Goedemorgen, Ik heb na de jongste van ons een postnatale depressie gehad , en daardoor heb ik heel lang getwijfeld of ik weer een kindje erbij wilde. Nu ben ik zover dat ik het toch wil proberen en gaan we voor de derde. Ik heb wel nog mijn angst ervoor omdat ik ook op google veel negatieve verhalen lees over een grote herkansing maar misschien is het wel onterecht.. Daarom wilde ik graag weten of er mensen op dit forum zijn die na het hebben van een postnatale depressie het ook gewoon weer aangedurft hebben en zwanger zijn geworden en/of hoe het daarna is uitgepakt? Liefs van Sabrina
Hoi Sabrina, Ik heb na de eerste ook een postpartum depressie gekregen en ben nog steeds aan de medicijnen. Wij willen wel heel graag een 2e, maar ik ben nog niet 'stabiel' op de medicijnen (Zoloft). Wat wij op heel korte termijn willen is ondersteuning/hulp gedurende de zwangerschap en daarna, door een speciaal team. Zoiets heb je in het Lucas Andreas ziekenhuis in Amsterdam (pop-poli). Misschien is zoiets er ook bij jou in de buurt? Zij kunnen je adviseren vanaf het begin, zelfs voordat je zwanger bent, je staat zodoende steeds onder controle van psychiater+kinderarts+gynaecoloog. Ik wens je heel veel sterkte toe, ik weet hoe moeilijk het is.... Gr. Emma
Hoi hoi, Ik ben nu denk ik al zo'n drie jaar van de medicijnen af, en heb een tijdje terug toen ik ook zwanger wilde worden ( maar uit angst het toch maar weer niet gedaan heb) geïnformeerd bij de gynaecoloog. Zij vertelde mij ook over een ondersteuning vanuit het ziekenhuis voor na de bevalling, dat ik een week in het ziekenhuis kon blijven en ze had het over een injectie met hormonen meteen een uur na de bevalling. Zodat je hormoonhuishouding niet ineens te snel daalt. Aangezien ik na het gesprek ineens weer mega angstig was, had ik besloten om het maar niet te doen. Voelde me echt zo neerslachtig ineens, net of ik alles zo weer na boven kon halen, echt naar. Inmiddels ben ik wel doorverwezen naar een psycholoog en heb daar deze week voor het eerst een gesprek. Ben wel benieuwd of het helpt om met een vreemde te praten, sta er altijd wel sceptisch tegenover...maar goed het valt te proberen. Waar jij over schrijft, pop-poli, heb ik nog nooit van gehoord. Ik weet eigenlijk niet of ik nu weer terug moet naar die gynaecoloog (ivm begeleiding) omdat we toch aan het proberen zijn? Lijkt mij wel fijn trouwens een stuk begeleiding, voor en tijdens de zwangerschap al. Ik las dat je nog aan de medicijnen bent, maar mag je wel zwanger worden als je nog aan de antidepressiva bent dan? Oja , wat de gynaecoloog mij ook nog vertelde was dat het ook nog kon te maken hebben met bepaalde omstandigheden, negatieve factoren tijdens het ontstaan van zo'n depressie. Ik had wel erg veel stress in die periode, en jij? Hoelang ben je al aan de antidepressiva als ik vragen mag? Ik wens jou en je gezin ook heel veel sterkte toe en dat het deze keer voor ons allebei maar goed mag uitpakken! Liefs Sabrina