Hi meiden, Ik ben na de bevalling van mijn jongste langer thuisgeweest, waardoor mijn kinderen nu pas sinds drie weken naar het kinderdagverblijf gaan. (De oudste ging voor mijn verlof ook). Mijn oudste heeft het reuze naar zijn zin, maar mijn jongste kan maar niet wennen. Aan het eind van de eerste week leek het beter te gaan, maar inmiddels weten ook de leidsters niet meer wat ze het beste kunnen doen om de dagen voor Mees zo fijn mogelijk te maken. Het ergste is dat hij weigert te eten en te drinken. Vandaag heeft hij echt helemaal niks op. Terwijl hij thuis meteen ging eten en drinken. Hij hangt erg aan een van de leidsters en schreeuwt moord en brand als zij hem even neerzet. Het enige dat goed gaat is het slapen. Ik moet zeggen dat hij thuis momenteel ook erg verdrietig wordt als ik even uit zijn zicht verdwijn en hij huilt de laatste weken erg snel als ik hem neerzet. Ik weet even niet meer wat ik hiermee aanmoet. De leidsters zijn schatten en besteden erg veel tijd aan Mees, maar dat kan natuurlijk niet zo doorgaan. Vooral het niet eten en drinken vind ik heel vervelend. Ik sta voor de klas op het voortgezet onderwijs en tussendoor heen en weer rijden om hem te voeden gaat niet, dat kost simpelweg te veel tijd. Het is een kleinschalig kdv met weinig kindjes, een gastouder zou niet heel anders zijn. In mijn optiek komt het echt doordat hij mij moet missen, maar daar zal hij toch aan moeten wennen.. Ik heb er zelfs over nagedacht om op een vrije dag een dag daar met Mees 'mee te lopen' zodat Mees het met iets positiefs gaat associëren, je gaat de gekste dingen bedenken. Toen ik van de week een half uurtje langer bleef bij het wegbrengen, was hij iets relaxter en hoefde hij ook niet zo erg te huilen toen ik wegging. Herkent iemand dit? Tips?
heel verveledn voor je! Iki heb beide kinderen ook pas met 7 maanden naar de go gebracht, dat is wel een moeilijkere leeftijd dan bv 3/4 mnd. De oudste had de eerste weken erge verlatingsangst (maar niet zoals bij jou hele dag niet eten/drinken), de jongste ging er fluitend doorheen. Je zou kunnen overwegen om een oppas (gastouder) aan huis te nemen. Dat zou vergelijkbaar moeten zijn qua kosten als je het officieel allemaal doet. Is misschien wel jammer voor je oudste omdat die andere kinderen wel zou missen. Maar ik zou het zelf hier nog even proberen. Misschien idd een dag vrij nemen en erbij blijven. Of misschien zouden we leidsters hem tijdelijk in een draagzak op de rug kunnen nemen? Of af en toe een halfuurtje dat doen? dan hebben ze hun handen iig vrij. Misschien kun je ook tijdelijk wat kortere dagen maken of je man? Zodat de opvang dagen niet al te lang zijn. succes!
Vervelend, mijn kinderen hebben ook altijd erg moeten huilen op de opvang, zelfs tot ze naar school gingen. Terwijl ze het op zich best naar hun zin hadden, maar dat afscheid nemen is gewoon heel moeilijk. Zeker op deze leeftijd. Wat hier hielp was veel tijd nemen voor het wegbrengen. Dus echt even blijven zitten, samen een boekje lezen of puzzel maken, dan even een praatje maken met de leidster en rustig maar beslist afscheid nemen. Dan ook niet meer teruglopen, hoe hard hij ook huilde. Helaas had ik in de praktijk haast nooit tijd om zo'n uitgebreid ritueel te doen, je moet tenslotte naar je werk of nog andere kinderen naar school brengen, dus dat gaat soms niet. MAar misschien kun je dat een paar weken proberen, kijken of het daarna beter gaat? Mijn jongste is nu ruim 2,5 en ik merk nu sinds een paar weken dat het eindelijk makkelijker gaat. Hij heeft heel wat drama gemaakt, maar nu neemt hij vrolijk afscheid, zwaait naar me en gaat dan lekker verder met spelen. Heerlijk, maar daar is wel meer dan een jaar overheen gegaan (hij ging pas met ruim 1 jaar voor het eerst). Ik denk dat het ook scheelt hoe vaak ze gaan. Mijn jongste gaat nu 3 dagen. Dat betekent dat hij er sneller aan gewend is, en het niet elke week weer nieuw is. De oudste twee gingen maar 1 dag per week en ik merkte echt dat het iedere week weer moeilijk en eng was. Hoe vaak gaat jouw kindje? Geef het in elk geval even de tijd. 10 maanden is gewoon ook een heel lastig moment, omdat ze juist op die leeftijd last van verlatingsangst krijgen.
Bedankt voor jullie antwoorden. Ik hoop erg dat mijn zoontje nog gaat wennen. Mijn kinderen gaan 2 dagen in de week. Ik hoop niet dat het zover komt dat ik hem van de opvang moet halen, want op sociaal vlak vind ik het fijn om ze met andere kindjes in aanraking te laten komen. Zeker de oudste is hier erg aan toe. Aan het eind van de eerste week ging het goed. Dronk volle flessen leeg.. de week erop was hij behoorlijk ziek: hoge koorts en totaal niet zichzelf (koorts begon pas na zn dag opvang) maar het niet eten en drinken is toen begonnen. Ik hoopte dat het door het ziek zijn kwam, maar nu lijkt hij beter.. We maken niet echt heel lange dagen. Ik breng ze meestal rond 9u en mijn man haalt ze meestal om 14.30 alweer op. Soms hebben we vergadering en zijn we laat.
Ja, ze zitten bij elkaar. Maar ik moet zeggen dat mijn oudste weinig oog heeft voor zijn broertje als er ook leuke leeftijdsgenootjes rondrennen.