Wat doe je anders dan je ouders?

Poeh in veel opzichten doen we dingen hetzelfde qua regels bijv. en zijn behoorlijk ouderwets/streng vergeleken anderen allicht. Maar in t sociale en emotionele vlak doen we dingen anders dan onze ouders.

Mn man en ik hebben bijv. nooit ruzie, onenigheid ja en mopperen doe ik zeker (vooral qua huishoudkennis) maar niet die scheldpartijen waar mijn vader t grootste aandeel in had.

Zowel zijn vader als mijn vader waren kostwinnaars en werkten van vroeg tot laat zich de blauwbagger om voor ons brood en onderdak te regelen, dan nog waren de maanden langer dan de salarissen groot waren. Zijn moeder was fulltime thuis tot middelbare school. Mijn moeder was de loedermoeder en ik t sleutelkind op mn 11e.

Mijn dochter weet dat ik werk en waarom ik werk. Dat geeft mn man de mogelijkheid om zonder al te grote aderlating ook parttime te werken. Technisch zouden we t op 1 salaris kunnen redden, maar leuk is anders en ik zou t zelf ook missen (nog los van pensioen schade en "zie er maar weer tussen te komen").

Mn man en ik hebben dus voordat we trouwden over dat soort zaken gesproken.

• Ik wil niet dat een kind tussen de ruzies komt te zitten waar ik jarenlang mediator voor heb moeten spelen. Oneens zijn kan, maar je hoeft je stem niet te gaan verheffen of taalgebruik naar straatniveau te brengen.
• Een kind heeft een vader nodig ook voor de voor ons kleine dingen die voor hun groot zijn. Je flikt t niet om bij een wedstrijd maar in je nest te blijven liggen. Verhaaltje lezen hoort er ook gewoon bij en samen de hort op (zonder mama) en niet pas wanneer ze (bijna) volwassen zijn.
• Waar t gezondheid betreft heeft de ander t laatste woord. (de meest recente toevoeging van de rij destijds)
• Kind wordt niet gedwongen een bord leeg te eten door "dan blijf je maar aan tafel". Vlees moet wel op, want ik vind t niet nodig dat er een dier geslacht wordt en vervolgens de vuilbak in gaat. Groente eet je naar leeftijd. Aardappels/rijst is optioneel. Is dat op uiterlijk binnen 10 minuten nadat mijn bord leeg is, dan is er een toetje (yoghurt met taartdecoratie spul, stelt geen bal voor en zuivel moet ze toch krijgen). Indien niet op dan kan er een stuk fruit gescoord worden, is geen straf ze eet t graag maar die versiersels...oej oej oej dat is toch wel iets verleidelijker. Nadruk ligt hier op t "winnen" niet op t "straffen".
• Kinderen, ongeacht geslacht, leren huishouden, koken, klussen, naaien en EHBO. Die ligt volledig op mijn bord. Ik vind dat je alles in de basis moet kunnen op een veilige wijze. Al is t maar een broekspijp korter maken, een naadje stikken of een gaatje boren in een betonmuur. Gelukkig kan ik t dan nog, had een vermogen gekost als ik t niet geleerd had.
• Huilen etc. wordt niet verborgen, bij boosheid of onredelijkheid zeggen we sorry en wat er niet goed aan was. Elkaar helpen en verzorgen is de norm (zelfs al is t maar boodschappenkrat uit de auto sjouwen, wat mijn vader nooit deed) overleg en hulp vragen geen brug te ver.
• met goede argumenten kan een standpunt veranderen, maar niet alle standpunten zijn veranderbaar. Die is errug boeiend op t moment maar ze heeft aardig door waar harde en zachte grenzen liggen, leuke oefening voor o.a. onderhandelen. Bij ons thuis was t doorgeschoten consequent zeg maar. En ja, het kost wat energie, maar het levert ook een stuk minder gedoe bijv. dat ze nog iets mag afkijken, maar dan moet ze NU dr pyjama aan gaan trekken (lood om oud ijzer, uiteindelijk ben je dezelfde tijd kwijt natuurlijk en we calculeren t ook niet in ofzo) maar gaat ze lopen klooien en rekken dan is t ook gelijk afgelopen en naar boven want dan komt ze aan de harde grens.

 

Ik denk het wel. Geloof is iets wat je niet kunt dwingen. Ik zou het erg vinden maar het zijn nog altijd mijn kinderen, dus ik zou ze nooit de deur wijzen.

 

Ik moest tegen heug en meug alles opeten. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik nu qua Hollandse pot amper wat lust. Dus dat doe ik anders. Ze moeten altijd wel proeven maar niet lekker dan hoeven ze het niet tegen heug en meug op te eten.

Ook wordt er meer gepraat bij ons. Over diepere onderwerpen. Dat werd thuis niet gedaan.

 

Dat was bij ons ook. Ik heb wel de afspraak met de kinderen een aantal happen en wat zelf opscheppen eten ze op. De oudste is een slechte eter qua rijst/pasta die moet soms wel wat tegen haar zin eten, als het aan haar ligt is het iedere dag aardappelen en groenten.

 

Mijn moeder heeft ass dus daarin doe ik al dingen anders dan mijn moeder, ondanks dat ik haar wel een goede moeder vond. Ik vind het heel belangrijk om mensen ongedwongen over de vloer te laten komen, daar was mijn moeder altijd wat huiverig voor. Ook ben ik iets minder van de strikte regelmaat dan mijn moeder. Zij is van het op tijd opstaan terwijl ik vind dat mijn dochter haar slaap gewoon lekker nodig heeft en gerust mag uitslapen.

 

Mijn vriend en ik hebben hier in het begin van onze relatie echt ruzie om gehad. Ik geloof wel ( licht katholiek), mijn vriend is opgevoed als militant atheïst. Hij vond het echt niet kunnen dat ik onze kinderen kennis van verschillende geloven wilde bijbrengen, de kinderbijbel wilde voorlezen en met kerst naar de kerk wil en een kerststal in huis. Nu zijn we er op uit gekomen dat de kinderen leren dat papa en mama verschillen en dat ze zelf hun eigen mening kunnen vormen. Mijn vriend vindt het nu ook mooi dat we onszelf kunnen zijn en de kinderen ook. Maar dat heeft wel echt wat flinke ruzies gekost.