hoi dames! genoeg vrouwen die kampen met te zwaar zijn en willen afvallen. Dit is zwaar en gaat niet makkelijk. Aan de andere kant zijn er vrouwen die te licht/dun zijn en ondergewicht hebben, maar aankomen ho maar.... zelf ben ik te licht, weeg krap 49 kilo met 163 cm en heb dus ondergewicht. Aankomen lukt echt niet, wat ik ook eet. Het begon na mijn eerste zwangerschap, ik was in notime ver onder mijn startgewicht. Nooit meer mijn oude gewicht gehaald. Na mijn twee zwangerschap weer onder het startgewicht en nu na mn derde echt het dieptepunt.... Nu heb ik ook een darmziekte, en daarbij hoort ook ongewild gewichtsverlies, dus dat helpt ook niet mee. Ik blijf afvallen, terwijl ik gewoon eet, niets laat staan wat dikmakers zijn en kijk niet naar de hoeveelheid. Maar niets helpt... voel me niet lekker in mn vel op dit moment, kleding is te groot, moet shoppen bij kinderafdelingen.... botten beginnen uit te steken (bij heupen en sleutelbeen het meeste) en ook mn borsten worden steeds treuriger.... welke meiden hebben ook last van dit probleem en willen meekletsen om elkaar te steunen? Liefs Makkie
ik heb hetzelfde, maakt niet uit wat en hoeveel ik eet maar ik heb een te snelle schildklier dit schijnt ook vaker voor te komen na een bevalling, heb je je bloed al eens laten nakijken? aankomen is ook moeilijker dan afvallen, ik erger me er ook rot aan dat in de supermarkten bijna alles light is, van de 30verschillenden soorten boter zijn er 28 wel light en met minder vet en blablabla, kan je een kwartier zoeken naar een normaal product
Ik ben ook druk bezig met aankomen Heb als 10 jaar een eetstoornis, en heb mezelf recentelijk een beste trap onder mijn kont gegeven. En zowaar, ik ben aan het aankomen. Voor mij is het dus lastig om een andere reden, maar lastig is het. Pff aan dat supermarkt 'probleem' erger ik me ook regelmatig. Om philadelphia maar als voorbeeld te nemen, in de licht variant heb je tig smaken, de volle variant is er maar in 1 of 2 smaken. Zucht. Een iets ander probleem dus hier. Maar wou je succes wensen! Is het geen idee om naar een diëtiste te gaan? En de huisarts? Misschien kun je nutri drinks vergoed krijgen, zijn niet lekker, maar zetten wel flink zoden aan de dijk.
heb allebei gehad (ondergewicht met een BMI van 15 en overgewicht met een BMI van dik 35) en vind allebei moeilijk, maar voor mensen met ondergewicht bestaan ook veel goede producten hoor, ik gebruikte veel van die poeders door mijn yoghurt heen en je hebt van die speciale pakjes verder natuurlijk 5 keer eten ipv 3 keer (net als bij afvallen alleen dan wat kcal rijker natuurlijk) het vereist allebei veel inzet.
Ik heb niet echt ondergewicht, 51 kilo met 160 cm Wel was ik ook in no time mijn zwangerschapskilo's kwijt en krijg ik regelmatig de opmerking: ja jij kan het hebben, eet nog wat, je bent zo dun. Vooral de blik van andere meiden die je dan boos kunnen aankijken omdat ze denken dat als je zo dun bent dat al je problemen zijn opgelost
Hier ook zo iemand.. Ik weeg nu krap 50 bij 1.69. Minder wil ik echt niet wegen dus snoep en snack me suf. Ik hoef geen 60 kilo te wegen, dat past ook niet bij me, maar met 53 zou ik me happy voelen. Net wat meer borst en bil partij en dus iets vrouwelijker. Oorzaak waarom ik zo kan eten is me een raadsel. Schildklier voldoe ik op het lage gewicht na niet aan de symptomen.
@Makkie: Ik kan je niet helpen, ik moet eeer opletten dat ik niet teveel eet. Hoewel ik, als ik een beetje oplet, wel gewoon op gewicht blijf. Mijn schoonmoeder heeft wel hetzelfde probleem als jij. Nu vind ik persoonlijk dat zij wat weinig eet. Maar zij kan ook gewoon niet meer binnen houden. Waa ik je wel voor wil waarschuwen (misschien overbodig hoor) is voor het eten van te veel extra vette producten en dikmakers. Misschien word jij er niet dik van, maar dat neemt niet weg dat je cholesterol er wel te hoog van kan worden en dat het ook voor je aderen slecht kan zijn. Misschien wist je die wel, maar ik zag dat je het over dikmaers had dus ik wil je toch even waarschuwen. Het zou zonde zijn als je straks toch gezondheidsrisico's loopt.
ik ken dit probleem! ik woog op het lichtst 52 kilo bij 1.73 das dus niet veel! ook verschillende keren een dieet gevolgd, had geen zin tijdens mn zwangerschap 17 kilo gegroeid dus had goede moed dat er wat kilo's zouden blijven plakken.. er zijn 1,5 blijven zitten.. maar.. sinds ik gestopt ben met roken, ben ik al 1,5 kilo gegroeid! hahaha! ik moet alleen oppassen met stress, zodra ik stress heb vergeet ik te eten! ik vind vooral de opemrkingen; "eet eens wat, je bent zo mager" erg vervelend heb wel eens terug geantwoord; "zou jij wel eten dan? jij bent zo dik! " werd niet gewaardeerd..
