Het was voor ons een relatief rustig jaar. Enigste dieptepunt was de diagnose mastocytose en ITP voor mij. Verder liep alles eigenlijk gewoon soepel Verder gegaan met het opknappen van onze woning, en de keuze gemaakt dat ik nog een studie wil gaan doen. Man heeft net te horen gekregen dat hij op zn werk omhoog gaat groeien. Dus wij kijken ook met veel positiviteit 2019 tegemoet. Genieten van het leven en van elkaar.
Ik zeg jij hebt een topjaar achter de rug en dat de positieve invloeden in 2019 maar door mogen blijven vloeien!
Voor mij bracht 2018 een nieuwe baan, eentje die zoveel beter bij mij past dan mijn vorige werk waar ik door alle veranderingen op de afdeling me echt niet meer thuisvoelde. Voelde me daar zo een buitenstaander terwijl ik daar het langste van allemaal werkte. Ik weet weer hoe het voelt om met plezier naar je werk te gaan. Thuis loopt alles op rolletjes, nu alleen het werk van mijn man nog. Als hij zo door gaat ben ik bang dat hij 2019 begint met een burn out. Maar hij wil zich niet laten kennen want dan denken ze dat hij zijn functie niet aan kan.....
Een prachtige zoon!! Een zeer heftige bevalling na een zwangerschapvergiftiging en vacuümpomp. Maar voor het eerst mijn kindje vast mogen houden!!! En dit bij de derde bevalling pas. En verder genieten en genieten. Voor het eerst een echt mooi jaar.
Het jaar begon vervelend met een hele, hele zware zwangerschap. Wel heeft deze me in het midden van het jaar een knappe, onwijze lieverd van een baby, onze zoon, opgeleverd. Sinds augustus dit jaar bijna 15kg kwijt en man, wat voel ik me daardoor fijn nu. En nog op de valreep dit jaar: vorige week een fantastische promotie op m’n werk gekregen! Ik kijk overall wel met een glimlach terug op 2018
Wat heerlijk! Een baan waar je je goed in voelt is zo belangrijk. Voor je man dit “wijze” advies elk mens kan te hard doorlopen. Maar een wijs mens neemt ook af en toe een pauze. Hopelijk brengt 2019 voor je man de rust die hij nodig heeft om zich goed te kunnen herontdekken en wellicht is deze baan dan niet de baan die hij nodig heeft en is er een andere baan die hem wel de voldoening geeft.
Wat een wonder dan hè! Geniet van je kindje ondanks de zware bevalling en de verdrietige tijd ervoor. Dit kindje heeft een gouden randje gebracht.
Heerlijk bezig! en wat fijn dat de bevalling en de tijd erna zo goed gaan! Hou het vast en omarm je kleintje!
Meiden ik probeer op iedereen te reageren maar het gaat wel heel rap zo! Maar werkelijk ik lees dit topic met een lach en soms ook een traan.
2018 bracht mij -een hele soepele, snelle bevalling die me veel vertrouwen in mezelf gaf -een prachtig dochtertje erbij -een afschuwelijke PND waarvan ik gelukkig relatief vlot herstelde (5 maanden) -het inzicht dat ik niet gelukkig ga worden als thuisblijfmoeder -een nieuwe baan die nog beter bevalt dan mijn oude -een geweldig nieuw huis -ons huis verkocht -veel inzicht in wat ik zelf wel en niet belangrijk vind en dat ik mijn keuzes niet zo door anderen hoef te laten beïnvloeden Ik besef heel goed dat ik me gelukkig mag prijzen met de enorme hoeveelheid positieve dingen hierboven (behalve de PND). Ik ben soms bijna bang dat er iets ergs gaat gebeuren omdat het allemaal teveel voor de wind gaat.
Twee dochters De belofte dat ik een opleiding mag gaan doen Een heerlijke vakantie Een pittige zwangerschap maar wel extra tijd met mijn oudste nog eventjes Ik ben een gelukkig mens
Eerste half jaar veel angst, verdriet en ontzettend naar gevoel gevoeld doordat ik in een depressie belandde nav onze kinderwens Tweede half jaar veel geluk en blijdschap want er is een klein wonderkindje op komst
Ik herken het gevoel maar geniet ervan zolang het mag duren want aan die tijd kun je terug denken als het je te zwaar word! En hopelijk breekt dan de glimlach door!
Ik kan het mij indenken! Maar wat heerlijk dat jullie nog samen mogen genieten en ik denk dat je nu nog meer geniet dan voor zijn ziekte puur omdat je weet hoe het had kunnen aflopen.
Ik organiseerde m'n eerste begrafenis, liep voor het eerst een mortuarium binnen, zag voor het eerst een dood persoon, verloor voor het eerst in m'n leven een geliefde. Bezocht voor het eerst een psycholoog. Besef me dat 2018 het jaar is waarna niets meer ooit weer hetzelfde zal zijn. Nooit meer compleet. Het jaar waarin m'n broer verongelukte. Zou er tegelijkertijd alles aan doen om het jaar opnieuw te beginnen zodat ik hem kon waarschuwen. Of in ieder geval kon zeggen hoeveel ik van hem hield.