ik weet van gek heid niet waar ik moet beginnen. me vriend en ik houden heel veel van elkaar dat is een ding wat zeker is. WE hebben altijd het geloof gehad dat alles uiteindelijk op zijn pootjes terecht zou komen en dus gekozen voor een baby .. want dat wilde ik al jaren ook zonder evt vader maar met donor.. mag iedereen zijn mening over hebben ... Maar goed wat hij meemaakt is niet te vergelijken met iets wat ik ooit in me leven heb gehoord of zelf heb meegemaakt. hij heeft veel problemen met mensen en die maken hem het leven echt heel erg zuur!!!! de problemen die hij heeft zijn niet op te lossen lijkt wel hij kan geen hulp vragen en hij kan niet vluchten want dan worden de mensen van wie hij houd getreiterd en soms zelfs erger dan dat.. het is echt mega extreem en er komen vuurwapens en alles bij kijken.. wat k al zei erger dan ik ooit heb gehoord of kon dromen. Het is soms net of ik kijk naar een horror verhaal alleen leef ik er zelf half in. nu is het zo dat we altijd wel steun hadden aan elkaar en vooral hij aan mij.. soms is het een tijdje rustig en kunnen we echt van elkaar genieten .. dan gebeurt er weer het minste of geringste en is het weer hell on earth... mijn probleem is niet dat ik neit van hem hou of hem niet wil helpen mijn probleem is juist dat ik hem niet kan helpen en het breekt me op nu ben ik 15 weken zwanger en merk aan de buikpijnen dat hetlangzaam maar zeker ook me kindje begint op te breken. doordat hij zo erg getraumatiseerd is kan hij bijna niet meer normaal reageren op situaties wat het voro mij nog moeilijker maakt. Ik heb hem al een paar keer de deur gewezen maar lot brengt ons steeds weer samen. ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.. helup k weet dat ik me wel red zonder hem maar stiekem is dat niet wat ik iwl wat ik ookniet wil is dat hij niemand meer heeft en dan het leven opgeeft maar ik wil ook niet dat ik of ons kind nog langer moeten leven onder de druk van zijn nare bestaan. ik weet het gewoon allemaal nie meer heel erg verdrietig en alleen meisje
Arme meid...wat een verdrietig verhaal. Is het geen optie dat jullie tijdelijk uit elkaar gaan? Dat hij eerst zn zaakjes oplost? Want een normaal gezinsleven zit er niet in,dat is echt niet goed voor een kindje. En je wil toch ook niet dat je kind weggehaald wordt oid,omdat het thuis niet veilig is. Kan je niet praten met iemand van maatschappelijk werk,of je huisarts? Hoe is het contact met je familie?Krijg je daar steun van?
Jij moet doen waar jij je goed bij voelt. Vraag je eens af in welk milieu je je kindje wil laten opgroeien.
jawel en ik woon op dit moment ook niet meer met hem samen . en me familie tja die wilt me wel helpen maar hij is eigelijk degene die hulp nodig heeft..praten met een prof durf ik eigelijk niet omdat ik dan bang ben dat het inderdaad ineens allemaal op mij en me kind gaat aankomen terwijl het zijn dingen zijn en niet die van ons... verder stond hij nooit bij me ingeschreven dus woonde we nooit officieel samen dus kunnen ze niet zeggen dath et thuis niet veilig is... maar ik heb het nu zo goed en zo kwaad uitgemaakt maar eigelijk sta ik er niet helemaal achter maar ik weet ook dat ik niet langer zo kan leven ik kan niks meer goed doen of zeggen want hij heeft het zo moeiijk maar ik val erbij in het niks mijn problemen en zorgen zijn nooit zo erg als die van hem en dus niet of minder belangrijk :S het is gewoon zo moeilijk allemaal
Zo te lezen heb je even een time out nodig,dit geeft teveel stress. Heb je geen goede vriendin of iemand anders waar je lekker je verhaal kwijt kan tijdens het wandelen ofzo,dat kan enorm opluchten,ook het feit dat je het hier neerzet natuurlijk. Maar voel je niet verantwoordelijk voor hem hoor,kies voor jezelf en je kindje,die heeft jou hard nodig!
