Wat deed jou man/vriend?

Mijn man had weekenddienst op de taxi en heeft meteen gebeld dat ie thuisbleef omdat het begonnen was. Toen voor mij de kraam en verlos gebeld om te zeggen dat we begonnen waren.

Toen ik onder de douche ging om te kijken of ik zo de weeën prettiger kon opvangen, ging hij mee en praatte met me tussen de weeën door.
Toen de kraam er was (die was er nog voor de persweeën er waren) hielp hij haar de spullen vinden die we nodig hadden tijdens de bevalling.

Daarna bleef hij bij me, samen met de kraamhulp om mij te coachen.
Eik is hij heel rustig gebleven en heeft zich flink machteloos gevoeld. Hij heeft verder keurig de opdrachten uitgevoerd die hij kreeg van de verlos en kraamhulp )

 

Hahaha die van mij was helemaal de controle over zichzelf kwijt, hij ging Playstationen maar kwam niet verder dan aanzetten..en vervolgens mij op te vangen omdat ik om zijn nek hing om de weeen op te vangen.

Toen belde hij zijn moeder om 05.00 uur uit bed, om even te luisteren hoe hard ik al aan het puffen was Toen eenmaal de VK langskwam met de mededeling mij aan te kleden en naar het ziekenhuis te rijden, ging hij de laatste glazen van de avond ervoor afwassen!?!
Toen ik eenmaal aangekleed was, en met de tas de deur uitliep, riemde hij de hond aan om mee te nemen, halvewege de straat kwam hij erachter dat hij de hond per ongeluk had meegenomen dus WEER terug naar binnen met de hond.

Afijn, ik heb het ziekenhuis gehaald..hou mijn hart vast met de aankomende bevalling

 

Bij de eerste bleef hij bij me en vroeg of hij het bad moest laten vol lopen en was echt heel lief.. tot hij ging mee puffen in m'n gezicht... hier werd ik misselijk van en snauwde even de arme ziel verder was hij helemaal super...
Bij deze moet ik nog even afwachten maar ik denk dat het helemaal goed komt met hem voor mij...

 

Toen ik op zijn werk belde dat mijn vliezen gebroken was vroeg hij of hij naar huis moest komen. Omdat ik geen weeen had zei ik dat dat niet nodig was. Hij kon ook moelijk weg omdat hij die dag de eind verantwoordelijke in de winkel was. Ik hoorde van zijn collega dat hij als een kip zonder kop door de winkel liep en toen heeft hij maar besloten een ander collega thuis te bellen die ook de eindverantwoording kon nemen. Die is vervolgens voor hem komen werken.
'S nachts tijdens de weeen was hij heel relaxt en heeft hij mij er goed doorheen geholpen.

 

Toen mijn vliezen braken lagen we in bed.
Manlief sliep al. Ik liep naar hem toe (was naar de badkamer gegaan omdat ik dacht dat het afscheiding was ) en zei dat mijn vliezen gebroken waren.
Hij keek op en zei: "huh huh? Hij komt heh?" en sliep weer verder. Daarna vloog hij omhoog toen hij besefte wat ik zei

Moet er nog steeds om lachen als ik er aan denk.

Tijdens de weeen heeft hij idd ook vanalles opgeruimd. Ik kon ook niks hebben op dat moment. Vroeg ik hem om mijn rug te masseren en als hij dan aan me kwam moest hij van me afblijven omdat het meer zeer deed
Vraag me nog af hoe hij me met zoveel geduld erdoorheen heeft geholpen

 

We zouden s'middags nog visite krijgen van een collega van hem maar die heeft ie maar gelijk afgebeld. En omdat ik onder de douche stond,en later in bad lag, heeft ie er een stoel bijgepakt en is er bij gaan zitten en heeft me eigenlijk geen moment meer alleen gelaten. Toen het allemaal heftiger werd heeft ie me er doorheen gesleept omdat ik niet meer wist hoe ik moest zuchten/puffen. Hij was echt superlief en keek me soms echt met van die ogen aan van 'kon ik maar meer doen' en dat vond ik weer heel vervelend voor hem omdat ie al zoveel voor me deed .

