babybergen wij kunnen elkaar ook de hand schudden, slapen daar knap ik van op. ik kijk ook vaak uit naar het moment dat de kids een dutje gaan doen zodst ik ook ff kan slapen! kan ook niet wachte tot de kids naar school gaan! begrijp me niet verkeerd ik vind het heerlijk met de kids ma ik heb nu ook wel weer behoefte aan sociale contacten, lekker werke etc. ik zit al 3jaar thuiz met de kids, vind het heerlijk ma ik ben blij als ik weer aan mezelf kan gaan denjen. manlief werkt de hele dag en komt pas thuis als de kids al op bed ligge dus sta er de hele dag alleen voor. fam woont 200km hier vandaan en ij heb geen auto. wat doe ik in mijn vrije tijd?: 1x per 3weken mijn nagels bij werke als de kids op bed liggen (nagelstylist is mijn buuf dus neem babyfoon mee) verrder doe ik alles samen met de kids!1x in de week als het uitkomt ga ik gezellig in de avond naar de buuf of zij komt hier
Ik doe vooral veel met mijn zoontje, lekker winkelen, op visite of naar de speeltuin etc. Echt dingen voor mijzelf niet meer zo vaak. Mijn man werkt ook veel savonds en dat maakt het wel wat lastig. Gelukkig heb ik een stel lieve vriendinnen (nog zonder kids) die wekelijks savonds gezellig op de koffie komen als de kleine man op bed ligt. Voordat ons zoontje er was was ik erg actief in de paardensport. Ik had mijn eigen paard en was hier iedere dag een paar uur te vinden. Ik dacht dit nog wel te kunnen combineren als ik het op een wat lager pitje zou zetten maar ik kreeg het niet voor elkaar. Toen ons zoontje een jaar was heb ik mijn paard verkocht. Ik mis haar nog steeds maar de rust en het niet moeten vind ik toch ook heerlijk. Ik heb niet het idee dat ik te weinig voor mezelf doe, als ik eens iets leuks voor mezelf wil doen vindt mijn man dat geen probleem em blijft dan thuis. Anders is er altijd wel een oma die op wil passen. Niet dat we dat vaak doen want ik ben ook gewoon heel graag thuis met onze kleine man Maar veranderd is het zeker!
Wel nee, joh... het gros van de moeders die ik ken (en daar zitten wat oermoeders tussen) zeggen precies hetzelfde
ach ik denk zo; wat is nou een paar jaar op een heel mensenleven eerst heb je minimaal 20 jaar (of soms zelfs 30 jaar) helemaal voor jezelf gehad, kunnen doen wat je wilde, en nu even een paar jaar wat minder en straks zijn je kids weer wat ouder en krijg je steeds meer eigen tijd terug, ik zie dat probleem niet zo, het is maar een paar jaar dat je wat minder tijd hebt, je hebt zoveel jaar voor jezelf gehad... nu draait het even om iets anders dan alleen jij.
Hier wonen we ook ver van familie af. Mijn man werkt veel en lang. Maar af en toe gaan we logeren bij mijn schoonouders en gaan wij samen eten/ uit. Laatst nog twee dagen bij een vriendin gelogeerd en samen wezen stappen. In oktober met een vriendin naar NY geweest, in april naar Parijs met een andere vriendin. 's Avonds als mijn man thuis komt, ga ik meteen naar de sportschool of hardlopen. En verder lees ik elke dag wel een uurtje in een boek. Kinderen lopen dan lekker om me heen. Ook knap ik met regelmaat oude meubeltjes, lekker klooien in de garage.