Ik werk nu niet maar wil wel graag weer werken. Heb in de zorg gewerkt maar wil daar niet terug. Wat ik wel wil, weet ik echt niet
Ik heb van 2013 tot 2019 in de thuiszorg gewerkt. Maar die flexibiliteit kon ik niet meer aan. Bij de woonzorg ondervind ik veel meer rust wat betreft werktijden.
Ik werk als zelfstandig consultant. Ben vroeg in mijn vakgebied gerold, al aan het einde van de middelbare school had ik een bijbaantje in de sector. Tijdens mijn studie er verder in verdiept en het gaf me echt energie. Na de studie een hogere functie gekregen. Na de geboorte van F. heb ik cursussen gevolgd en ik ben 6 jaar geleden voor mezelf begonnen als ZZP-er. Nu heb ik meerdere grote internationale klanten waarvoor ik tijdens projecten de wereld rond mag en ik heb een contract getekend bij een oude klant van mij, waar ik straks voor 24 uur in loondienst zit. Het werk zelf vind ik echt ontzettend leuk, je werkt op projectbasis waardoor er een variatie in het werk zit, ik doe nooit hetzelfde. Het reizen vind ik ook echt fantastisch, met corona kon dat helaas minder/niet. Maar goed, zoals iedereen waarschijnlijk wel weet heeft het leven als ZZP-er heeft ook een keerzijde en dat is gewoon de onzekerheid die je hebt, zelf je pensioen regelen etc. Ik denk wel dat ik deze baan tot aan mijn pensioen zou kunnen doen. Ik heb nog genoeg ruimte om door te groeien/een ander pad in te slaan dus de mogelijkheden zijn er gelukkig!
Ik ben verzorgende IG in een verpleeghuis voor ouderenpsychiatrie. Ik vind mijn werk super leuk. Lichamelijk niet zwaar, en gelukkig geen last van hoge werkdruk e.d. Wat je nu vooral veel ziet in verpleeg en verzorgingshuizen. Ik hoop dat ik dit werk nog jaren lang mag doen.
Dokters assistente voor 3 dagen in een redelijk groot gezondheidscentrum. De afgelopen maanden is het zwaar geweest voor iedereen. Overvraagd en overbelast maar nu begint het tij langzaam te keren en dat voelt goed. We hebben echt een geweldig team waarin we werken. Had ik dit niet gehad dan was ik ermee gestopt. We zijn er echt voor elkaar en ondanks al het Corona gedoe maken we er altijd weer het beste van met elkaar. Ik ben best heel trots op onze mooie en evenwichtige team.
Ik werkte tot voor kort als verpleegkundige in de thuiszorg. Ik was vooral heel erg klaar met de organisatie waar ik werkte, echt een uitgemolken toestand vond ik. Zolang je veel diensten opvulde, werd je gewaardeerd maar niet als je ziek was of op een andere manier hun begrip of medewerking nodig had. Collega’s vond ik wel oké maar verder vond ik het erg eentonig en je moet veel bereikbaar en beschikbaar zijn voor weinig betaalde uren.. Dan vond ik het flexen in het ziekenhuis als verpleegkundige veel leuker, maar dat werd lastig te combineren met de kinderen. Nu doe ik sinds kort iets totaal anders, medewerker op het gebied van kwaliteit en veiligheid bij een groot bedrijf. Ik ben echt superblij hiermee. Behalve dat het veel beter planbaar is (onder schooltijden en geen weekenden), past het bezighouden met de beleidsmatige kant van werkprocessen ook echt veel meer bij mij dan om aan de uitvoerende kant te zitten, ben ik achter gekomen! Als ik dit goed onder de knie heb zou ik ooit wel eens zelfstandig als adviseur op dit gebied aan de slag willen gaan, of me misschien juist wat meer specialiseren in de HRM kant..
Ik ben brandpreventiedeskundige bij defensie. Tevens 350 BHVers onder mijn beheer, samen met nog 2 collega's. .werk is geweldig, veel vrijheid. leidinggevende kan ik wel schieten en zij mij ook, 1 direct collega is een graftakkete.ingsn.l en de andere collega een blaaskaak. Maar wel te pruimen. Ik heb nu een andere leidinggevende en sinds ik hem heb heb ik ook echt weekend in het weekend. Ik denk dan niet meer aan werk. Is wel fijn na 4 jaar overspannen en burn out.
Er zijn natuurlijk best wel veel mensen in je vakgebied, maar mag ik vragen wat je specialisatie is? (Mag ook per pb )
Ik ben doktersassistent in een groepspraktijk van 6500 patienten. Ik vind het werk op zich leuk maar de praktijkvoering in deze praktijk niet fijn. Normaal heb ik veel taken naast mijn normale werk. Nu gezien de drukte is het alleen telefoon en spreekuur. Ik wil mij een keer omscholen maar heb geen idee wat ik echt zou willen doen.
