Gisteren was echt een drama nacht, ben een uur bezig geweest om de jongste in bed te krijgen. Meneer vertikte het gewoon, normaal is het zo'n makkelijke slaper maar nu pfff ... zal allemaal wel door de warmte komen en het geeft ook echt niet maar mijn schoonzusje was er dus gisteren even en toen ik weer beneden kwam toen lag D te huilen in bed, meestal kijk ik na een een min of tien weer bij hem maar laat hem die tien minuten wel gewoon huilen, ze zat zo op de bank en zei '' jij bent erg, je laat je kind huilen '' ik keek dr aan en zei dat ik dat altijd doe, ik hoor aan het huiltje wel of het echt is of niet. Nou ze zei nog net niet dat ik mijn kinderen mishandel Heb zowieso geen goede band met haar dus boeit het me weinig wat ze zegt maar ben nieuwschierig. Mijn vraag aan jullie is laten jullie je kids huilen ?
Tja ik ben van mening dat als hij huilt om het feit dat hij er uit wilt als hij er net in ligt ( dat hoor je gewoon aan zijn huiltje ) dan ga ik hem niet iedere keer uit zijn bed halen. Is er wat aan de hand dan kom ik natuurlijk naar boven maar ik merk heel snel of er wat is, het is een kleine comediant namelijk
Ik hoor aan t huilen, of dat van moeheid is of iets anders. Hier laat ik m dus wel eens huilen, maar dan is het een moeheids huiltje. Huilen, huilen... Stil.....huilen..stil enz..Zodra hij over de toeren raakt, en door blijft huilen, dan sta ik naast zn bedje. Hoe oud is jou jongste kippiekip?
Nooit. Ze is nu bijna een jaar en ik heb haar nog nooit laten huilen. Toeval of niet, maar ze slaapt sinds 10 weken door, valt zelf in slaap en vind haar bedje heerlijk. Ze pakt gelijk haar knuffel als ik haar op bed leg en draait op der zij en gaat slapen. Toen ze 2 weken was heeft ze een hele week alleen maar gehuild. Ik wist dat er iets aan de hand was en mijn gevoel zei verborgen reflux. Dit aangegeven bij de huisarts, medicatie meegekregen en het huilen was meteen over. Ik was zo blij dat ik die week dat ze zoveel huilde haar alleen maar bij me gehouden heb. Ze huilde dus omdat ze pijn had. Tot op de dag van vandaag huilt ze alleen als er echt iets is. Toevallig vannacht; ze werd gillend wakker, dus ik vloog er bijna heen Helemaal overstuur. Na 3x bij me genomen te hebben en slapend terug gelegd te hebben en ze meteen weer huilend wakker werd als ik de deur dicht deed, kwamen we er achter dat het rolgordijn klepperde door wat wind en daar schrok ze elke keer van. Ze was dus gewoon bang. Ze keek toen ik in de stoel met haar zat ook elke keer naar het raam. Raam dus dicht gedaan, opnieuw bij me gehouden en toen weer terug gelegd. Ze sliep meteen en niks meer aan de hand. Mijn dochter huilt dus als er iets aan de hand is. Misschien is het niet meteen duidelijk wat er is en zul je even moeten zoeken naar de oorzaak, maar no way dat ik haar laat huilen. Sorry.
Nooit. Jolisa is nu bijna 14 maanden maar als ik haar in bed leg en wegloop, raakt ze super overstuur, ze wil bij mij in slaap vallen en dan kan ik haar makkelijk in haar bedje leggen. Als ze huilt dan is het meestal als ze haar zin niet krijgt, dat negeer ik gewoon want ze is nu al zo'n kindje die op de grond gaat liggen krijsen als ze iets niet mag. Hahaha
Hier hoor ik ook een duidelijk verschil... mijn zoontje moet zich soms in slaap jammeren. Dat lijkt bij hem heel erg op huilem omdat hij nog zo jong is, en dan ga ik iedere 5 a 10 min even een aai over de bol geven en na 3 keer slaapt hij. Huilt hij omdat er iets is, dan ziter een ander ritme in, dan ben ik als eerste boven, ik merk he ook gelijk aan mijn eigen gevoel.
Ik hoor het verschil ook en laat hem gerust 5 a 10 minuten huilen. Vaak als ik dat doe slaapt hij na 2x terug komen dus 10 a 20 minuten later. Ga ik bij ieder huiltje naar hem toe dan duurt het uuuuuren. Goed voor z'n longetjes
Nee, ik laat mijn meisje nooit huilen. Als ze niet wil slapen dan haal ik haar er weer uit. Dan gaat ze maar wat later naar bed. Ik ga toch zelf ook niet altijd op het zelfde tijdstip slapen? Als ze gewoon ligt te babbelen in bed is het niet erg. En soms als ik naast haar ga zitten is het ook al voldoende en dan valt ze lekker in slaap. Maar zodra ze echt huilt gaat ze gewoon weer lekker mee naar beneden en proberen we het later nog wel een keer.
Ja ik laat haar wel huilen/jammeren, ik hoor echt wel als er iets aan de hand is. Moet er wel bij zeggen dat we dat pas het laatste driekwart jaar doen en alleen 's nachts, daarvoor deden we dat nauwelijks. We gaan er om de 10 minuten heen en slaapt ze na een uur nog niet, ga ik erbij zitten/liggen maar ze komt het bed niet meer uit.
Ik laat mijn dochtertje nooit huilen als ze op bed ligt. Ze huilt nooit zomaar. Jammeren is een ander verhaal, dat zou ik nog wel toelaten, maar zodra ze huilt sta ik binnen 10 seconden boven!
