en je denkt dat ik savonds nog tonnen aan energie heb soms moet je niet piepen en gewoon iets gaan doen.. als je er eenmaal bent dan geniet je evengoed en denk goh wat ben ik blij dat ik toch gegaan ben...
Ik neem Luc overal mee naar toe, scheelt dat hij erg makkelijk is, maar verder geen probleem. Ja iets meer rekening houden met dingen maar ach,als dat het is?
ja dat is dan het grote verschil tussen ons, want ik zit dan alleen maar te gapen, voel mij ellendig en wensde dat ik thuis gebleven was... Niet iedereen is hetzelfde hoor
ja als je gaat denken constant pff ik wou dat ik thuis was dan ga je dat ook wel voelen idd.. maargoed eindeloze discussie... als je niets meer onderneemt kom je in zon spiraal waar je maar weer moeilijk uit komt.. en dan wordt naar mate van tijd alles zwaar idd.
nee geen eindeloze discussie, jij ziet het alleen vanuit jouw standpunt vandaan En ik ben nou eenmaal anders als jou ik voel mij er gewoon zo niet onder...en kan de energie niet vinden als ik het ook daadwerkelijk niet heb... ik zit misschien inderdaad momenteel is zo een spiraal, en dat is dankzij de hele situatie en een niet zo makkelijke dochter maar goed daar heb ik voor gekozen en dat zij zo is .is nou eenmal het risico en mijn pech Ik ben dan ook heel blij dat zij volgend jaar naar PSZ gaat zodat ik dan eindelijk eens aan mijzelf kan denken
jeetje heftig!! Ik snap wel een beetje wat mrsnuke bedoelt, ookal ben je moe soms moet je jezelf echt dwingen om wat te ondernemen. Volgens mij heb jij het heel hard nodig om weer eens te kunnen ontspannen. Ik bedoel als je nu al uitkijkt naar de psz en dat duurt nog zoooo lang. Misschien eens een idee om eens bij iemand je verhaal te doen. Je schijft namelijk dat je dochter zo pittig is momenteel, maar vergeet niet dat je je stemming onbewust overbrengt op je dochter. Sorry dat ik zo reageer op je stukje maar je verhaal greep me aan....
Omdat ik best veel werk (32 uur per week) is dat eigenlijk een beetje 'wat ik voor mezelf doe', zeker omdat ik -als ik op de fiets ga- ook nog 2 uur reistijd heb op die dagen (met de auto is dat minstens 1,5 uur). Ik moet wel zeggen dat ik blij ben dat mijn zoon nog steeds slaapt overdag, zodat ik in het weekend en op woensdag toch nog 1 of 2 uurtjes voor mezelf heb voor haken of breien, fotografie, bankhangen , huishoudelijke klusjes, etc. Ik ben wel nogal klef met mijn man, dus wij doen eigenlijk heel veel als gezin. Ik vind dat ik tijd genoeg voor mezelf heb, maar ik denk wel dat dat met 2 kinderen een stuk lastiger zou zijn (als ik dat tenminste eens bekijk bij vrienden en familie).
Ik doe vaak iets als ze slapen, maar dan wel gewoon thuis. Weg ga ik echt nooit. Dan zal ik alleen moetennen dat is ook niet gezellig.
Fijn om jullie ervaringen te lezen. Ligt dus echt aan je thuissituatie, je kind, hoe je er zelf mee omgaat. Ik laat het maar op me afkomen! En vertrouw erop dat er een gezonde balans komt waar ik me prettig bij ga voelen.
