zus en (moeder ws ook) niet blij met mijn zwangerschap

Zolang je vriend blij is met de zwangerschap zou ik mij over je moeder of zus niet druk maken. Het is niet hún kind, niet hún gezin. Van je familie moet je het hebben, maar niet heus.

 

Als je ouders niet blij kunnen zijn, dan is dat hun probleem en niet dat van jou. Klinkt even heel erg hard. Maar het is jouw leven, jou kindje en jij moet met de situatie omgaan, en zoals ik dat nu lees lukt je dat prima.

Dus ik zou ze gewoon even negeren tot ze naar je toe komen en wel blij voor je kunnen zijn!

 

Ik vind na 5 maamden een nieuw relatie niet erg snel hoor. Misschien zeggen dat je het fijn zou vinden dat ze blij voor jullie kunnen zijn omdat het voor jullie net zo'n schok ik als voor hun?

 

Benadrukken dat jij er blij mee bent en dat het jouw leven is en jouw keuzes. En hopen dat ze bijdraaien als ze aan het idee gewend zijn en zien hoe gelukkig jij en je kinderen van je nieuwe vriend en je zwangerschap worden.

Succes, familie is een bijzonder dier.

 

Natuurlijk is het jammer en ben je teleurgesteld als ze niet blij voor je kunnen zijn, maar ja, het leven loopt soms anders dan gepland, gelukkig zijn jullie er zelf wel blij mee, dat is het belangrijkste.
Wie weet moeten ze ook even van de schrik bekomen en vinden ze het straks toch wel leuk dat er nog een kindje bijkomt.

 

Ik sluit me aan bij de andere reakties, het gaat er om wat jullie vinden en het is jouw leven!!
Ik zou ook niet vragen wat ze ervan vinden, maar gewoon vertellen hoe fantastisch het is en dat jullie er zo van genieten!

 

Dit dus!

Kunnen ze gaan preken wat ze willen, wat in mijn ogen totaal geen zin heeft overigens, JULLIE zijn er blij om en dat is eigenlijk het enige wat telt Ik zou van hun probleem niet jouw probleem maken en lekker genieten van de zwangerschap.

 

Het is misschien de eerste reactie, voor je moeder zal het ook misschien een shock maar over een maand sta je waarschijnlijk met je moeder en zus in de babywinkel vanalles leuks uit te kiezen

 

Ik zou mij zo min mogelijk aan proberen te trekken van hun oordeel en gewoon mijn eigen plan trekken. So what dat ze er niet blij mee zijn? (denk ik dan, want ik ben daar wat harder in dan de meeste mensen). Je hebt je moeder en zus niet nodig gehad voor de verwekking, niet nodig voor de groei en niet nodig voor het baren van het kindje, so who cares? Maar nogmaals; zo ben ik - en ik heb bijna geen band met mijn familie.

 

Dat je vriend , je kinderen en jij er blij mee zijn is naar mijn mening het enige echt belangrijke , als ik het zo lees komt het kindje in een lief gezin waar hij/zij heel erg welkom is en veel liefde zal ontvangen .

Je hebt er op dit moment weinig aan maar mischien geeft het toch wat hoop: hier was de reactie van m'n schoonouders op deze zwangerschap een beetje als : ALWEER?!?!?! Je hebt er al drie en t kost geld (we hebben niet eens financiële problemen maar ok haha ) en tijd en en en etc en er kon weinig positiefs af maar nu moet ik uitkijken dat de kleine man niet uit m'n handen getrokken word en platgeknuffeld dus mensen kunnen veranderen

Geniet van je zwangerschap en je gezin <3

 

Ik kan me voorstellen dat het je behoorlijk kwetst. Mocht je moeder ook zo als je zus gaan reageren zou ik ze allebei laten weten hoe gekwetst en ongesteund je voelt door hun reactie. En daarna even een beetje afstand doen om het tot ze te laten doordringen.
Hopelijk realiseren ze dat ze niet zo aardig gereageerd hebben en draaien ze bij.
Zoniet dan blijf jij gewoon met je vriend en je kids van dit kleine wondertje op komst genieten. Ik zou dan alle gesprekken met moeder en zus rondom je zwangerschap afkappen, ze wilden er toch niks van weten.

 

Ik zou gewoon eerlijk tegen ze zeggen dat ze hun preek en hun negatieve verhalen voor zich mogen houden. Dat je een volwassen vrouw bent en dat dat niet hun plaats is. Dat jij ook wel weet dat dit niet volgens het boekje is en dat je ook niet zo gepland had, maar dat je door de pil zwanger bent geworden en daar ook niks aan kunt doen. En dat het nu eenmaal zo is en jullie er je verantwoordelijkheid voor willen nemen en ermee gaan dealen. En dat jullie er na de eerste schok toch ook echt wel blij mee zijn en hopen dat zij na hun eerste schok ook blij kunnen zijn.

Als daar ook negatief op gereageerd word, zou ik het contact even op een lager pitje zetten. Laat ze maar aan het idee wennen. Dat mag ook wel, want jullie moesten er ook even aan wennen. Tegen de tijd dat het kind er is, zijn ze er vast wel aan gewend en zijn ze vast dol op dit kind!

