ik wel eens: jeetje, wat een gedoe om eigenlijk niks. Begon met met name mijn schoonmoeder. Datum was niet goed. Wij wilden einde winter/vroege voorjaar trouwen. Als we dan onze trouwdag wilden vieren dan konden we nooit een tuinfeest geven Afijn, dat deden we dus niet. Onze nachtmerrie was trouwen met 30 graden, lekker zweten in jurk en pak Vervolgens begin ze over de gastenlijst. Mijn ooms en tantes hoefde ik niet uit te nodigen want daar zou ik over een paar jaar toch geen contact meer mee hebben, zij had ook geen contact meer met haar tante. Maar we moesten wel alle buren waar we ooit naast hadden gewoond uitnodigen want dat hoorde zo Vervolgens flipte ze over de getuigen. Ik had 2 goede vrienden gevraagd, mijn man zijn broer. Dat kon niet, ik moest mijn zusje vragen, anders zou die voor het leven getraumatiseerd zijn. Maar mijn zusje erbij vragen kon niet, want dan had ik 3 getuigen en man maar 1 (geloof dat de getuigen voor het stel zijn en niet per persoon?) en dan zou ze niet op de bruiloft komen. Op dat punt ben ik huilend weggelopen want ze ging echt tegen me tekeer (of ik had iets akeligs terug gezegd). Gelukkig greep mijn schoonvader in, die vond ook dat ze te ver ging. Ze had nog wel meer opmerkingen later maar daar heb ik zelf beter op ingespeeld. Zo bleef ze door gaan over haar eigen boeket en hoe mooi die was (ik vond het 10x niks!). Waren hele sterke bloemen en zou ook geschikt zijn voor als bloem in mijn haar. Deze dame heeft zelf haar boeket uitgezocht en het niet overgelaten aan man en schoonmoeder. En ik had niks in mijn haar, behalve krullen Uiteindelijk hadden we de locatie vast staan en ze stonden erop dat we daar eerst uit eten gingen. Ze wilden kijken of het wel goed was allemaal. Alsof we zelf nog een stel onbezonnen pubers waren ofzo. Het menu voor het buffet heb ik niet eens aan ze laten zien, hebben we gewoon geregeld en gezegd dat het klaar was. Ik was er ook klaar mee, dat gezeur van ze. En mijn moeder bleef maar zeggen: soep met een broodje is toch prima? Ja voor een lunch op zondagmiddag, we wilden er voor onze bruiloft wel wat meer van maken. Uiteindelijk zelf de gastenlijst samengesteld hoor, en zelf besloten wie de getuigen waren. Op de dag zelf (ochtend al) bleef mijn jurk in een punt van de deur haken, scheur er in. Gelukkig vielen de lagen over elkaar heen en zag je er niks van. Het was mistig en daardoor koud. Was blij dat we klaar waren met de foto's. Familie die we niet hadden uitgenodigd voor de ceremonie stond er toch. Heb een sterk vermoeden dat mijn schoonouders hebben gezegd dat ze best konden komen. Op dat moment kon ik me er niet druk om maken maar vind het nog altijd typisch dat je anders nooit wat van ze hoort en ineens moeten ze er zijn. Ons nummer voor het naar voren lopen tijdens de ceremonie viel compleet weg omdat de ambtenaar begon te klappen de rest volgde. Dat hadden we dus niet bedacht. Mijn man liet een stuk taart op mijn jurk vallen. Na wat geboen zag je er bijna niks meer van. Vind het nog altijd jammer dat ik door de spanning en drukte van de dag zo weinig heb gegeten want het was heerlijk! Mochten mijn man en ik ooit weer een feest geven dan regelen we het en sturen we daarna schoonouders en ouders pas de uitnodiging. Scheelt een hoop!
Als ik het over mocht doen, zou ik het precies weer zo willen! Graag met hetzelfde weer als toen 25 graden in een koets, geweldig! Natuurlijk gaan er altijd wel dingen mis, maar hebben ons er niet druk om gemaakt. En gewoon genoten van de dag en van elkaar. Het was klein zoals we wilde, met goede vrienden en familie. Alles liep uit, maar boeiend!! Het was onze dag, de rest moest zich maar aanpassen. (Normaal wil ik het juist iedereen naar de zin maken, maar had toen echt lak aan iedereen)
Ik sta er echt van te kijken hoe jullie bruiloften zijn beïnvloed door ouders, schoonouders of anderen. Niet dat dat jullie schuld is hoor, maar het zou hier nooit in me opkomen om me met de bruiloft van een ander te bemoeien. En gelukkig geldt dat ook voor mijn familie. We hebben een heerlijke dag gehad, mooi weer, lieve gasten, geen gezeur, heerlijk gedanst, gegeten en gefeest. Zou het zo over doen, en dan exact hetzelfde. Alleen mijn jurk past me vast niet meer..
Ach, er zijn dingen anders gegaan dan ik had gewild en ik zou sommigen dingen nu zelf anders doen, maar ik ben te nuchter om mij daar druk om te maken hoor. Het is zoals het is.
