Ik heb een foto gemaakt, even goed gekeken of ik iets kon herkennen en ook aan mijn man laten zien. Daarna door de wc gespoeld. Ik was 6w3d.
Na een behoorlijke bloeding had ik gisteren de stille hoop dat de miskraam spontaan op gang zou komen, voordat de currettage vandaag plaats zou vinden. Maar dat is helaas niet gebeurd. Ik had erg graag ons kindje (ma 11wk) willen begraven, maar na een currettage blijft er niets over. Om het toch een beetje af te sluiten, leggen we een rozenknopje op een bedje van rozenblaadjes in zo'n ovaal doosje van de Xenos. Onze oudste twee meiden mogen het doosje eerst versieren met vlindertjes, zodat ze misschien toch op een of andere manier beseffen dat er echt geen babietje meer in mama's buik groeit. Dit "kindje" begraven we op een mooi plekje in onze tuin tussen de rozen- en vlinderstruik. Op het "grafje" komt een mooie platte hartvormige steen te liggen en een vlindersteker.
voortaan zal ik met andere ogen naar dit doosje kijken als ik ze in het vak neerzet wat een mooi idee xenos medewerkster daarnaast iedereen een dikke knuffel
Veel mooie ideeen...wel heftig allemaal, zeker als je ooknog eens niet thuis bent en op je werk zit terwijl dit gebeurd....pfff...vraag me af hoe trek je dat als je van het toilet afkomt, neem aan dat jullie je dan wel ziek gemeld hebben, ik zou dan echt niet meer kunnen werken :S