 

Ze zien misschien even een hoop beren op de weg, maar dat hoort er bij moeders gewoon bij - die zijn bezorgd om je hoe oud je ook bent. Mijn schoonmoeder zei ook eerlijk dat ze t niet verstandig vond dat ik weer zwanger was in/na een hele drukke tijd waarin ik aan dochterlief al niet de tijd kon besteden die je zou willen, maar nu kan ze niet wachten op de zoon van haar enige zoon!

 

Meestal als familie niet mee gaat in een zwangerschap is het vaak zo dat ze zich zorgen maken, van kan je het wel aan is het niet te snel. En wat dan ook vaak gebeurt uit eindelijk zullen ze wel met je zwangerschap mee leven en ik ken weinig oma.s die het uit eindelijk niet leuk vinden als er een kleinkind bij komt.

Kijk als jij je familie veel belast hebt met de verzorging van de kinderen die je nu al hebt of bang zijn dat je te overhaaste beslissingen neemt maar ja als je zwanger raakt door de pil heen dan is het al gebeurt jij vind het uit eindelijk wel leuk en daar gaat het om.

Mensen die om je geven moet je het ook kunnen vertellen als ze er anders tegen aan kijken maar meestal komt alles wel op zijn pootjes terecht en vaak als je kritiek van andere aan trek is soms het kritiek wel te recht en zit je soms ook met vragen van is het niet te snel.

Was hier ook met de oudste binnen drie maanden zwanger kende ik mijn vriend toen wist ik toen wat mij te wachten stond nee. was het te snel JA... echt wel.

Want ik zeg je eerlijk als ik geweten had wat mij echt te wachten stond had ik het krijgen van kinderen wel even uit gesteld. Maar ja ik wilde zo graag een kindje en ook met de man die ik had. En toch ik wist niet waar ik aan begon met hem.

 

Zolang jij, je vriend en je andere kindjes blij zijn is dat volgens mij het belangrijkste! Dan kom je er wel.
Is het niet zo dat je zus en moeder zo reageren omdat ze zich zorgen maken? Dan reageren mensen ook vaak negatief in het begin.

 

Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik begrijp de reactie van je zus wel. Het is even een schok aangezien je getrouwd geweest bent, 2 kids hebt en net een relatie achter de rug hebt. Ik weet niet hoe je de laatste relatie hebt afgesloten maar als dat vervelend is gegaan of je zit nog midden in allerlei rompslomp dan begrijp ik dat je zus zo reageert. Ik denk, en hoop voor jou, dat het een eerste reactie is die wel over waait.
Voor de duidelijkheid, ik keur de reactie niet goed hoor. Het is jou leven en jij bepaald wat je doet. Ze mogen en kunnen denken wat ze willen maar het is nog altijd jou beslissing. Gun haar, en je moeder straks, wat tijd om eraan te wennen. En benadruk misschien dat jij/jullie wel heel gelukkig zijn met elkaar en met de kleine die gaat komen. Als ze er over blijven zeuren dan moet je misschien voor jezelf kiezen zodat je een rustige zwangerschap hebt.
Succes en sterkte!

 

Gefeliciteerd met jullie zwangerschap!

Natuurlijk kan familie het als een schok ervaren maar dan kun je toch ook normaal met elkaar daarover praten?
Wie zijn zij om meteen alles op tafel te gooien en te veroordelen?

Ik was ook "ineens" zwanger,nog getrouwd, al in scheiding,bijna 40 jaar en, 3 maanden een nieuwe relatie en ik zie mijn ouders nog juichen en glimmen!
Bleek onze uk ook nog een aandoening te hebben en ja,mijn vader heeft mij rustig verteld hoe hij erover dacht maar zei daarbij wel, wat jullie beslissing ook zal zijn,wij staan achter jullie.

Kijk , zo kan het ook en ik ben daar erg dankbaar voor geweest.

Succes meid, denk aan jezelf en je gezinnetje, dat is zoals eerder geschreven het belangrijkste!

 

Hun reactie is logisch maar denk dat ze wel bij draaien..Mijn adoptie moeder haar reactie op mijn ongeplande zwangerschap was dan moeten we maar snel een afspraak maken bij de abortus kliniek toen heb ik een bijna 2 uur gesprek gehad over dat dat echt niet gaat gebeuren..Nou mvr is zo bijgedraait ze was maandag mee naar de verloskundige en wilt graag bij de 20 weken echo ze vind het toch zo bijzonder vind het wel prima heb haar steun wel nodig kwa oppassen wat ze nu ook op mijn oudste doet en mijn vriend staat erachter dat we haar betrekken..Misschien ook een idee voor jouw zus en moeder als ze gekalmeerd zijn dat je ze graag erbij wilt hebben en betrekken als ze dat niet willen missen ze een wonder en meer kan je niet doen..En zoals andere het zeggen het belabgrijkste is dat jouw vriend en jij er blij mee zijn en als hun dat op den duur ook worden alleen maar fijn zo niet hun verlies

 

En gefeliciteerd meid!!!