 

ik moet wel lachen om sommige verhalen

mijn vriend had het allemaal al mee gemaakt met zijn ex
dus die wist wel wat hem tewachten stond
bij de 1ste had ik al 5 dagen weeen voor ze er eindelijk was en toen voelde hij zich wel erg machteloos maar hij had het echt perfect gedaan ook bij de bevalling in het ziekenhuis werd ingeleid bij elke wee hield hij me hand vast en tussen door ging hij steeds op zijn stoeltje zitten wachten op de volgende wee.

bij de 2de me moeder was op visite en ik wou wat van de bank pakken en ik voelde een pats en het water liep langs me benen ik zei volgens mij zijn me vliezen gebroken hun met z'n 2en nee johh je heb gewoon in je broek geplast maar de vk kwam even langs en ja hoor ik had gelijk
hij had gelijk het bed opgemaakt en mij erin gezet voor het geval het zou beginnen maar nee hoor het zette niet goed door dus ook nu weer naar het ziekenhuis en ingeleid me moeder zou op de oudste passen dus wij naar me moeder toe haar weg brengen op weg naar het ziekenhuis had hij de weg genomen met de meeste bobbels ook nu deed hij het weer fantastisch bij de bevalling zelf had hele erge rugweeen en hij heeft echt 3uur lang me rug gemasseerd bij elke wee anders trok ik het niet hij had geen vingers meer over zo hard moest hij steeds drukken

en bij de 3de reed hij verkeerd naar het ziekenhuis we zouden de vk volgen had al ruim 5 cm nam hij de verkeerde afslag haha hij was er niet met zijn hoofd bij je zou toch denken dat hij de weg wel weet hij is taxichauffeur haha
toen we daar waren ben ik onder de douche gegaan had hem heel heet staan want dat verdoofde de pijn een beetje en hij was dus met een stoel bij me gaan zitten hij heeft echt peentjes gezweet zo warm had hij het maar hij bleef zitten toen ik uit de douche kwam was zijn hele blouse doorweekt van het zweten dat vond ik wel erg lief van hem en ook nu weer met de bevalling perfect geholpen

 

Bij mij braken de vliezen om 2 uur snachts.
Ik voelde wat lopen en was naar de douche gerend.
Ik vroeg of hij me een schone onderbroek wilde brengen zodat ik die aan kon doen.
Hij dacht in eerste instantie dat ie te laat was om naar zijn werk te gaan en stond ineens naast me.

Toen ik zei dat het pas 2 uur was en dat me vliezen waren gebroken zei hij ohw dus ik kan weer gaan slapen.
Ikke ja hoor ga maar.
Ikke naar beneden om ziekenhuis te bellen, vanwege hoge bloeddruk.
Stond hij ineens naast me van euh maar als je vliezen zijn gebroken dan komt de kleine toch?

Hij was weer gaan liggen in bed maar besefte pas na een aantal minuten wat ik gezegd had en gebeurd was.

 

Ik werd met mijn eerste ingeleid toen ik 12 dagen overtijd was.
Dus hup met man en zusje naar het ziekenhuis.
Ik heb merendeels onder\de douche gestaan.
Regelmatig stonden ze bij me om me gezeldschap te houden.
Afentoe liepen ze even weg om wat te gaan eten.
Heb 10.5 uur weeën gehad.
Merkte dat mijn man en me zusje zich wel begonnen te vervelen.
Verder was hij er wel veel voor me en heeft me goed geprobeert te helpen voor zover dat kon

Met de 2e ben ik thuis bevalen.
Hij heeft echt tot aan de persweeën staan opruimen.
Kast in elkaar gezet....kleertjes opgevouwen.
Totdat hij echt bij me moest blijven aangezien onze zoon toch echt ging komen.

