Door de reacties bij dit topic ben ik nu ook geneigd om hem iets anders aan te praten voor op school. Wat ik wel heel jammer vind dat zoiets bijna moet. Carnaval op straat. Tja, dan zal ik me als prins verkleden en vriend ook als prinses. Vriend wel als een minder knappe prinses
Allemachtig meen je dat nou? Wat een trieste figuren zeg! Probeer daar boven te staan, die zogenaamde perfecte moeders op het schoolplein zijn zo nep als het maar zijn kan. Hun gedachten is, kind in de plooi, altijd netjes aangekleed, geen muts in de winter want oei oei dat zit het haar niet meer netjes. Want dan zijn wij perfecte ouders. Hun belevingswereld is totaal anders als die van jou, hun leven als barbie en ken. En jij/jullie laten jullie mannetje lekker zichzelf zijn. Ik kan het me wel heel goed voorstellen hoor, maar alsjeblieft doe je zoontje niet naar een andere school. Je zult deze mensen overal tegenkomen. Op elk schoolplein heb je de populaire moeders. Ik heb je er ondertussen overheen gezet, we zijn niet geboren om perfect te zijn. We zijn geboren om echt te zijn.
Die ga ik van je meenemen we zijn niet geboren om perfect te zijn. We zijn geboren om echt te zijn. Heel mooi gezegd!
Wat heb ik een respect voor moeders die met zo'n dillemma zitten. Het lijkt me alles behalve makkelijk. Bij mij op school (ben juf) had ik een aantal jaar geleden in de kleuterklas een jongen die inderdaad het liefst elke dag in een jurk naar school wilde. Met ouders goede afspraken gemaakt, kinderen ingelicht en met carnaval was het eindelijk zijn dag. Hij kwam al sneeuwwitje. Hij heeft zo ontzettend genoten en was ik trots op mijn kleuters dat ze hier zo knap mee omgingen. Vandaag hadden we weer carnaval op school en zit deze jongen inmiddels in groep 7. In vol ornaat, op 14 cm hoge hakken, panty, glitterjurk en lange pruik was het zijn dag. Wij vieren carnaval met groep 1 t/m 8 door elkaar. En er is niet 1 kind die hem hierom anders behandeld. Op een andere school zou dit niet gegaan zijn. Wij zijn een kleine school en alle kinderen kennen elkaar door en door en voelen zich veilig. Mocht je nu al twijfels hebben over hoe de school/klasgenoten hiermee omgaan raad ik je aan om nu verder te kijken. Ergens in jouw omgeving is een school waar jouw zoon wel kan zijn wie hij is. Kleuters oordelen niet, ze praten veelal na wat ze thuis horen. En dat is in sommige gevallen best jammer. Wees trots op jezelf dat jouw kind jou als moeder heeft getroffen. Er zijn genoeg kinderen die zouden willen dat hun ouders aan hun kant stonden!
Ik zou het niet erg vinden, maar mijn man daarentegen zou hem nooit zo naar buiten laten gaan (of binnen ook niet). Heb dus nee gestemd. Mijn man vind het verschrikkelijk als hij met tasjes, buggy's of ander "meisjesspeelgoed" speelt. Dit weten wij en daarom krijgt hij van mijn broertjes vaak meisjesspeelgoed haha... hij kan daar echt kwaad om worden maar we proberen hem zo een beetje minder "bekrompen" te laten zijn. Overigens komt mijn man wel uit een andere cultuur waar deze dingen volgens mij nog niet echt geaccepteerd zijn. Maar goed hij woont nu hier dus aanpassen zeg ik .
Ik zou graag zeggen dat ik het geen probleem zou vinden... Maar ik weet het niet. Ik heb geen zoon en mijn dochter is pas 2. Ik heb geen idee hoe het is om een zoon of een kind van 4 te hebben.
Dank je wel, ik doe mijn uiterste best om onze kinderen te laten zijn wie ze zijn. Wil je nagellak jongen, dan krijg je dat. Wil je voetballen meisje, dan mag dat. Bij ons echt onze dochter net een jongen, lomp, nergens naar kijken, geen getut met dr haren. Geen jurkjes, dat wil ze allemaal niet. Altijd afgesleten knieën, kapotte neuzen van schoenen door het spelen op de grond. Kijkt niet om naar poppen, sieraden vind ze dan wel weer leuk maar verder niks meisjesachtig. Onze zoon, super netjes, nog nooit kapotte kleding gehad. Oog voor detail, ziet elk nieuw kledingstuk en winkelen vind hij prachtig met zijn 3 jaar. Is dol op poppen. Ik ben trots dat ze zo lekker zichzelf zijn, ontdekken wie ze zijn. Ik wil ze niet remmen in hun zoektocht naar zichzelf.
