Of je capri nog verzorgd, en of L (ik zal haar naam niet noemen) whisper en capri nog steeds heeft. En of ze mijn jas en cap nog heeft.
Ik vind het best flauw om iemand op een forum te confronteren met iets wat je op haar hyves gezien heeft... Daarbij heeft mijn fysio mij verteld (ik loop al vanaf 12jaar met nek/rugklachten) dat paardrijden erg goed is om het soepel te houden en omdat je je rugspieren versterkt waardoor je een afwijking in je rug kan compenseren. Ze maakt misschien niet altijd juiste beslissingen,ze weet het misschien nu niet allemaal goed en perfect te regelen. Dus? Wij wel allemaal?Wij zijn allemaal zo goed natuurlijk en maken geen fouten. De kinderen hebben het niet slecht,ze krijgen te eten alleen de kleding is misschien wat te ruim of oud of weet ik het. So what? Overal op het forum lees ik dat er gezegd wordt ahjo, een kind heeft niet veel nodig,vooral liefde. 2e hands kleding,lelijke kleding of whatever is niet belangrijk. Nou jullie snappen mijn punt,zaag er niet zo af, Die meid heeft het duidelijk moeilijk,niet alles is op een rijtje,hier is ze mee bezig. Ik snap jullie punt,ze doet tegenstrijdig en ze doet dr auto niet weg.. Nou ik snap dat gerust want dat is een heel punt hoor. Dus dat dat even moet bezinken snap ik gerust. Meid,sterkte
Volgens mij wil je gewoon niet werken. Je hebt overal een excuus voor waarom iets niet kan. Als ik in geldnood zou zitten dan ging ik nog liever dag en nacht werken dan dat ik mijn rekeningen niet zou kunnen betalen.
Het valt me op dat de mensen die een reactie plaatsen wat in jouw straatje past, dat je die bedankt en de rest reageer je niet op. Het is nu eenmaal zoveel mensen zoveel meningen.
@ts heb je het nou ja man al verteld? lijkt me belangrijk gezien jullie situatie als het zo krap zit dat je wel degelijk snel verteld dat je zwanger bent
Ik heb iedereen bedankt een paar reacties geleden. En ik wil zeker wel werken. Graag zelfs. Maar het moet wel iets zijn wat te doen valt. En ik heb het hem nog niet verteld omdat hij vanmiddag de pan uit flipte toen we het over besparen hadden. Toen ik de auto verkopen ter sprake kwam werd hij helemaal laaiend. Dus als ik het hem verteld had weet ik niet wat er gebeurt zou zijn maar iniedergeval niet positief. Toen ik in april zwanger bleek te zijn zei hij ook meteen weghalen en kon niet van gedachte veranderen. Als ik het nu zou vertellen word hij gek! Dus ik vertel het maandag bij de relatietherapie.
Yes! Ik heb dinsdag een sollicitatiegesprek!! Bij de omring, functies enz bespreken we dan! Duimen jullie voor me? Eerst oproep en daarna eventueel een bepaald aantal uren.
Ik vraag mij af of dat wel de juiste plek is om het te vertellen aan je vriend/man. En als je het wel van plan bent zou ik zeer zeker eerst jullie relatietherapeute inlichten dat je het gaat vertellen. Mogelijk is het een idee om te vertellen aan je vriend voordat jullie naar therapie gaan. Afijn, ik heb ook alles een beetje gevolgd en ik hoop dat jullie er uit komen, maar mijn mening is dat er toch prioriteiten gesteld moeten worden.
Kijk, dat is een stap in de goede richting meid. Nu duimen draaien. En doorzoeken natuurlijk, niet al je geld op 1 paard zetten
Sorrie hoor, maar ik denk dat het maandag bij de therapeut vertellen het slechtste is wat je kan doen. Denk je eens in hoe dat voor je man is, met een derde erbij horen dat jij zwanger bent. Voor mijn gevoel wil je het alleen maar dan vertellen omdat je bang bent voor zijn reactie...
Ik heb alles een beetje doorgelezen en zie nu dat je een sollicitatiegesprek hebt volgende week! Ik duim voor je! Da's in ieder geval een punt van verbetering in jullie situatie. Denk dat dat de enige manier is om uit de schulden te komen. Waar ik wel erg van schrik is het feit dat je zo bang lijkt voor je vriend/ man. Als je hem niet eens kunt vertellen dat je (ongewenst) zwanger bent.... Ik begrijp aangezien jullie bij een relatietherapeut lopen dat het niet zo lekker loopt/ liep tussen jullie, maar het komt over of dat je bang voor hem bent en dat lijkt me niet normaal. Ik zou echt niet tot maandag wachten met vertellen en zeker niet bij de relatietherapeut! Succes voor dinsdag! En sterkte met alles!
ik las dat iemand anders het ook zij maar idd ook ik vind het eng om te lezen dat je bang bent voor je eigen man... das wel erg.. Als hij zo driftig is moet hij er wat aan doen.(lees was mijn man ook maar zodra ik zwanger was is hij hulp gaan zoeken en gaat nu 1000 x beter). Zo bang zijn voor je man is echt niet goed..
hier ben ik het helemaal mee eens!! en trouwens HIJ was er toch ook bij toen je zwanger raakte dus het is in mijn ogen een 'probleem' van jullie beiden en zou het hem dan ook liever persoonlijk zeggen!! en sorry hoor maar als hij zou uitflippen en weet ik wat nog allemaal dan zou ik hem vierkant de deur uitgooien!!