Met de derde werd ik weer ingeleid. (vanwege BI)
Hij had zijn laptop en psp al mee genomen haha
Het zou toch weer zoooo lang duren.
Maar vanaf de eerste pijnlijke wee tot HET moment was ik maar zo'n 1.5 uur bezig.
Hij heeft geen tijd gehad om zijn laptop aan te zetten haha

 

toen ik zei dat me vliezen waren gebroken sprong hij direct uit bed we lagen nog maar net. heeft de doche aangezet en willde gaan klokken haha zoals ik hem dat had uitgelegd alleen kwam de ene na de andere wee dus klokken hoefde niet meer. hij vond dat het allemaal zo snel kwam dat hij na 2x vragen of hij de vk moest bellen zat en belde zelf onzeker de vk. zei kwam direct ondertussen was me vriend opzoek naar het tijltje om over te geven en me willen hepen met mee puffen want dat had hij op de tv gezien maar hij mocht niks bij me doen. toen de vk der was ging alles zo snel moest direct na het zh ivm 7 cm en daan had opeens gepoept. in het ziekenhuis aangekomen had ik al 10 cm en toenik mocht peren viel daan zijn hartslag weg en hebben ze me snel naar de ok gereden voior een keizersende want als ik perse viel zijn functie's weg dus vandaar.
me vriend is de hele tijd bij geweest en vond het eng hoe ik inmelf gekeerd was en niks van de wereld wilde weten

 

Mijn man kon niet veel doen, want hij was bijna te laat! Het ging veel te snel bij ons namelijk.
Ja hij heeft nog mijn nek vastgehouden bij het persen. Gelukkig heeft ie uiteindelijk zijn dochter geboren zien worden!

 

Alsof mijn man het voelde belde hij mij van zijn werk om te vragen hoe het met me was. Ik was die ochtend rustig opgestaan met wat krampjes die 1x in het half uur al 3 kwartier kwamen. Zat eigelijk te twijvelen of ik het wel zou zeggen, omdat ik bang wat dat hij nerveus zou worden.

Toch maar wel gezegt, en hij wilde direct naar huis komen. Nou dat was echt niet nodig. Hij heeft me toen ieder uur gebeld en gewoon zijn dag kunnen afmaken om te werken.
Hij moest nog wel even bij zijn tante langs want die had de gordijnen liggen voor de babykamer.

Heb hem toen om 18uur gebeld met de vraag wanneer hij thuis zou komen want ze kwamen nu wel om de 5 min. Hij is nog nooit zo snel thuis geweest normal doe je er zo 20 min hij was er in 10 min lopend.
Ik had ondertussen honger gekregen en had trek in kroketten en die stond ik tussen de weeën door te bakken. Die kop van hem toen hij binnen kwam.

Hij moest nog de gordijnen ophangen en dat lukte maar niet, hoop gevloek enzo. Ben toen hij klaar was op bed gaan liggen en hij zette een muzieje aan en heeft nog even op msn gezeten, spelletje gedaan.

Ben nog even onder de douche gestaan dat was lekker zeg, en toen ik er onder vandaag kwam moest hij de vk bellen van mij. Alles lekker rustig en beheerst. Hem aan de massage gezet want ohww die rug weeen verschrikelijk.

De weeen werden alleen maar erger en moest weer onder de douche staan, wat heb ik staan schreeuwen en hij bleef maar rustig, wel heeft hij op een gegeven moment zijn moeder gebeld want hij wist niet meer wat hij moest doen, kreeg de vraag of zijn moeder moest komen, dat was de enigste keer dat ik kon praten NEEEEEEE.

