Ik heb dringend advies nodig. De buren van mijn schoonouders hebben een zoon met het syndroom van Down. Hij is inmiddels ongeveer 34. Nu heeft hij op zich een redelijk verstandelijk vermogen in die zin dat hij werkt op een dagbesteding... Echter nu het probleem. Ik heb een dochter van 4 jaar, en hij vind haar nogal lief... TE lief.. Vorige week waren ze hier op bezoek, hij met zijn moeder en mijn schoonmoeder. Mijn dochter gaat naast hem zitten op de bank en hij zit echt constant over haar haar te aaien, aan haar te aaien, ze zaten hand in hand en mijn dochter vind hem lief. Hij ruikt aan haar haar, zegt dat hij haar lief vind. Ik weet niet ik kan het niet uitleggen maar ik vind het ENG. Nu heb ik normaal mijn mond zeker bij me, maar ik weet hier niet mee om te gaan. Ik wilde niet boos worden omdat ik mijn dochter niet bang wil maken. En ik dacht ook nog dat het misschien aan mij lag. Toen ze weg waren vroeg ik het aan mijn man die vond het ook een beetje ongemakkelijk... Maar omdat zowel zijn moeder als mijn schoonmoeder er niets van zeiden hadden wij ook zoeiets van hmmmm Maar later ben ik daar toch eens over na gaan denken, en ik wil graag jullie mening en/of ervaring met volwassenen en Down en seksualitiet. Ik wil mijn dochter beschermen, ik ben echt bang dat hij haar wat doet ofzo. En ik wil haar leren dat hij niet aan haar mag zitten. Maar hoe doe ik dat, zij zegt hem lief te vinden . En dat als zij dat wil dat het mag want het is haar lichaam ... ( fijn zon 4jarige) Hoe leg ik uit dat hij anders is... HEEEEELP... iemand advies. O en vandaag heb ik het met mijn schoonmoeder over gehad, zij vond het ook ongepast.
Poeeehhh, dat is écht een heel lastige situatie! Kun je anders toch niet een gesprek aan gaan met zijn moeder, of vind je dat te moeilijk? In ieder geval die 2 niet alleen laten!
ik heb maanden op een groep gewerkt met ook een man met down syndroom en die wou ook steeds kroelen en aanraken je mag best duidelijk vertellen dat je daar niet van gediend bent ze moeten wel weten tot waar de grens is ookal zullen ze er niks mee bedoelen aangezien ze met hun verstand op het niveau van je dochtertje zit maar ze moeten wel grenzen weten succes ermee
Misschien even met zijn moeder erover hebben want ik denk dat het haar taak is om het hem duidelijk te maken wat wel en niet gepast is. In hoeverre hij dat begrijpt. Gewoon eerlijk zijn dat je jezelf er ongemakkelijk bij voelt en het liever niet heeft dat hij haar aait enz. Ik denk dat eerlijkheid het langste duurt... Succes ermee. Ik zou het ook niet waarderen denk ik.
Poeh, lastig.... Zou je niet eens voorzichting kunnen vragen hoe zijn moeder hier over denkt? En dan gewoon beginnen als een normaal gesprek, zoiets als goh hij vind mijn dochter wek erg leuk he?! Lijkt me erg lastig voor je, hopelijk is het allemaal zo onschuldig als iets
Ik durf het idd niet zo goed te vertellen.. mijn man en broers noemen haar mama ... en mijn kinderen oma... ik voel me er idd ongemakkelijk bij om het aan te geven. Ik wil haar idd niet kwetsen . Dus heb het nu aan mijn schoonmoeder verteld in de hoop dat zij het met haar bespreekt... ( erg ik weet het )
Tsja.. soms mag iets gewoon niet omdat jij de moeder bent? en sommige dingen niet kunnen...? krijg er de kriebels van... het zal misschien niks zijn maar is het dan ook niet bespreekbaar met zijn moeder? want als hij redelijke vermogens heeft kan je toch ook grenzen aangeven?
Zij zegt letterlijk :"Hij houdt wel erg van kleine meisjes" Ik voelde me werkelijk wit wegtrekken zal ik zeggen.
ja ik zou het hem duidelijk aangeven waar de grens ligt op kinder niveau... dus eigenlijk precies zoals je het je dochter uitlegd... en als je het weer ziet er niet zo krampachtig mee omgaan maar gewoon zeggen dat doen we niet meer he hebben we afgesproken.. en dan afleiden met wat anders... bv samen tekenen of wat... wel zou ik je dochtertje niet uit het oog verliezen en hem niet alleen met haar laten zijn... zo'n kleintje heeft er nog geen benul van evenals de man met down syndroom... ze zijn vaak erg knuffelig en aanhalerig... hoeft niks te betekenen maar wel iets om wat mee te doen hoor! enne als ik voor mezelf mag spreken... zou ik dat contact lekker laten verwateren! wat moet zo'n man met een klein meisje... ookal heeft hij het syndroom van down.... ik zou het eigenlijk meteen afkappen.... nu ik er zo over nadenk...
moet hier wel om gniffelen! ik denk dat ik t ook eerst via een omweg zou proberen maar zou idd proberen op een bepaalde manier te bespreken. ook aangeven hoe moeilijk je het vind en dat je het leuk vind dat ze elkaar lief vinden maar liever zonder lichamelijk contact?