ja thanks dat denk ik ook daarom ben ik al bij me moeder ingetrokken . omdat ik op deze manier tenminste zelf wel een stabiele ondergrond heb en iemand heb om op terug te vallen ik denk dat ik het maar op zn beloop laat gaan en dan wel zie of er dingen veranderen of niet. anders weet ik het ook niet meer
Als ik dit zo lees, zou ik maar 1 ding willen adviseren: vlucht! Wil jij je kind in zo'n situatie op laten groeien? Vuurwapens? Stel dat het escaleert en jouw kind wordt de dupe hiervan...? Meid, kies voor jezelf en je kind. JIJ kan zijn problemen niet oplossen, dat moet hij zelf doen. Je hebt de keuze: je kind in een veilige omgeving op laten groeien zonder vader of in een onveilige (levensgevaarlijke) omgeving met vader. Wat is het beste voor het kind? Sterkte!
En samen kiezen voor jullie gezin en een nieuwe start maken in een andere woonplaats? Ver weg van zijn problemen of is dat niet mogelijk en zullen ze hem blijven achtervolgen?
ikhoef al geen keuzes meer te maken .. we hebben weer ruzie gehad omdat ik vind dat hij zich op mij afreageerd en hij vind dat ik toevallig altijd dan.... sarcastisch reageer op hem .. nja ik ben het er totaal niet mee eens ik stel hem hele normale vragen maar alles schiet bij hem in het verkeerde keelgat... gaat hij me wijzen op keuses die ik ooit heb gemaakt anderhalf jaar terug in onze relatie,,, namelijk verbroken en getracht een ander te vinden.. uiteindelijk zijn we bij elkaar gekomen heb ik alles eerlijk vertelt.. nou dat was geen fout.. dat was een bewuste keus van mij omdat ik een ander leven wilde... hij snapt dat niet wilt dat niet snappen... nja goed .. of eigelijk niet toen zei ik hele nare en kwetsende dingen tegen hem ik snap ook wel dat ik dat niet had mogen zeggen maar ja hij kwetst mij keer op keer met die opmerkingen die hij maakt en soms barst je ballon gewoon... heb ik gezegt de enige fout die ik heb gemaakt is met jou zijn en zwanger raken van jou... hoorde ik niks dag ernaa niks .. dag erna kreeg ik een telefoontje dat hij hoopt dat ik een fucking miskraam krijg :O ik bedoel dat zeg je toch niet??? ik zeg dat toch ook niet ...nja het zal wel zijn geweest om mij te kwetsen maar ik pik dit niet meer wil dit niet meer niks fuck it sorry voor me taal maar k ben er zo doorheen ik ehb 2.5 jaar alles voor die jonge gedaan en opgegeven en dan hoor ik dit ik krijg nog 2500 euro van hem zegt hij ik moet maar de hoer gaan spelen als ik dat geld wil :O:O:O: hoe durft hij !!!
Meis je hebt er echt goed aangedaan om bij hem weg te gaan hoor. Maarree.. Nu lekker genieten he! Zover dat gaat. Al die stress is niks voor je beebje hoor! Dikke knuffel...
JEZUS, wat een teringlijer. blij dat je van die idioot af bent hoor!! het is nu moeilijk, maar straks ben je zo blij dat je van hem af bent. mijn ex zei dat ik ook maar een miskraam kon krijgen en ik heb hem ook geld geleend, heb ik niet eens meer om gevraagd, ik hoef zijn geld niet. je kan het hoor!! je bent veel sterker dan je denkt!!
nee ik red me wel heb btw niet om het geld gevraagt hij vond het nodig dat via via bij mij te brengen omdat hij wel weet dat ik aan de telefoon niet meer luister maar ophang... dus had hij zijn ma en ex gebelt of ze dat even wilde doorgeven nja val kapot denk ik dan maar ja ik zie wel na regen komt zonneschijn