Ik opende ooit een soortgelijk topic en dat vond ik toen ontzettend leuk om te lezen. Vat jouw gemoedstoestand op dit moment samen in een (kort) gedichtje. Ik zal beginnen maar het is midden in de nacht dus erg creatief zal ik niet meer zijn. Heb L net de fles gegeven en dit is wat me te binnen schiet Ik hoop veel meer leuke berichtjes te lezen! Met bruine ogen kijk je me aan Je gezicht zo mooi en toch ook zo fijn Een nieuwsgierige blik en soms ook een traan Jouw trotse mama is wat ik wil zijn Ik blijf naar je staren Iedere dag, elk uur Incompleet, dat is wat wij waren Zonder jouw liefde, oprecht en puur Mijn kleine meisje, jij en ik samen Dankbaar en blij Is hoe wij thuis kwamen Vanaf het begin hoorde jij er echt bij Lieve L, wat hou ik van jou ❤️ Wees maar tevreden En blijf bij ons, kom gauw Dat geldt voor de toekomst, maar ook voor het heden
Vol met hormonen Hup weer een spuit Mijn buik is al blauw Maar voor een goed doel, dus vooruit Vol met klachten Het prikken gaat door Een sprankje hoop We gaan ervoor! Ik word wakker Geen zere boobies en voel me zozo Gelukkig ligt er in de vriezer Nog een cryo
Nu is het prima maar dit was een uurtje geleden exact hoe ik mij voelde. Had ik geslapen was ik blij en tevreden. Nu kan je beter mijn cirkel niet betreden. Binnen 10 minuten ben je welkom dichtbij mij, want dan ben ik weer vrolijk en blij
Zorgen in mijn hoofd , mijn buik krampt soms samen Een onzeker bestaan achter vele ramen Met goed opletten voor ons persoonlijk geen probleem Maar zie steeds meer moeite met rondkomen om me heen Het maakt me verdrietig dat de worsteling soms zo groot moet zijn Gelukkig zijn er veel hulpinitatieven en dat is fijn Vandaag breng ik een doos met eten en wat 5 december spul naar een kennis in zwaar weer En rond kerst doen we dit nog een keer Beseffend dat dit een druppel is op de plaat Biedt dit hopelijk wat lucht voor het gezin waar dit om gaat
Och voor mij alweer 8 jaar geleden maar ik weet nog steeds hoe dat voelde elke keer.. Ik hoop van ganser harte dat je symptomen er zooooooo naast zitten..
@Fruity90 sterkte hoor. Ik kan me jouw gevoel nog geen goed herinneren van mijn eerste 2 keren. Bij mijn oudste 'slechts' ovulatie inductie gedaan, bij de tweede IUI. Maar och die spuiten elke keer en de witte bollen .
Spul in m'n *** vond ik niet zo'n goed idee Gelukkig ging de arts daarin mee Dus s'avonds na een hapje texmex Zet ik nog een spuit met prolutex Zoiets
Dit was de beste uitslag die we konden horen, Toch voel ik me ontzettend verloren. Terwijl het een groot feest zou moeten zijn, Allebei gezond, voorlopig geen medisch traject... dat is toch fijn? Maar het betekent ook dat er nu geen hulp is, Voor een ontzettend groot gemis. Een groepsknuffel met z'n drieën in bed is fijn, Maar dit kan toch niet de de hele groep zijn? We blijven zelf proberen tot aan mei, Met elke poging komt ons wonder dichterbij. Mijn buik is nu leeg, als bewijs vloeit er bloed, De volgende ronde treden we samen tegemoet. Het meeste in het leven is te plannen en maakbaar, Behalve het leven zelf en dat valt me soms zwaar.
De kinderen zijn druk omdat ze niet naar buiten kunnen vanwege het snertweer. Ik heb het continu koud. Ik heb geen puf om me aan te kleden. En het is dat ik niet drink maar…
Gister werd het steeds wat later Vandaag heb ik een kater Geen kater van de alcohol trouwens, maar voornamelijk omdat ik het echt niet meer gewend ben om heel laat (of vroeg?) in mijn bed te liggen. Alles stond ook al weer keurig in de slaapkamer rond 6:00 uur