Jakkes, niet echt een fijne uitspraak! Als ze dat weet, waarom laat ze het dan ook toe? Echt vreemd hoor.
Ik heb korte tijd mogen werken met mensen met een verstandelijke beperking en ook die mensen hebben hun behoeftes. Of ze anders naar kinderen kijken weet ik niet. Maar ook zij zijn allemaal verschillend. Hier zullen vast wel meer meiden zijn met veel meer ervaring. Ik vind dat de moeder van deze man hem ook wel wat mocht afremmen. Ik zal hem en je dochter gewoon niet alleen laten. En in de gaten houden of je dochter het wel prettig blijft vinden. Het kan natuurlijk ook gewoon zijn dat deze man gewoon van alleen knuffelen houd. Maar dan nog mogen ze wel eens afgeremd worden toch
Wat naar dat je er zn rotgevoel aan hebt over gehouden. Als het niet goed voelt kan je niet eens met de man met het downsyndroom zelf praten? Zeggen dat je blij bent dat ze elkaar lief vinden maar zo knuffelen eigenlijk niet hoort als je geen familie bent? Dat hand vast houden wel prima is? Tsja mijn ervaring is dat je best wel eerlijk kunt zijn hoor. Ben ook wel eens aangesproken door een man met down die perse mijn tel nr wilde en dat ik mee ging naar een piraten feest. Heel duidelijk geweest dat ik geen interesse had maar bedankte voor de uitnodiging, toen begon hij te drammen en toen gezegd dat nee, nee betekend. Ook voor hem. Toen was het goed en hield hij op.
Ja, ik ben gewoon zoiezo erg voorzichtig met mijn dochter. Ik wil ook geen overbezorgde moeder zijn. laatst had ik haar verteld dat er niemand zo maar aan haar mocht komen. enz enz .. En dat heeft ze wel onthouden. Maar ze vind hem lief. En is nu boos op mij omdat ik gezegd heb dat dit niet meer mag. En als ik het weer zie dat ik er dan wat van zeg. Pissig dat mevrouwtje werd zeg. Daarom wil ik wel zorgvuldig zijn. Niet overdreven reageren uit mijn onwetendheid ( met down) maar wel doen wat goed is.
Ik vind het niet overbezorgd klinken! en dan beter overbezorgd dan later met een trauma zitten. bedoel er kunnen ook dingen gebeuren zonder dat deze man met down kwaad in de zin heeft. Kinderen willen ook vadertje en moedertje spelen en kunnen ook ver gaan in dat spel. ook dan aan ouders om dat te begeleiden/af te remmen/ te stoppen.. Dus dat moet nu ook gebeuren! helaas ziet zijn moeder dit dus niet, dus of aan jou om deze begeleiding/rem te zijn of met zijn moeder te bespreken. sterkte ermee!
Meid je bent gewoonweg zuinig op je kleine meisje! En zo hoort het ook. Ik zou toch echt het gesprek proberen aan te gaan. En niet erop zinspelen dat hij haar iets zal doen maar gewoon dat je het niet gepast vind en het niet prettig vind dat hij zo aan je dochter zit. Als zij dat als moeder niet begrijpt dat je voor je dochter zorgt dan zij dat zo en zou ik het verder in het midden laten en er vooral op letten dat het niet meer gebeurd en hem er andersom kinderlijke wijze op aan spreken waar zij bij is. Als moeders onder elkaar wil je toch het beste voor je kindje? Hoe oud hij of zij dan ook is?
Deze man heeft jaren ( en dan bedoel ik echt 10 jaar) een beetje stalkingsgedrag vertoond naar mijn ex schoonzusje.. Die vond hij ook enorm leuk. Ik heb het idee dat hij echt geen grenzen kent. Ik ga zeker er op hameren dat hij nooit alleen is met haar. En mocht ik de buurvrouw zien, ga ik het misschien toch even bespreekbaar maken. Maar ik vind dat dus wel heel erg eng.
Bedankt iig voor jullie tips en adviezen, gelukkig klinkt het niet alsof ik een overspannen en overbezorgde meoder ben , was er even wel bang voor eerlijk gezegd... thanx meiden
Ik werk als gedragswetenschapper in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Geef ook vaak adviezen m.b.t. clienten met Down en/of andere problematieken. Het klinkt in mijn ogen inderdaad grenzeloos. Of hij nou de intentie heeft tot kwaad of goed bedoeld, maakt eigenlijk niet uit. Hij moet van de omgeving de grenzen horen, want die kent hij zelf niet en voelt hij zelf ook niet aan. Wat wel belangrijk is, is dat aan hem bedoeld wat dan wel mag. Zoals bij de begroeting geef je elkaar een high five en ook weer als je weg gaat. Dus benoemen wat niet mag, maar daarbij ook alternatieven wat wel weg. Dus de door jou gekozen grenzen.
Ik snap dat je je hier niet goed bij voelt. Toch vind ik dat jij als moeder zijnde je dochter moet beschermen en er dus juist iets van moet zeggen, ongeacht wat de reactie gaat zijn. het hoeft niet op een nare manier natuurlijk maar ik zou echt heel duidelijk zijn dat je dit gedrag niet wilt hebben. Ik weet ook niet of je dochter wel eens alleen bij haar oma is en dat zij goed oplet dat die jongen niet allee gaat zijn met je dochter?