Hmmm ik heb er dan maar 1, maar mijn leven is zeker niet voorbij. Ik werk 3 dagen per week, ga lekker uit eten met mn man of vriendinnen. Ga af en toe heerlijk naar de sauna en als ik ga shoppen dan gaat mn dochter gezellig mee. Mn vriend neemt de zorgtaak net zo serieus als ik en ik kan haar prima bij hem achter laten als ik eens wat voor mezelf wil doen. Ik geef wel toe dat ik een stuk minder voor mezelf doe, maar dat komt omdat ik zo graag bij haar en mn man ben. Nog even als toevoeging: sommige dingen moet je gewoon doen met kind. Toen ze nog geen twee weken oud was trouwde mn schoonzus. Met lood in mn schoenen die kant op gegaan voor de ceremonie (was nog super onzeker). Het was zo leuk en ging zo gemakkelijk, dat we zelfs nog mee uit eten gingen. Een week later een etentje in een reastaurant, weer gegaan en baby sliep er heerlijk. Met 5 maanden hop mee het vliegtuig in, ging ook prima. Begin volgend jaar gaan we zelfs met haar rondreizen.
ik hoop tijd te hebben om 1x in de week te gaan sporten, maar dat ligt er een beetje aan of mijn man pappa vrije dag krijgt
De oudste is 5,5 en de jongste bijna 3 en ik merk dat ik langzaamaan weer steeds meer tijd voor mezelf neem. Die besteed ik aan zp, 'schatzoeken'met zo'n gps-systeem (samen met twee collega's fietsen en coördinaten volgen waarna je dan een soort schat vind), beetje knutselen en ik ben sinds vandaag weer gaan hardlopen na jaren niks te hebben gedaan... Dus het begin vind je misschien druk, maar je vind je draai wel, zeker met één kind... Huishouden en werken vind ik overigens geen tijd voor mezelf, hoor
Dat doe ik ook, ik ontspan wanneer ik slaap, zou niet weten waarom ik daarvoor iemand nodig zou hebben voor mijn verhaal, ik weet dat het iets tijdelijks is Het is alleen momenteel erg frustrerend maar de goede tijd komt weer terug als ze iig door deze rottige tijd is (sprong + kiezen + BMR prik) En zoals ik zeg, als ze naar psz gaat dan heb ik 2 x per week een paar uurtjes puur voor mijzelf Jij neemt het nog zwaarder op als ik
Ik doe niet veel voor mijzelf meer, maar ben ook alleenstaande moeder en de vader ziet niet naar mijn zoon om, dus ben altijd alleen met mijn zoon overdag ga ik om de dag te hard lopen als mijn zoon op school zit of gaat dan ff naar opa en oma toe. dan kan ik ff mijn hoofd legen en even lekker rennen... verder 's avonds computeren, tv kijken, puzzelen e.d. af en toe mis ik tijd voor mezelf mar komt ook doordat ik niks zo ff spontaan kan doen... altijd oppas regelen e.d. ik denk als ik nog samen met een vader had gewoond dan zou ik het niet eens merken omdat je dan gewoonweg meer kan in mijn ogen.
Gelukkig maar BabyBergen... Meeen, wat heb ik het pittig gevonden met de jongste (ruim twee jaar gebroken nachten, veel oorontstekingen, etc.)...Ik wist dat het gewoon een kwestie was van volhouden, maar toen het allemaal voorbij was kwam toch de vermoeidheid eruit en ben ik een paar weken thuis gebleven... Houd je taai, er is licht aan het eind van de tunnel en die paar uurtjes voor jezelf, tuurlijk zie je daarnaar uit... Ik af en toe ook wel naar school voor de jongste,hoor. Heel normaal!