Hoi, Ik had ook een topic geopend over dat ik zo moeilijk aankom. Ik weeg nu (bijna 5 maanden na m'n bevalling) 56 kilo bij 1.70 meter. Ik was voor mijn zwangerschap 52/53 kilo. Ik wil niet weer zo dun worden, maar ik val nog steeds af dus ik denk dat ik straks weer rond de 52 kilo weeg... Ik eet best veel maar dikker word ik echt niet
Hier ook een dame.. Ong. 43 kilo bij 1,60 (schommelt tussen de 41 en 44 maar ik zie het vaakst 43). Eet me echt helemaal suf, maar het helpt geen klap helaas.. Ik vind het vooral erg als ik kijk naar wat het met een zwangerschap kan doen..
Ik weeg 53 kilo en ben 172 lang. Ik zou er zo 10 kilo bij willen. Om eerlijk te zijn heb ik geen zin om mij daar echt voor in te zetten. Ik kabbel dus lekker zo door en maak me nergens druk om. Wat mij wel heel erg opgevallen is, is dat ik me erg aanpas aan mijn tafelgenoot. Is mijn tafelgenoot klaar dan ben ik dat ook direct. Eet mijn tafelgenoot veel, dan doe ik dat ook. daar ben ik heel laat achter gekomen en het is niet handig met een peuter aan tafel. Ik ben erg snel afgeleid en voordat ik het weet sta ik weer op om vanalles voor mijn dochter te pakken (doekje, lepel, toetje etc.). Als ik dan weer terug kom ben ik voor mijn gevoel klaar en vol.
Ja dat herken ik ook, ik heb de rust voor me gevoel niet om te eten. Ik ben alleen met drie kleine kindjes, dus het eten aan tafel is lastig voor mij op goed mee te eten. Stom excuus misschien, maar hierdoor eet ik weinig avond eten. Verder probeer ik overdag veel brood te eten, ook tussendoor met roomboter en kaas of pindakaas. Maar aankomen ho maar.... ben dr gewoon klaar mee, ik voel me er niet meer mooi door en schaam me gewoon. Ik vind het vreselijk te moeten shoppen bij de kinderafdeling, maar xs/s dat is vaak echt te groot. Ik wil weer zelfvertrouwen en lekker in mn vel zitten!
oh, kijk! Hier nog een lotgenoot. Ik zit momenteel op 59 kilo met 1,87 m. Ook ik vreet alles wat los en vast zit (náást de fatsoenlijke drie hoofdmaaltijden, uiteraard) en heb een eetlust waar je U tegen zegt... maar aankomen.... Nope. áls ik al aankom dan poep ik dat de volgende dag weer uit
Hier ook zoiets, alleen kan ik dan helaas níet alles eten wat ik zou willen. Heb gewoon geen eetlust, al jaren niet meer, door diverse lichamelijke problemen. Ook een spastische dikke darm dus die nutridrinks verdraag ik niet, al helpen ze wel. Word er helaas doodziek van maar weet geen andere optie (die vergoed wordt) Voor ik zwanger werd begon het wat beter te gaan, was bij een dietiste en kon langzaam weer wat meer verdragen maar toen kreeg ik HG bij 7 weken zwangerschap en was het afgelopen. Tot nu toe nog niet veel beter geworden maar binnen nu en max. 6 weken wordt ons kindje geboren en ik hoop dat ik de draad dan weer kan oppakken. Ik weeg nu, hoogzwanger, 66 kg bij 175, een gewicht dat ik zou moeten hebben als ik níet zwanger ben. Hoop echt dat ik een hoop kilo's mag houden na de bevalling want ik vind het vreselijk om dun te zijn. Mijn dieptepunt was 40 kg en dat wil ik nooit meer meemaken. Wat voelde ik me lelijk, had totaal geen zelfvertrouwen en iedereen dacht dat ik anorexia had. Al was dat niet zo, ik heb me toen tóch laten opnemen omdat ik geen andere uitweg zag en daar hebben ze me zo volgestopt (met alle pijn en moeite en misselijkheid e.d.) dat ik wél aankwam. Het is alleen niet gebleven, mijn 'normale' gewicht ligt nu ergens rond de 52 kg, véél te weinig naar mijn zin! Ik hoop dat we elkaar hier een beetje kunnen helpen, al was het maar met begrip
