Hoi meiden, ik weet het even niet meer... Ik was zwanger geworden van ons eerste kindje. Een wondertje, eigenlijk hadden we niet verwacht dat het met IVF zou gaan lukken. We staan al ingeschreven voor adoptie en ik was al info an het verzamelen voor eiceldonatie. Nu heb ik 5! dagen met weeen gelopen en in het zieknhuis wilde ze me fijn nog 2 dagen laten doorlopen tot de curettage. In al mijn woede heb ik dinsdagmiddag het vruchtje eruit weten te persen. Maar wat nu? Het is nu twee dagen geleden, maar wat doe je met het vruchtje? Ik weet het niet. Weggooien kan ik niet, ik weet niet waar te begraven, maar afscheid nemen kan ik ook nog niet. Wat zijn jullie ervaringen? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Ik hoop zo dat jullie antwoorden me wat kunnen helpen. Liefs, Marjah
Lieve marjah, Ik zou je dat niet kunnen zeggen, maar las je verhaal en wil jullie heel veel sterkte wensen met het verlies echt verschrikkelijk!!!! dikke kuss
Hey lieverd, bij ons is het wel verloren gegaan in het toilet Maar eerlijk gezegd wist ik ook niet goed idd wat ermee moest
Och meid jeetje... Waarom is het voor zoveel vrouwen toch zo moeilijk om zwanger te worden? Heb met je te doen!!! En dan denk je eindelijk lekker zwanger te zijn, gaat het alsnog mis!! Heb er gelukkig geen ervaring mee, dus kan je geen antwoord op je vraag geven, maar wil je even heel veel sterkte wensen.
tja marjah niks aan te doen. Mijn man wilde er neit eens naar kijken die zei alleen maar, neeeee dat het is het niet , dat is het niet. Hij kan er helemaal niet tegen.
Hoi meid, vind het heel vervelend voor je dat het mis is gegaan. Ik heb ik 2008 een miskraam gehad, wij hebben het vruchtje in een potje gedaan en samen met een klein knuffeltje begraven op een voor ons dierbare plek. Met opzet niet in onze tuin omdat je het dan kwijt bent als je gaat verhuizen. Ik moet zeggen dat dit ons een goed gevoel gaf. Sterkte!
Marjah...Een vriendin van mij heeft het begraven in de tuin. Maar ik hoor ook nog weleens dat de gyn het vruchtje wil zien om te kunnen onderzoeken waardoor het misgelopen kan zijn? Dat zeiden ze toen wel tegen mijn vriendin dat ze het graag hadden willen zien. Heel veel sterkte meid!!
hier helaas ook verloren op het toilet....vond ik wel jammer....maarja, wat als je het in handen hebt....waar laat je het, dacht ik toen....
Marjah, allereerst wat ontzettend verdrietig dat je een miskraam hebt gehad . Het is zo oneerlijk, eindelijk zwanger na lang vechten en dan gaat het alsnog mis.............. Bij mijn MK vorig jaar (6,5 week zwangerschap) had ik ook een paar uur lichte weeen en toen ik naar het toilet ging had ik het vruchtje (heel klein) op mijn toiletpapiertje zitten....dacht dat ik het me verbeelde maar mijn man en moeder herkenden er ook een vruchtje in. Zo klein, zo sneu om te zien....dit was ons kindje.........slik...... Heb het toen in een potje gedaan waar je urine in opvangt, notabene van MvM en heb heb het toen in een beeld in de tuin gestopt. Een mooie boedha....wist ook niet waar ik het kon begraven want we hebben de hele achtertuin bestraat. Dat beeld is voor ons nu een soort van mooie herinnering van onze kort durende zwangerschap en geeft ons hoop en moed om door te blijven vechten!!!! Misschien krijg je hierdoor een idee om het vruchtje een mooi plekje te geven! Zorg goed voor jezelf en heel veel sterkte de komende tijd! Dikke knuffel!
hmmm, ik begin nu een beetje een ideetje gekregen... dank jullie wel! Ik zit er dus ook een beetje mee met het begraven in de tuin, omdat je altijd weer kunt verhuizen. Maar misschien een beeld... ik zal er eens over na denken .
Wat vreselijk naar meis..... het is misschien een stomme opmerking... maar als je echt nog niet goed weet wat je met het vruchtje wil doen en misschien bang bent dat je spijt krijgt kun je het ook in een zakje doen of bakje en eventjes in de vriezer bewaren... je moet naturlijk best snel beslissen omdat het niet zo goed blijft... het klinkt een beetje naar..... maar ik heb wel gehoord dat mensen dat deden gewoon om eventjes tot zichzelf te komen en een goed plekje te vinden... ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen.... wat moeten jullie ontzettend verdrietig zijn.. veel liefs Jose
Hey Marjah, Ik vind het vreselijk voor jullie en kan me voorstellen dat je het een plekje wil geven. Geen idee hoe je dat moet doen, maar neem daar idd even de tijd voor, niets haasten, maar goed over nadenken veel sterkte
Ja, gelukkig had ik ook al gedacht aan het feit dat de ontbinding snel toe kan slaan... Ik heb dus maatrgelen getroffen . Dit was ook al met het oog op het feit dat ik dan even. langer de tijd heb om te beslissen. ook jullie allemaal bedanlkt voor jullie reacties!