Ja hoor, van mij wel. Hier een jongetje waarbij ik niet eens gek zou opkijken mocht hij dat willen volgend jaar. Hij is dol op zijn poppen (die ooit van zijn zus waren die er zelfs nog niet 1x mee had gespeeld), maakt zich samen met zijn zus op en trekt ook rustig de prinsessenjurk van zijn zus aan. Ik heb altijd gezegd: als ik ooit een meisje krijg dat op voetbal wil, of een jongetje dat naar ballet wil, ze gaan hun gang maar!
Ja dat zou ik zeker goed vinden... maar ik heb geen zoon . ( Wel een dochter en die gaat ook als prinses.. ) Vrienden van ons hebben een zoontje die ook heel graag prinses is. Als hij hier komt spelen is hij dolgelukkig, want er zijn hier een boel prinsessenjurken. Sinds kort heeft hij er zelf ook thuis en hij is er dolgelukkig mee.. Ik weet dat zijn ouders dit ook wel eens lastig vinden en erover nadenken of ze er wel goed aan doen om er in mee te gaan. Maar hij heeft gewoon niets met jongensachtige dingen. Prinsessen staan voor mooi zijn/ mooi gevonden worden/ stralen/ het middelpunt van het bal zijn.. Welk kind wil dat nou niet ? Ik zou hem wel naar school laten gaan zo. Vind het naar om te horen dat er scholen zijn waar kinderen op die leeftijd al zo met elkaar om gaan en dat ligt denk ik i.d. vooral bij de ouder..
Ja hoor, helemaal niet raar toch? Mijn neefje is regelmatig in een prinsessenjurk naar school gegaan (in groep 2 had hij die behoefte niet meer) en hij is er nooit mee 'gepest'. Met carnaval maakt het helemaal niet veel uit.
Van mij zou het mogen ja! Maar off topic: het duur nog twee jaar voor mijn dochter naar de basisschool gaat en ik wordt er nu al zenuwachtig van. Niet omdat ze dan naar school gaat, maar om al het 'moeders' gedoe er omheen. Populaire moeders? Ik schijt nu al in mijn broek, kom je daar weer in een soort van soapserie terecht, dat wil ik niet! Al dat gedoe en gevecht over werken, niet werken, helpen op school, gunnen, misgunnen, populair zijn, gepoch met traktaties en weet ik veel wat voor gedoe ik nier regelmatig lees... Brrrrr
Juist met carnaval mag dat toch geen probleem zijn? Volgens mij storen volwassenen zich ook niet helemaal aan dergelijke sociale regeltjes met carnaval.
Mja je kunt er ook gewoon niet aan mee doen. Net als vroeger op school... Niet populair zijn scheelt een hoop gedoe
Lijkt mij schromelijk overdreven. Ik lees hier heel vaak dit soort dingen en nooit iets van gemerkt. Wel de kif van werkende moeders die het niet uit kunnen staan dat andere mama's wel veel op school zijn. Tja het is het een of het ander. Ik heb dus wel veel tijd om een leuke trakatatie te maken...hoezo is dat pochen? En dat constante gezeur: "jaaaa daar heb ik allemaal geen tijd voor". Tja wie zn probleem is dat?
Gewoon niet blijven hangen op dat schoolplein (die is er immers voor kinderen) en je eigen leven gaan leiden. Scheelt een hoop kinderachtig gedoe. Maar je hebt gelijk hoor, sommigen herleven graag hun eigen schooltijd, lijkt het
Hier is dat heel practisch opgelost... De thuismoeders en de werkende moeders praten doorgaans weinig tot niet met elkaar. Na anderhalf jaar werkloos zijn hang ik enigzins in het midden en hoor een beetje bij beide kampen. Het is ook geen kwestie van elkaar niet aardig vinden of erger... Meer gewoon van een ander leven hebben. En dus ook andere prioriteiten en gesprekken. No hard feelings tussen beide "kampen".
Hele andere discussie die er nu ontstaat. Met betrekking tot de vraag; nee mijn zoon gaat niet als prinses naar school. Hij mag wel als prins.
o oh...ik zie nu dat mijn stukje er anders staat dan ik bedoelde. Ik ben een paar woordjes vergeten te typen. Ik bedoelde dus dat ik er bij ons op school niks van merk....alleen hier op zp lees over de kif van werkende moeders Want alleen hier lees ik over dat geknutselde traktaties onzin en overdreven zijn...en moeders die altijd rondhangen op school. Hier op school krijg ik nl louter positieve reacties op traktaties en de moeder die "rondhangen" op school (waar ik dan schijnbaar ook bij hoor) hebben het 9/10 keer over schoolse dingen...afspraken over wanneer wat voor bereiden enz. En bij ons op school is daar alleen maar heel veel waardering voor. Dat de kinderen dus een leuke carnavalsoptocht hebben en een presentje van de sint krijgen enz enz.