ik koop nog niks op de kinderafdeling maar wat ik verschrikkelijk vind is dat als ik ga winkelen er in mijn smaak zelden een xs of s-maat te vinden is, alles begint bijna bij maat 40, ik heb 36, 38 neem ik ook vaak, heb niet graag dat alles strak zit en bij sommige merken heb ik zelfs maat 34. de laatste jaren praat iedereen maar over overgewicht, tlijkt er wel op dat de winkels er geen rekening mee houden dat er ook mensen zijn die echt maar maximaal maat 38 aan kunnen doen want dat hebben ze niet pffft
Ik ben nu (bijna 1 jaar na de bevalling) zo'n 54 kilo en 1.70. Hiervoor woog ik zo'n 57 kilo en zat ik lekkerder in m'n vel. Ik herken wat jullie zeggen over mezelf niet te tijd gunnen om te eten, maar ook stoppen als iemand anders niet meer eet. Als ik het druk heb of me niet zo lekker voel, eet ik ook minder. Dus ik weet waar het aan ligt, maar ben nog niet begonnen er wat aan te doen. Sporten is een goede manier om aan te komen..spieren zijn zwaarder dan vet en m'n eetlust neemt toe. Nu nog even de motivatie vinden!
Herkenbaar, alhoewel ik geen ondergewicht heb: 1,75 en 57 kg. Precies op 't randje dus. Ben nooit heel zwaar geweest (jaren rond de 64 kg), maar sinds de 2e geboren is vlogen de kilo's eraf en ik krijg ze er echt niet meer bij Zelfs voor bij de HA geweest, volgens hem komt het gewoon omdat ik geen moment rus heb met 2 ukkies in huis en komt het vanzelf weer goed met mij als de kids wat ouder zijn.... Kleding kopen is een drama.... Alles is te wijd of te kort En laten we het maar helemaal niet hebben over de gezellige opmerkingen die dagelijks naar mijn hoofd geslingerd worden.... Als je slank bent mag je blijkbaar mensen beledigen, tegen iemand die duidelijk overgewicht heeft seg je toch ook niet "zou je dat nou wel doen" of "jeetje, ben je weer een paar kilo aangekomen" Iemand nog tips voor leuke merken om te shoppen? Wat valt smal en redelijk lang?
goh, wat 'fijn' dat er zoveel lotgenoten zijn! ik vind het vaak ook een lastig onderwerp, omdat de meeste mensen die ik ken liever een paar kilo's kwijt zijn.... dus om dan te klagen over dat ik te dun ben... ik heb ook veel stress gehad het laatste jaar (ex die na 13 jaar vreemdging en me hoogzwanger met 2 kleine peuters achterliet) en dat heeft ook niet geholpen. Nu een jaar verder is het nog steeds niet zoals het moet wezen, ik ga de komende weken ook nog verhuizen en klussen, dus ook weer druk tussen de bedrijven door met 3 kleintjes. Dus de komende tijd ook niet genoeg rust om hieraan te werken. Na de zwangerschappen dus alleen nog maar meer afgevallen. Was is mn mooie c cup gebleven...en mn billen.... ben ook bang dat ik zo nooit meer aan een vent kom, een plank is toch niet aantrekkelijk!!??
Ik kan met jullie meepraten.. Na de bevalling word k alleen maar dunner en dunner.. Ik heb nooit veel gewogen ik ben 1,78 en weeg 55 kilo tijdens mn zwangerschap was ik 17kilo aangekome die zijn er binne andrhalve maand weer zo af gegaan. Bij een btj stress heb k al geen eetlust.. Ik wou dat ik weer ht gewicht had tijdns mn zwwngerschap.. Ben dit zooo zat al mn kleding zit gwn niet mooi :x Ik drink een soort shake die je kunt krijgen bij de tuinen. Op de emmer staan gewichtstoename. Je drinkt ht met melk of yoghurt.. Naast je gewone maaltijd.. Heel gezond en tis ook bedoelt voor mense die ziek zijn gwst of een aanvulling op je dagelijkse behoefte eiwitte en koolhydraten.. Een aanrader dames!
Hier nog een dunne darm. 1m63 en net 49 kilo. Ik vind het verschrikkelijk en kijk altijd op tegen de zomer. Eind van de zw. Woog ik 75 en dat was niet te zien behalve een vollere kont en wat dikkere armen maar ooooo wat voelde ik me toen geweldig zeg! Ik hoefde niet meer opzoek naar maat -xs ofzo.maar pfff met 4 maanden zat ik weer op 49 kilo. Ik wordt er echt knettergek van