Ik vraag mij iets af, mijn stiefdochter kan nog al jaloers zijn op haar broertje, meisje is 7. Ook zegt ze soms als ze iets gekregen heeft bijv. Afgelopen weekend had ze van mijn schoonmoeder en van papa wat gekregen voor haar zwemdiploma. Dan gaat ze heel uitgebreid aan haar broertje vertellen dat ze het heeft gekregen en dan echt op zo nanana toon van jij hebt het lekker niet gekregen, en dan ook vraagt ze ook nog heb jij het ook gekregen? Terwijl ze het antwoord al weet. Mijn zoontje raakt vaak helemaal overstuur van dit soort dingen, hoe gaan jullie met dit soort situaties om?
Klinkt als mijn 7 jarige met zijn broertje van 3.. Ik probeer de oudste vooral te vertellen hoe het voor broertje voelt als hij dat nananana doet.. Soms doe ik het ook voor met iets anders. Dat helpt wel eventjes. Het jaloerse zeg ik vaak dat hij ook weleens iets extra's krijgt, meestal kan ik me wel iets herinneren dat hij alleen kreeg of hij wel mocht en broertje niet. Beide helpt vaak een paar daagjes
Gewoon typisch broertje zus gedrag dus, ze hebben gelukkig een goede band maar idd uitleggen zo doen we al.
Pfff hier ook heel erg, oudste is bijna 6 en jongste bijna 3. Dan gaat mn oudste dingen zeggen zoals: 'jij bent nog maar een peuter!' terwijl hij weet dat zn broertje daar echt heel verdrietig van wordt. Dan roept mn jongste huilend: 'nee ik ben een grote jongen!' word er al moe van als ik er aan denk hoe dat straks gaat als ze beiden iets ouder zijn. Ze zijn ook vaak heel lief voor elkaar hoor, maar mijn oudste heeft er inderdaad vaak een handje van om even een 'nanananana' opmerking te maken die meestal nergens op slaat, maar waarvan ie weet dat zn broertje er door opgenaaid wordt...
Kinderen die dit doen, mogen van mij hun net-gekregen speelgoed inleveren. Speelgoed is er om zelf lekker van te genieten, niet om anderen mee jaloers te maken. Ik leg uit wat het met het andere kind doet, vraag terug hoe ze het zelf zouden vinden als een ander zo tegen hen doet en als ze het dan opnieuw toch weer doen, kunnen ze hun nieuwe speelgoed inleveren.
Heel normaal gedrag, maar zeker niet leuk of misschien zelfs niet acceptabel. Ik probeer dat ook uit te leggen. En wat rozemarijke zegt kan ik me ook in vinden!
Dochter: ze is oud genoeg om te snappen dat haar plagerij haar broer verdrietig maakt. Ik zou haar dat heel goed uitleggen, en anders consequentie aan verbinden. Zoon: probeer hem te leren dat hij niet overstuur hoeft te worden als zijn zus iets krijgt en hij niet. Hij hoeft immers niet altijd iets te krijgen alleen omdat zijn zus/vriendje/buurjongen het ook heeft gekregen. Over een jaar gaat hij naar school en dan zal ie veel vaker in aanraking komen met kinderen die enthousiast vertellen (en erover opscheppen) wat ze allemaal gekregen hebben, geweest zijn in het weekend enz.
Mijn zoontje zit al in groep 1 @rozemarijke kan me goed vinden in jou mening! We leggen onze zoon idd iedere keer uit dat hij niet altijd alles kan krijgen wat hij wil.
Dat je zoon het moeilijk vindt dat zijn zus iets krijgt, is herkenbaar op die leeftijd trouwens. Komt goed, gewoon blijven uitleggen, ze gaan het ooit snappen
Het is wel typisch broer en zus gedrag maar zou het inderdaad wel aanpakken zoals Rozemarijke zegt. Mijn dochter kan soms ook zo gemeen doen omdat ze precies weet hoe ze haar broertjes op stang kan jagen, maar zulke dingen worden hier niet getolereerd.