Op mijn zij gelegen in het ziekenhuis en geprobeerd zo vaak mogelijk op het pompje te drukken, rugween zijn zo niet grappig.
Toen het nog vol te houden was de dvd van Alles is Liefde gekeken (overigens maar een half uur kunnen zien). Vervolgens pijn lijden, douchen en toen was het al zover. Ik ben trouwens ingeleid in het ziekenhuis.
Oef... De eerste uren heb ik in huis rondgelopen, thee gedronken met een vriendin en boodschappen opgeruimd. Rond 3 cm. (toen had ik al 9 uur weeen, grrrrrr....:x) was het niet meer te trekken vanwege de enorm pijnlijke rugweeen en heb ik alleen in bed gelegen of onder de douche gestaan. Op bed gekreund, gerold en soms stiekem gezegd: 'ik kan niet meer, ik KAN niet meer!!'. Mmm, deze keer ga ik op yoga om me beter voor te bereiden op de (rug) weeen! Pinda
Tot de eerst centimeter (jaja): forummen, rondlopen, strijken, douchen, nog een keer douchen, op bed liggen, douchen, flesjes uitkoken. Van 1 tot circa 1,5 centimeter man naar z'n werk gestuurd, (rug, jeej )weeën getimed, heel hard geprobeerd te ontspannen en ze weg te zuchten. Daarna werd het bijzonder vervelend en strompelde ik van slaapkamer naar badkamer, kromp ik ineen bij elke wee, gespannen van top tot teen dus fatsoenlijk opvangen ho maar. Uiteindelijk man maar opgebeld, die belde de verloskundige.. Ze kwamen beide tegelijk bij me en na de constatering van een kleine 2 cm bood de verloskundige me een ritje ziekenhuis + pijnbestrijding aan. Dat laatste gedeelte was echt hmm... Echt hemels! (Van 1 tot 2 centimeter duurde 8 uur overigens)
De eerste uren heb ik uit frustratie de kerstboom opgetuigd. Ik had al ruim 48 uur voorweeen om de 6 a 7 min. In de nacht van 7 december heeft het doorgezet en om half 6 vertrokken naar 't zkh. Daar heb ik alleen maar gevloekt, geschreeuwd en gepuft
in het begin tv kijken.... daarna (inmiddels midden in de nacht) in bad gegaan... dat was echt een enorme verlichting... maar toen de weeeen erger werden alleen maar puffen en op bed liggen zitten en draaien (veel op mn knieeen gezeten met mijn billen naar achteren dat hielp tegen de pijn).
Op mn linkerzij in bed gelegen. Met 3 cm nog onder de douche gestaan maar daarna mn bed ingegaan en ook geen behoefte meer gehad om eruit te komen. 1,5 uur later had ik ook al 10 cm en een half uurtje later was ons meisje er Wil wel weer zo'n bevalling haha..
Eerst aller eruit gesch**** tussen de weeën door, wat een opluchting VK gebeld, ouders gebeld die me naar het ziekenhuis brachten (was alleen toen) en daar tussen de weeën door alleen maar geslapen. Van eerste wee tot geboorte duurde 6 uurtjes, ging allemaal vrij gemakkelijk en deed véél minder zeer dan ik had verwacht, had een erg relaxte bevalling met veel rust en weinig vloeken en tieren. Alleen toen de VK de laatste halve centimeter wilde oprekken heb ik haar even flink vervloekt; GVD die vingers deruit, aaaauw
Ik wilde rondlopen, en onder de douche etc. Maar ik zat vast aan de monitor en kon dus alleen op bed zitten/liggen/hangen en net aan tegen het bed aan staan. Heel vervelend. En ik had een rug weeen storm zonder rust, dus man lief moest continu in mijn rug duwen want dat was het enigste wat nog een beetje hielp.
Op mn rug strak in bed gelegen, in paniek al vloekend en tierend terwijl ik normaal heel stil ben en nooit op wil vallen enzo Kon echt niet meer bewegen terwijl ik niet lekker lag Ging ook van niks naar 9 cm in 3 uur ofzo en dat hadden ze int ziekenhuis niet door.Rustpauzes tussen weeen had ik alleen als er vervolgens een joekel van een wee (achteraf perswee) kwam dus die pauzes dacht ik alleen neeeee niet een pauze haha.
Rustig liggen in bed en hopen dat ze niet te lang zouden duren... Was in het ziekenhuis overigens. Mijn man schijnt er bij geweest te zijn, maar kan het me niet herinneren Was alleen met mezelf bezig.
Bevalling duurde van eerste wee tot aan geboorte 6 uur. Waarvan ongeveer 4 uur en 50 minuten (10 min na eerste wee) een weeënstorm. Met veel pijn en moeite me naar de douche gesleept. Toen weer terug op bed en op mijn zij gelegen. Veel meer kon ik niet, want de ene wee liep over in de andere. Toen ik 10 cm ontsluiting had, stopten alle weeën, heerlijk!
Lag aan de ctg, te schreeuwen, vloeken (of was dat in mijn hoofd), veel pijn te lijden, overgeven, ruggeprik gekregen.... Keizersnede....
Of ik dacht dat het hielp dat kan ook. Ik had een spuit in mn been gekregen en daar werd ik "relax" van
Ik moest op bed blijven liggen vanwege de ctg. Ik heb wel alsmaar zelfverzonnen deuntjes gezongen om door te blijven ademen. Zat ook alsmaar nee te schudden, verpleegkundige zat daar over te zeuren van je kan het wel...ik deed het gewoon omdat ik lekker wou schudden.