Bij de eerste wist niemand ergens van en hebben we het met 8 weken (na een eerste echo) gedeeld met onze ouders, broers en zussen en onze beste vrienden. Tussen 10 en 13 weken met andere mensen die we het graag zelf wilden vertellen en daarna met de rest van de wereld. Bij de tweede weer niets verteld. De bedoeling was om het weer zo lang mogelijk stil te houden, maar met 6 weken had ik wat bloedverlies. We hebben het toen wel aan onze ouders verteld, de rest van de familie pas na 10 weken en de rest van de wereld ook weer pas na 13 weken. Het was twee keer een enorme verrassing voor de mensen om ons heen, erg leuk! Wij vonden het heel bijzonder om samen zo een geheimpje te delen! Maar er is geen goed of verkeerd, dus lekker doen wat goed voelt voor jullie!
Iedereen weet dat wij in de mmm zitten ondertussen. Toen het gelukt was hebben wij het alleen aan m'n ouders verteld, ik wilde het net bijna aan m'n beste vriendin vertellen toen het mis ging. Toen de miskraam een feit was hadden we net dat weekend een verjaardag op de planning staan. We hebben iedereen afgezegd, maar toen ontstond er een beetje paniek waarom dan, dus uiteindelijk iedereen verteld wat er was. Achteraf ben ik daar blij mee; iedereen was heel lief (veel mensen willen ook langskomen maar dat heeft vriendlief gelukkig afgehouden, behalve een stel dat in vergelijkbare situatie zit). Ik vind het dus best een goed idee om er open over te zijn, maar ik zou niet vertellen tegen bv de kapper als je pril zwanger bent.
Wij hebben bedacht dat we het voor onszelf willen houden dat we voor een eerste kindje willen gaan.. We hebben het allebei aan 1 vriend(in) verteld en verder aan niemand. Voor onze familie en overige vrienden vinden we het vooral leuk om ze te verrassen (niemand verwacht het denk ik nu bij ons, omdat we beiden zo bezig zijn geweest met onze carrière). Maar mocht het langer duren, of een miskraam oid, denk ik wel dat ik het fijn ga vinden om mijn verhaal te kunnen doen, dus misschien dat ik er dan wel anders in kom te staan.
Bij de eerste zwangerschap wisten onze ouders en broers en zussen het met 5 weken. Bij de tweede pas met 9 weken. De derde zwangerschap niemand. Maar toen de echo niet goed was wel Aan onze ouders verteld. En Aan mn beste vriendin. De vierde en vijfde zwangerschap wist niemand het. Maar die draaiden al snel uit op een miskraam. En nu weet m'n beste vriendin het. En willen we het onze ouders de rest pas met 12 weken vertellen als het allemaal goed mag blijven gaan. Ik heb het m'n beste vriendin verteld omdat ze het toch wel aan mij ziet. En omdat ik dan met haar over mijn angsten kan praten.
Alleen mn 2 beste vriendinnen, mn nicht en mn vriend (uiteraard) weten dat ik gestopt ben met de pil. Mn beste vriendin en nicht weten verder ook echt alles xD mijn nicht heeft in juli een kindje gekregen en mijn beste vriendin stuurde me in augustus een foto met een positieve test <3 vind het ook wel fijn om erover te kunnen praten met een paar, de rest hoeft het niet te weten. Zit zelf in de knoop met mn lijf, bijna CD50 dus ben benieuwd hoe dit gaat lopen!