Wat een ontzettende vervelende reacties van de behandelaren. Echt nog nooit zulke onzin gehoord. Ik word gewoon plaatsvervangend boos. Natuurlijk is Corona er, maar ze kunnen toch ondersteunen. Wat een dooddoener. Dan kan je van alles wel zeggen ‘sorry, niks aan te doen, want het is er nu eenmaal’.
Ik moet eerlijk zeggen dat school hun best doet maar ook tegen muren aanlopen. Op donderdag en vrijdag mogen ze er heen voor huiswerkbegeleiding. Maar lesgeven mag dus niet ( anders de kans dat ze gesloten worden) ze hopen dat ze na de vakantie weer open mogen. Zo niet gaat juf zich inzetten dat er toch wiskunde les gegeven mag worden want onze zoon is niet de enige die vastloopt met wiskunde. 1 x in de 14 dagen gaat hij naar de zorgboerderij, daar voelt hij zich erg thuis en werken ze aan zijn zelfvertrouwen. Daar merken ze ook dat hij iets terug valt in gedrag en weer meer begeleiding nodig heeft en krijgt.
Pfff vandaag is hij alweer zo verdrietig. Naar school geweest voor een proefwerk en huiswerk begeleiding. Alleen gebruiken ze de huiswerkbegeleiding voor de grotere dingen die achter blijven. Vorige week hadden ze karate kid gekeken en daar vragen over beantwoord voor een cijfer voor sport. En hun Engelse boek verslag afgemaakt. Deze week een proefwerk en een film kijken voor cjv. Dan komt hij dus thuis en moet dan nog het huiswerk voor die dag maken, maar door de prikkels van school en de taxi rit is er geen plek meer in zijn hoofd voor het huiswerk. Voor de coronacrisis maakten ze al het maak werk op school en hoefde hij thuis alleen nog te leren.
Gehoopt dat een week vakantie ( en dus geen huiswerk) wat zou helpen. Helaas pindakaas, hij kwam redelijk uit school, een uur rust gehouden om vervolgens weer in tranen uit te barsten omdat hij nog huiswerk moest maken. Hij is dan zo intens verdrietig, zegt steeds dat het allemaal zijn schuld is en dat ik niemand mag vertellen dat hij meltdowns heeft omdat ze dan denken dat hij een probleemkind is en ze hem dan uit huis gaan plaatsen. Pas na een uur werd hij wat rustiger, hem heel duidelijk gemaakt dat hij geen probleem kind is en dat hij echt niet uit huis geplaatst wordt omdat hij verdrietig is en achter loopt met zijn huiswerk. Dat leek hem wel wat gerust te stellen. Samen een mail naar zijn mentor gestuurd dat het zo niet meer gaat, dat we ondertussen allemaal op eieren lopen en dat we het gewoon niet meer weten. Mail terug gekregen dat het vanaf volgende week weer allemaal anders wordt ( krijgen we woensdag officieel bericht van). Maar hij heeft dan op maandag en dinsdag de hele dag school. Op donderdag moet hij thuiswerken en op vrijdag de hele dag naar school voor huiswerk begeleiding.
De like niet omdat ik het leuk vind maar omdat ik het goed vind dat je de mentor gemaild hebt om voor je zoon aan de rem te trekken. Als het elke dag zo gaat met veel frustratie, tranen en onzekerheid en verdriet dan is het gewoon geen doen. Ik zou dan tegen mijn kind zeggen dat hij thuis alleen nog hoeft te doen wat hij denkt dat lukt en de rest mag laten liggen. Achterstanden zijn ongewenst dat snap ik maar een doodongelukkig kind vind ik vele malen ergen dan in het ergste geval bij grote achterstanden een jaartje over doen. Ik hoop dat je zoon wat rust terug krijgt vanaf volgende week als hij weer een paar keer per week naar school toe mag.
Vandaag kwam hij in ieder geval heel blij thuis. Zoals eerder gemeld heeft hij heel veel moeite met wiskunde. School heeft geen online lessen gegeven of iets dergelijks dus het is je boek lezen , de vragen maken en kijken hoever je komt. Hoofdstuk 7 was dus een drama (we lopen nu 1.5 hoofdstuk achter). Vorige week een toets van H7 , alleen bleek hij de enige op school te zijn en dus de enige die het gemaakt had. Resultaat een 4,1 en een mailtje van juf dat hij opdracht 2 en 5 compleet fout had gemaakt en de belofte dat ze hem extra uitleg zou geven. Vandaag mocht hij een herkansing doen, gisteren wilde hij geen hulp en heb hem alleen de paragraven in het boek aangewezen die bij opdracht 2 en 5 hoorden. Dacht bij mezelf als hij daar nu 2 of 3 goede antwoorden uithaalt heeft hij misschien wel een 5. En wat doet juf, die heeft dus eerst het hele proefwerk doorgesproken en uitleg gegeven en hem toen pas het proefwerk laten maken, resultaat een 8,9. En ik weet dat het eigenlijk zo niet hoort maar hij had dit zo ontzettend nodig. Nu zit hij boven met zijn laptop, heeft zelf aangegeven dat hij het liefst huiswerk maakt na het avond eten op dagen dat hij naar school is geweest. We gaan het zien, wat gemaakt wordt is mooi meegenomen maar die stress wil ik uit mijn huis, het moet hier weer een veilige plek worden.
Herkenbaar meid. Vind het een schande. Hier officieel diagnose ass(asperger) erbij ook al wist ik dat zelf ook al. Meester is alleen nog maar een graf voor me aan het graven. Leugens aan het vertellen over de dagopvang waar zoon in totaal 2 keer is geweest. Meester zei tegen de diagnostische instantie dat hij wekelijks 3 keer ging een hele dag en 2 dagen naar school. Dat hij zich zorgen maakte over kinderen hun regelmaat etc. Terwijl ik net een heel strak ritme aan houdt. Dit heeft hij zowel tegen youz als zijn begeleidster verteld die hier thuis komt, zij was ook bij dat gesprek aanwezig via teams laatst. Al hoopte zij dat hij het nu had in gezien. Nee de meester gaat nog ff door met zijn leugens. Gelukkig dat mijn moeder mee was naar youz , die man keek me aan en zei ook, hoe dit klinkt wel heel anders!! De dagbesteding mail gestuurd om bewijzen hoe vaak zoon is geweest. Verdorie mijn revalidatie heeft al een achterstand gekregen maar ik wou mijn kids helpen. Ipv dat je compliment krijgt, zorgt iemand voor nog meer problemen. Klap op de vuurpijl is dat zoon zijn epilepsie ook erger wordt. Dus binnenkort met hem naar kempenhaeghe. Ik ben zo boos, verdrietig alles.
Zo triest hoe leraren/scholen kinderen kunnen laten vallen. En zo te lezen wurmt deze meester zich ook nog in allerlei bochten om er zelf zo mooi mogelijk uit te komen.
Precies!! Heb de goede man gevraagd wat hij nu eigenlijk wil. Zoon is blij dat hij medikinet slikt en er weer uit komt wat er in zat. Van 2en en 3en naar 9en en 10en. Ben deze meester zo spuugzat onderhand. Hij heeft zijn gedachten en wijkt daar niet vanaf. Maar antwoorden op die vraag kreeg ik niet.
Directie doet sowieso wel of. Een andere juf wat zoon ook heeft gehad zijn al heel veel klachten geweest. Mevrouw zit er nog en kinderen worden terug gepakt in de klas.