Ik heb niet alles gelezen. Maar ik heb het idee dat veel mensen torenhoge verwachtingen van zo’n dag hebben. Ja dan valt er altijd vanalles tegen. Bij ons zijn dingen ook niet helemaal “goed” gegaan. Maar niets ervan heeft mijn dag verpest. Ja mensen kunnen onverwacht opeens er toch zijn terwijl je die niet voor een bepaald moment had uitgenodigd. Trouwboeketten kunnen verkeerd gaan. Het weer kan mee of juist tegenvallen. De planning kan in de soep lopen. 1000 dingen kunnen fout gaan, maar zolang jij en je partner er zijn en jullie elkaar het ja woord geven is het jullie dag. Het gaat niet om die dingen eromheen, het gaat om jullie verbintenis. Een perfecte bruiloft hoeft niet te betekenen een perfect huwelijk!
Wij hebben met haar afgesproken dat ze (de locatie is ook waar zij werkt toevallig); *aankleding zou regelen (bloemen,stoelen) *diner op de eerste avond *walking diner tweede avond + alle menu's. Weet niet wat een ceromonie meester officieel doet maar dit was onze afspraak zo'n beetje.
Als het moet slijten is het niet zomaar een stukje taart dat gevallen is lijkt me. Kun je het wel erover hebben met je man? En kun je nog iets doen met de oorzaak van het probleem? (Persoon erop aanspreken, klacht indienen bijv) Zou dat het ‘beter’ maken? Uiteindelijk gaat het om het resultaat natuurlijk, maar het lijkt me heel vervelend als je zo’n rotgevoel hebt als je aan die dag terugdenkt.
Als je dat echt zo concreet hebt afgesproken zou ik haar gewoon even bellen en vragen wat de stand van zaken is en anders ben je nog ruim op tijd om dat te regelen toch? Voor de menu’s zou ik dan een afspraak met de locatie maken en alles in 1x afspreken. Als je in NL trouwt weet ik eventueel nog een erg gave bloemist die ook heel veel in aankleding doet/begeleidt. In mijn omgeving begeleidt de ceremoniemeester overigens alleen de trouwdag zelf (fooien, bepaalde muziek, zorgen dat alles op de juiste plek is etc), vandaar mijn vragen
Onze trouwdag was door omsraomstandig emotioneel beladen en niet onbezorgd en fijn. Maar gelukkig was de trouwdag alleen maar de eerste dag van ons huwelijk en ons huwelijk is uitstekend.
Bij ons was de ceremoniemeester er ook vooral om op de dag zelf alles soepel te laten verlopen (iedereen naar de auto etc). Dingen van te voren regelen vond ik zelf veel te leuk
Ik had de mijne gevonden via Marktplaats, als je daar voor open staat. Dames dragen m immers meestal toch maar 1 dag en scheelt heel veel geld .
Ja wij dachten t is makkelijk omdat zij t vaker doet op haar werk etc. Uiteindelijk heb ik zelf alles bijna geregeld in 72 uur volgens mij
Hier ook een schoonhader die roet in het eten gooide en net deed of hij de regels niet kent rondom eerste dans taart uitdelen etc. Gelukkig greep de pleegvader van mijn man in waar door niet helemaal voor lul stond.
Ik vond onze bruiloft echt fantastisch. Er zijn natuurlijk dingen anders gelopen dan de strakke planning die wij hadden (man was mijn boeket vergeten en de weddingplanner moest terug naar huis rijden) en uiteindelijk liep het allemaal wat uit. Toch vond ik het de mooiste dag van mijn leven. Ik ben getrouwd met iemand waar ik zielsveel van hou en onze prachtige zoon was er bij. Ik kijk alleen maar terug op de mooie momenten. Misschien kun je dat proberen? Er zijn vast dingen geweest die fantastisch waren?
Hier een heerlijke dag. We hebben alles zelf geregeld zonder overleg met (schoon) ouders. Er is niks mis gegaan (kon eigenlijk ook niet haha, we hadden niet echt een planning. Enige wat op tijd ging was de ambtenaar die ons zou trouwen ). Maar als je er zo mee zit, kan je er niet wat aan doen? Wat is er gebeurd? Kan je er met je man over praten?
Wat heftig zeg! Begrijp het volkomen dat je er nog steeds mee in je maag zit. Naar dat er in jullie huwelijk meer van dit soort leugens verteld zijn. Hopelijk ben je naast dit wel gelukkig met je man...
Wij zijn bijna 9 jaar getrouwd nu. Achteraf zou ik dingen heel erg anders hebben gedaan. Toentertijd was mijn man nog erg onder de invloed van zijn vader. Daarom hebben we bijvoorbeeld familie uitgenodigd van mijn man die we anders niet hadden uitgenodigd etc. Zijn in de kerk getrouwd terwijl dat van mij niet zo hoefde. Maar goed van spijt koop je niks. Dus af en toe als ik foto's kijk baal ik een beetje. Ceremonie meester was te laat, zag eruit alsof ze naar het strand ging, was wat vergeten. Nee het was zeker niet de mooiste dag van mn leven haha.