Ik vind zoiezo mensen altijd makkelijk praten als ze er geen ervaring mee hebben en nooit meegemaakt hebben, het is zo makkelijk "oordelen" als je zelf nog nooit in die positie hebt gezeten..
ieder zn mening, mensen zijn niet gelijk....ik respecteer dit Ikzelf zou het niet weg laten halen tenzij het zo'n rottig leven zou krijgen dat het bijna niet mogelijk is om te leven...nee dan zou ik het laten afbreken maargoed ik heb ook met gehandicapten gewerkt en veel hebben het onder elkaar heel gezellig en weten ook niet beter dan dat dit hun leven is en "normaal" is....tuurlijk zitten er wel heel erg zieke mensen tussen die andere aanvallen en waar geen land mee te bezijlen is maar merendeel geniet. Het is toch je kindje net als wat er hier gezegt is...als je die posi test hebt en je voelt het in je buik... vind het ook moeilijk om hierover te praten ook omdat ik niet in deze situatie zit...
ach ik vind het ook een stuk onwetendheid van mensen omdat ze gelukkig nog nooit in zon situatie hebben gezeten met hun eigen kinderen /. zwangerschap en er zijn nog steeds mensen die niet weten waar een combitest nu eigenlijk voor is en dat is jammer...
ja ligt natuurlijk erg gevoelig en de een denkt er zo over en de ander weer helemaal omgekeerd... logisch dat er uiteenlopende reacties door komen... is ook wel heel heftig om te lezen.. stel nou dat er een mama meeleest die een kindje met het down syndroom heeft en gelukkig en trots is op haar kind... en dan dit moet lezen.... kan je denk ik heel verdrietig om worden..!
Ik weet niet wat ik zou doen. Kan nu wel vol overtuiging zeggen dat ik een gehandicapt kindje zou laten komen maar of ik het idd ook écht zou doen als puntje bij paaltje komt? Denk dat je sommige dingen pas met zekerheid kunt weten totdat je voor zo'n keus komt te staan en niet eerder.
dan heeft zij ervoor gekozen dat het wel in haar leven past, misschien had ze nog geen kindje of heeft ze zelf daar minder moeite mee, het is heel erg persoonlijk..
ik denk dat je zo iets pas kan zeggen als je het zelf hebt meegemaakt iedereen denkt er toch anders over.
Ja, dat is jou visie. en dat moet je zelf weten. Maar jou verhaal is alleen maar: ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik.. Want jij vind zus en jij vind zo, daar ligt het hele probleem, want er word nooit gekeken naar wat een ongeboren kind graag wil: Geboren worden en leven, een eerlijke kans krijgen, net zoals alle andere kinderen! Ondanks negatieve verhalen is het in bijna alle opvangcentra's 1 groot feest voor die mensen. Je moet dit ook helemaal niet zien als wegstoppen, maar als het uitkiezen van de juiste leefomgeving. Heb je ooit 2 gehandicapten samen gezien? Die lachen en gieren er wat vanaf samen, tuurlijk ook ruzie's hebben ze. Maar hun zitten wel op het zelfde niveau, en op een gegeven moment zijn ze er ook aan toe om op hun zelf te gaan, ookal heet het een instelling, voor hun is het hun eigen plekje!
Klopt, maar dit ligt ook voor een heel groot gedeelte aan de slechte voorlichting vanuit de verloskundige zorg. Daar zou al een enorme 'slag' gemaakt kunnen worden.
Wij willen geen 2de kindjes dat eerst. Maar ik wilde niet weten of het een handicap had, dit om ik zelf ook in de gehandicaptenzorg werk, met agressie ect. Dit heeft mij er zeker niet van weerhouden om een ongeboren kindje weg te laten halen. Heel veel bij onze lokatie was het tijdens de zwangerschap, bij de geboorte niet eens bekend/zichtbaar dat hij/zij een handicap had. Hoevaak ik al niet gehoord heb en gezien heb, dat er een nekplooi meting werd gedaan, en dat het kindje geen down zou hebben, maar het wel hadden. en anders om. Wie ben ik om over het leven van een kindje wat niet eens geboren is te bepalen dat hij/zij maar weg moet. Wat als je tijdens de geboorte je kindje zuurstof gebrek zou krijgen, gooi je dan ook je kindje weg. Die willen we niet, die is gehandicapt. Wat als je kindje een ongeluk zou krijgen, een hersenvliesontsteking, gooi je dan ook je kindje weg? Wie zegt dat een normaal kindje minder aandacht nodig heeft dan een gehandicapt kindje?? Mijn zoontje is een zorgenkindje, moet ik hem dan maar weg doen?? OMdat ik er niet omgevraagd heb?? Een kindje komt bij je, omdat het 9 van de 10x met liefde ontstaan is, wie ben ik om dat weg te nemen??
wordt nog wel anders, zo ging het bij ons ook niet, nu wel...iets waar wij als team niet achter staan, maar we hebben gewoon geen andere keus! de zorg wordt er echt niet beter op, zeker niet met het huidige kabinet
dat vind ik mooi verwoord! idd word er teveel aan zichzelf gedacht maar het belang van het kind word achterop gesteld....
Vorig jaar zat ik ook in deze situatie. Van wegen mijn leeftijd toen 35 kreeg ik een combinatietest (Rottest) Kwam uit kans op kindje met down 1/48 dus een vlokketest laten uitvoeren want je wilt het dan wel gelijk zeker weten( Te minste ik wel) En ik moet eerlijk zijn als het down was geweest had ik de zwangerschap niet voort gezet. Had ook mijn andere kind niet op willen zadelen met een ziek broetje/zusje. Plus ik er zeker te weten niet goed voor had kunnen zorgen. Je moet daar wel stabiel genoeg voor zijn zelfs voor een gezondkind dat al aandacht genoeg vraagd. Moet je goed over nadenken en ik ben gewoon eerlijk ik had er niet geschikt voor geweest.
nee de zorg word er zeker niet beter op, dus roeien met de riemen die je hebt. en maak er wat van. Als je al met negatieviteit zo naar je werk gaat, hebben de mensen er ook niks aan.