Nee, nooit als ik het kon voorkomen. Ik heb een tweeling, dus ik heb het niet altijd kunnen voorkomen (tegelijk honger, krampjes etc. gebeurt natuurlijk nogal makkelijk, en ik heb maar twee handen ). Het klopt dat er verschillende soorten huiltjes zijn, maar bij ons betekende het eigenlijk altijd dat ze aandacht wilden (als het geen lichamelijke oorzaak had). Ik vond en vind het in de babytijd heel belangrijk dat je kind leert dat mama (of papa) er echt voor je is als je iets nodig hebt. O.a. in verband met veilige hechting... Maar, zoals ik al zei: als ik het kon voorkomen niet. Het is bij een meerling niet mogelijk om het altijd te voorkomen (en ook bij een eenling moet je echt wel eens naar de w.c., douchen of zorgen dat je de deur uit komt bij een belangrijke afspraak). Dus het gebeurde echt wel eens, en ik heb niet het idee dat ze daar wat aan hebben overgehouden. Hoe dan ook, laten huilen als ik het kon voorkomen: nee, dat niet!
Ja ik laat Rhodé ook wel eens huilen. 10 minuten max. En ik vind het niet zielig. Soms brult ze ook in de box als ik bv op het toilet zit. Nou ik veeg toch echt eerst rustig mn kont af hoor. Wij hebben het eerste halfjaar Rhodé niet mogen laten huilen. Nog geen minuut. Ze heeft een hartafwijking en kon dan blauw worden en out gaan. Bij elke kik stond ik aan haar zij. Nu is ze geopereerd en mag ze huilen. Direct 10 minutenregel toegepast en voilà mevrouw ging binnen 3 dagen zelf slapen! Voor een halfjaar vind ik het eigenlijk niet nodig om een baby te laten huilen. Maar daarna? Pffff ik kwam dan binnen en mevrouw een grote grijs op haar gezicht.. Ja daaaag!
Ja hoor Thomas heeft het soms ook nodig om in slaap te huilen. Baby's verwerken van alles tijdens dat huilen en als hij een dagje heeft gehad met wat meer indrukken dan huilt hij soms even wat meer. Laat hem nooit over de flos gaan en we gaan wel elke paar minuten terug (tut erin, aai over bol en muziekdoos aan). Als hij na een half uur niet wil slapen mag hij eruit en dat komt misschien 1 of 2 keer per maand voor. Nu sinds kort gaat hij liggen spelen en dan slapen. Heel soms nog even huilen als hij wat meer indrukken heeft gehad die dag maar meneer heeft huilen omgezet in spelen en valt sneller in slaap nu. Hij gaat trouwens nooit op vaste tijden naar bed maar als hij moe is. Daar zit nu wat ritme in maar soms is het anders en gaat hij dus niet op bepaalde tijden in bed maar als ik tekenen zie van moeheid (jengelen vooral want wrijven komt pas veel later bij hem).
Maar mijn dochter heeft ook een grote grijns als ze me ziet. Ik zie dat altijd als dat ze blij is dat ik bij haar kom. Zij vind het fijn dat ik haar kom troosten/uit bed haal/eten geef/of gewoon bij haar ben. Hoe oud ze ook zou zijn.
Ik doe het zelf nooit omdat ik altijd even naast mijn dochter ga liggen tot ze slaapt. Maar geloof niet dat het kwaad kan als je je kind even laat huilen voordat het in slaap valt, zeker niet als hij normaal altijd gewoon zelf naar bed gaat zonder dat jij bij hem blijft. Ik zou deze gewoonte zeker niet doorbreken door bij hem te gaan liggen.
precies, en dat wil ik ook echt niet ( gewoonte doorbreken ) mijn oudste ( nu 5 ) hebben we daar in verwend, die wilt nog steeds dat je naast hem zit tot hij in slaap valt, de jongste kan ik ( op een uitzondering na ) gewoon op bed leggen en dan brabbelt tie even en dan slaapt hij dus ik wil nu echt niet weer het tafereel krijgen als bij de oudste, daar zaten we dus wel na iedere kik naast het bed.
Ik laat haar niet huilen. Wel een beetje jammeren/jengelen. Maar dat gebeurd zelden en duurt niet langer dan een minuut of 3. Meestal gaat ze gelijk met dr duim in de mond op haar zij liggen en slapen.
Nee, ik laat niet huilen om een reden die ik kan verhelpen. Daarmee bedoel ik dat nu de 2e er is, er soms wel 1 even huilt als ik de andere aan het verschonen ben, of ik even naar de wc moet, maar leg geen kind alleen weg en laat het dan huilen. Ik ben van mening dat een kind dat alleen huilt - dus zonder de troost van papa of mama erbij - stresshormonen aanmaakt en dat dit slecht is voor hun. Er zijn verschillende onderzoeken die dit bevestigen. 'Baby's laten huilen is gevaarlijk' - Scientias.nl En dan kan ik niet zeggen dat wij makkelijk hebben praten, onze kinderen huilen veel, mn dochter was een echte huilbaby door haar koemelk allergie heeft ze de eerste 9 weken bijna non stop gehuild en mn zoon gaat haar helaas achterna qua huil uren op een dag. Ze huilen nooit alleen, maar altijd met de directe troost van papa of mama in de buurt. Laten huilen omdat ze "moeten" slapen doe ik ook nooit, de associatie zou moeten zijn "Ik mag naar bed, fijn" en lekker kroelen en rustig gaan slapen, niet "Ik moet naar bed, ik ben helemaal alleen, mama komt niet eens terug als ik huil omdat ik me alleen voel"