Toen ik aangaf dat onze kleine kwam heeft hij direct weer de vk gebeld en die was er in 10 min en ik mocht gaan persen. HIj bleef kalm en wist precies wat hij moest doen en wanneer. Hij riep me regelmatig op de wereld omdat ik weg zakte.

na 1 1/2 persen was ik niks opgeschoten en moesten we naar het ziekenhuis en hij pakte alles spullen die we nodig hadden en hij bleef me steunen. Toen onze kleine erwas moest hij huilen, dat had ik echt niet verwacht. mar wat was hij trots. Toen Quinn op mn werd aangekleed wilde hij een peuk gaan roken, maar helaas hij mocht nog niet weg omdat mn placenta er nog niet was, was randje ok of niet. Toen de placenta er eenmaal was mocht hij gaan. Liep hij bijna tegen de deurpost op.

Ja ben super trots op mn man! Wat een kanjer!

Sorry voor het lange verhaal, maar blijft lekker om zo van me afte schrijven

 

Mijn vriend is nog lekker gaan slapen toen mijn vliezen gebroken waren vroeg in de ochtend. Ik ben meteen hyper nog gaan lopen poetsen in huis . Tijdens de eerste weeen (vrij snel al) is hij tv gaan kijken en ben ik boven op bed gaan zitten met mijn telefoon naast me zodat ik hem kon bellen als het niet meer ging (roepen als je weeen hebt is niet zo lekker ). Op een gegeven moment is hij erbij komen zitten en de laatste 5 centimeter heb ik om zijn nek gehangen . Tijdens het persen stond hij naast me te filmen.

 

mijn man had t in eerste instantie niet door.mn vliezen braken en ik slaakte een kreet.mn man zegt:wat is dat?ik zei:ik lig nat,geef eens een handdoek.hij geeft een handdoek en draait zich om om verder te slapen .toen hij smorgens wakker werd van zn wekker heb ik hem het goede nieuws verteld dat hij niet hoefde te gaan werken.toen de weeen begonnen bleef mn man heel rustig.maar hoe t van binnen was weet ik niet.zelfs toen ik in paniek raakte toen ik na een uur al persdrang kreeg en de vk er nog niet was,bleef mn man heel rustig.ik was zo trots op hem achteraf!hij heeft me echt fantastisch begeleid.

 

ik ben ZO benieuwd hoe Joël 't gaat doen!

Pas had ik krampen aan m'n darmen, kreeg ik harde buiken van, was wel telkens wel en dan weer niet, stond op een gegeven moment voorover gebogen over 't aanrecht omdat 't zo zeer deed...

Keek ie me heel bezorgd aan en zei:"De baby komt toch niet nu he?"

Ik zo:"Nou, denk 't niet, maar als 't wel zou komen zou 't volkomen normaal zijn hoor!"

Haalde hij toch wat geruster adem volgens mij... dus. ben benieuwd. (ben blij dat mijn moeder er ook bij zal zijn... die 's echt de rust en evenwichtigheid zelve)

 

Toen mijn man eenmaal door had dat onze kleine vandaag zou komen heeft hij als een kip zonder kop het huis schoongemaakt. Wat helemaal niet nodig was. In het ziekenhuis heeft hij mij goed bijgestaan met mijn weeen.

 

toen ik vertelde dat de weeen begonnen waren draaie mijn partner zich om en sliep verder haha, pas toen ze echt om de 5 minuten kwamen heb ik dr wakker gemaakt en zijn we samen het hele huis gaan poetsen. ze was erg rustig moet ik zeggen, een echte steun

 

Mijn vriend lag languit op bed tv te kijken met een stopwatch in zijn hand om de weeen op te meten. Ik lag kreunend op handen en knieen naast het bed op de grond en heb eigenlijk alles alleen gedaan. Toen we in het ziekenhuis aankwamen had ik volledige ontsluiting en kon gelijk persen.
Dus tja, ik had eigenlijk niks aan hem maar volgens mij heb ik hem ook sterk het gevoel gegeven dat hij mij met rust moest laten...
Deze keer gaan we het anders doen. Bij yoga hebben we toch wat tips opgedaan hoe hij mij een beetje kan helpen/bijstaan.