Ik werk op de wetenschapsafdeling in een topklinisch ziekenhuis. Super interessant, enorm leerzaam en heel tof om samen met collega's bij te kunnen dragen aan het verbeteren van de kwaliteit van zorg, het schrappen van onzinnige zorg, evaluatie en implementatie van innovaties, etc. d.m.v. wetenschappelijk onderzoek. Ik ben nog lang niet uitgeleerd en ga over het algemeen met veel plezier aan het werk (uiteraard met af en toe een offday).
In de wijkverpleging. Al 22 jaar en super naar m'n zin. Heel fijn dat Ik al jaren hetzelfde rooster heb met vaste werkdagen en vrije dagen. Geen gedoe met flexibele roosters zoals je bij veel andere organisaties hebt.
Ik was tot oktober heel gelukkig met mijn werk in NL. Nu werk ik momenteel als doktersassistente en ik wordt hier niet echt gelukkig van. Het is geem stom werk, maar het geeft mij niet de voldoening die ik altijd had. Ik hoop snel een passende baan te vinden hier. Maar ja lang leve de pandemie en lang leve de overheid die er een potje van maakt hier. (Geweldige tijd om te emigreren aàrgh) Ik ben wel bezig met een stichting op te zetten en dat begint nu heel concreet te worden. Bijna klaar om te registreren bij de kvk, daar wordt ik wel heel blij van.
Wat een coole banen komen er voorbij! Ik ben freelance literair vertaler en redacteur en dat is echt mijn droombaan. Als klein meisje droomde ik hier al van, en nu is het de realiteit *hartjesogen-emoji* Bovendien vind ik de vrijheid en flexibiliteit van het zzp’erschap geweldig, ik zou het nooit meer anders willen!
Ik heb een administratieve functie op een groot mbo college en vind het heerlijk. Heb de vrijheid naast mijn werk om mijn HBO studie af te maken en alle vakanties thuis voor mijn zoon. Verder hebben een top team. Dus ga absoluut met veel plezier naar mn werk. op den duur wil ik wel wat meer uitdaging. Maar voor nu is het prima en haal ik uitdaging in mn leven uit andere dingen.
Ik ben huishoudelijk medewerkster op een woning voor emb clienten. Vind er geen drol aan Maar het is te combineren met het gezinsleven. Al is het voor nu de bedoeling dat ik voorlopig ga stoppen met werken tot ze sowieso allemaal naar school gaan.
Ik ben zorg buddy op een woongroep met oudere bewoners met een verstandelijke beperking en epilepsie. 1 augustus ga ik starten met mmz/vig en wordt ik aspirant begeleider B. Ik vind het werk enorm leuk en de diversiteit op de groep al helemaal!
Hey, interessant! Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis, en vraag me altijd af hoe ik in een andere branche terecht zou kunnen komen. Heb je een opleiding gedaan? Hoe ben je op je plek terecht gekomen? Fijn dat je het zo naar je zin hebt nu!
Ik ben als zzp’er aan het werk. Ik werk onder andere als tolk en doe ook veel werk voor de politie (meeste is mensenhandel en zeden). Ik ga echt elke keer met plezier werken! Of dit mijn droombaan is? Geen idee, maar ik vind het onwijs leuk en interessant en zou niet weten wat ik leuker zou vinden.
Ik ben samen met mijn man een eigen bedrijf in de recreatiesector met natuureducatie op aan het zetten. En daarmee zijn we mijn droom waar aan het maken. Zo ontzettend gaaf om dit te kunnen doen.
Ik heb geen baan...ik heb een bijstandsuitkering en na vele gesprekken met mijn consulent bij de gemeente zijn we tot de conclusie gekomen dat een baan vinden voor mij niet gaat lukken omdat er geen passende opvang is voor mijn zoon.Hard gezegd,ik word beperkt door de beperking van mijn zoon,daarbij heb ik fybromyalgie wat er ook voor zorgt dat ik niet veel kan.Maar, ik ben wel vrijwilliger en daar geniet ik van!Ik word vooral ingeschakeld als mensen problemen hebben op financieel gebied (denk aan belastingdienst,toeslagen aanvragen enz.)Ik ben nu gevraagd om een oudere dame te helpen met verhuizen,ze had al een andere woning geaccepteerd maar nog niets geregeld en dat mag ik dan doen.Ik laat mijn clienten pas "los" als ze goed geland zijn en het zonder mij kunnen.Binnenkort gaan eindelijk de huisbezoeken van start, dit alles kan ik op eigen tempo doen en als ik niet kan omdat mijn zoon thuis is ,is dat geen probleem.Wel mag ik binnenkort weer een verplichte cursus doen vanuit de gemeente ,niet omdat hij denkt dat ik een baan kan vinden maar omdat hij (mijn consulent) vind dat ik een leuke input heb tijdens die cursus.Is dit mijn droombaan/situatie?Nee vanwege de vooroordelen die er zijn als je zegt dat je in de bijstand zit en ja vanwege de contacten met de clienten,ik beteken echt wat voor ze.