niks... als het echt een lelijke val is, ga ik gewoon direct naar hem toe en kijken wat de situatie is en natuurlijk troosten bij groot verdriet..maar als hij " gewoon " struikelt..zeg ik alleen..oh hup opstaan, handen klappen ( aan elkaar afvegen )..en hup door lopen, kan gebeuren heh schat?! Meestal klets ik gelijk over een ander onderwerp...even later vraag ik, heb ej je bezeerd? zegt zoon altijd al nee mama geeft niks.. mij verbaasd het altijd hoe panisch iedereen reageert op hun kind, en gelijk aahhhhhh gaaat het gaan roepen..mijn zoontje gaat dan juist huilen of aanstellen...ik ben daar niet zo van... En ik weet echt wel wannee rhij pijn heeft oid...zal hem altijd troosten..maar ik doe het met een andere vologrde... Vaak zi eik dat kinderen juist schrikken van de ouders hun reactie..en daarom juist gaan huilen