Slapen is inderdaad een supertip!! Slapen als je kindje slaapt, dan heb je ook energie voor de andere dingen. En ik zal eerlijk zijn, ik keek reikhalzend uit naar mijn werk na mijn zwangerschapsverlof, waar mensen begrijpen dat een mens soms moet eten, naar de wc moet enzo. Ik vind mijn werk nog steeds rustiger dan mijn dochter en op de daagjes dat ik thuis kan werken en mijn meisje op het kdv zit geniet ik stiekem van de stilte. Stilte en slapen worden je twee nieuwe hobbies Dus ik kan BabyBergen een hand geven.... psz, kdv, oppasoma's zijn een uitkomst! (ook als je even niet aan het werk bent) Wbt tijd met je vriend/man, dat is idd makkelijk. Maar je moet er wel even bij stilstaan dat je het ook echt doet. Kaarsjes aan en een filmpje is echt heerlijk. Hou er wel rekening mee dat je kindje soms (zeker in het begin) nog wel eens wakker wordt, of dat je zelf na 10 minuten ligt te slapen Maar te zijner tijd krijg je steeds meer ritme en dus ook steeds meer momenten dat je even tijd kan pakken voor jezelf. Iedere fase heeft zo zijn spookbeelden (ik zit nu in de "oh, wacht maar tot ze gaat lopen"- fase.... valt reuze mee). Laat je niet te veel meeslepen door dat soort dingen, het gaat zoals jullie het doen, dingen die je nu makkelijk lijken vallen misschien tegen en dingen die je in het begin niet overziet doe je later met gemak. Oh, en maak niet de domme fout die ik gemaakt heb. Ik durfde de bus niet te pakken omdat ik bang was dat het niet zou lukken met de kinderwagen.... het heeft uiteindelijk 3 maanden geduurd voor ik het een keer met een vriendin probeerde. Achteraf vind ik mezelf wel een muts, maar ik zag mezelf al in die bus - of trein - die wegrijdt omdat ik er niet uit kan. Bussen en treinen zijn prima te doen met een kinderwagen. Gewoon ook lekker op pad, de stad in, naar buiten en niet net als ik beren zien die er niet zijn (geldt ook voor feestjes bezoeken, uit eten, etc..... er is echt wel een mouw aan te passen).
Mijn boy gaat overal mee heen! Eerder in zn wagen en nu lekker in de kinderstoel aan tafel! Het is echt een gezelligheidskindje en vind het ook oer-gezellig om bij iedereen aan tafel te zitten... Wel probeer ik hem niet overal mee heen te slepen dus pas oma ook wel eens op! Dan hebben wij gelijk een avondje voor ons 2! Maak je niet te druk en geniet straks lekker met zn drietjes!
Ik doe juist meer sinds me dochter er is 1x per week babyzwemmen. Lekker met der wandelen Op bezoek bij vriendinnen met kids. Samen shoppen. Indoorspeelhal Lekker fietsen. En voor mezelf af en toe filmpje pakken met manlief. Lekker uiteten 1 x in de week savonds aquafitness met vriendinnen. En ik werk 3avonden dus dan ben ik er ook uit. Mijn leven is een stuk minder saai geworden sinds senna er is. Ben benieuwd hoe het straks met 2kindjes gaat. Zal allemaal wel los lopen. We hebben lieve mensen om ons heen die altijd willen oppassen. En ze heeft zelfs al 2 keer gelogeerd. Dus we hoeven het niet helemaal alleen te doen dat scheeld ook!
het is wel waarheid, ik wilde het ook nooit horen tijdens de zwangerschap. Ik wilde nooit zo'n moeder worden die gelijk niks meer doet. Ik ga nog steeds shoppen, maar dan zijn het 4 winkels, ik moet mij toch aanpassen aan het voedingsschema van de kleine, en in het begin ga je nog rustig in de Hema zitten, maar op een gegeven moment geef je toch je voorkeur aan rust. Uit eten is niet relaxed meer, je zit toch vooral op je kinderen te letten, dus dat doen we met oppas. Die mensen die het tegen je zeggen bedoelen het goed, en is het is gewoon waar, als je eenmaal kinderen hebt dan snap je wat er bedoelt wordt.
Ik heb 3 kinderen en plan tijd voor mezelf in de avonden in. Daar doe ik van alles in, ik leer een nieuwe taal (Arabisch), kijk iets op internet terug (tv opzich boeit me niet echt), neem even tijd met mijn man samen theetje, koekje etc.. En voor mijn geloof neem ik tussendoor op de dag, sowieso mijn momentjes voor mijn gebed. Er vallen nu ong 2 gebeden in de tijd dat ik druk ben met de kids. En die kijken of toe, of ze doen mee, of het valt ze niet eens op haha. Qua uiterlijk ben ik buiten bedekt, en binnen zoals je graag zelf wilt en is dat niet anders dan andere neem ik aan, qua tijd ofzo (afhankelijk van het soort persoon)..