Raar hoor dat hij zo reageert. Kun je niet info van internet af halen en dat aan hem laten lezen. Dan kan hij zich misschien beter in jou verplaatsen tijdens een paniekaanval.
Als ik dit zo eens lees,vraag ik me af of het wel goed zit met je relatie,althans als je het al een relatie kunt noemen want dit is wel heel erg vreemd en klopt helemaal niet. Het lijkt er ook op dat je misschien hyperventilatie hebt? Als je het eventueel benauwd krijgt zou je ook eens kunnen proberen om in een papieren zak in en uit te ademen,meestal komt het zuurstofgehalte dan weer op peil zoals het hoort te zijn en raak je van je benauwdheid af.
nee, het zit helemaal niet goed in onze relatie en is er na zo een reactie niet op verbeterd, ik kan hem dat gewoon niet vergeven, voelde me zo in de steek gelaten.
O meid toch wat een ellende zeg! En die reactie van je vriend die is inderdaad niet normaal Ik heb mijn allereerste paniekaanval gehad op 19 nov 2003 en belande dus op de seh. Ik wist niet wat me overkwam zeg ik heb daar een pilletje gehad om tot rust te komen en de volgende dag voelde ik me zooo raar. Ik ben naar mijn eigen ha gegaan en heeft mij doorverwezen naar de cesar therapie. Dat heb ik maanden gedaan en dat heeft mij zo ontzettend goed geholpen. Ik had het echt nog wel hoor en ik ben er nog niet helemaal vanaf. Ik heb al verschillende medicatie gehad van de ha maar ik heb ze nog nooit ingenomen omdat ik er van overtuigd ben dat ik ook zonder kan. Ook ik voel ze opkomen en wat ik dan doe ik mijn gedachten proberen ergens anders op te zetten. Ik ga dan gewoon huishoudelijk werk doen de wc poetsen terwijl het niet nodig is maar het helpt mij enorm. Rustig blijven is een goede oplossing hoe moeilijk ook. Mijn man destijds vriend begreep mij ook niet en reageerde net als jou vriend tot ik hem heb meegenomen naar een psyg. Daar klapte zijn oren open,bij mij is het oa ontstaan door mijn verleden ik heb een heleboel meegemaakt en een zware rot jeugd gehad. Nadat ik was geweest is hij het gaan begrijpen en als ik er 1 heb weet hij hoelaat het is want dat kan ik niet stil zitten en doe ik vanalles om mijn gedachten maar op iets anders te kunnen storten. Hij laat mij dan met rust en dat heb ik ook nodig hoe moeilijk het soms ook is als mijn 3 kinderen dan op zo´n moment erbij zijn. Het is zelf zo erg geweest dat ik het niet alleen durfde te zijn met mijn kinderen! Gelukkig heb ik dat niet meer en haal ik er juist nu steun uit als zij bij me zijn. Helaas heb ik er nu wel veel last van als we ergens heen moeten wat niet dichtbij huis is en waar ik tegenop zie. Ooit hoop ik dat ik ook dit kan doorbreken want dat is ook erg. Mijn laatste paniekaanval is hier geweest op oudjaarsavond bij een tante van mijn man. Ik wist dat die zou komen want ik zag er tegenop. Meid ik wens jou heel veel succes en als je iets wilt weten kun je me altijd pb´en en weet dat hier meerdere meiden zijn die het ook hebben en dat je er hier zeker niet alleen voor staat!!
ik heb hem meegenomen naar de psych, ze heeft het hem in kindertaal, echt waar, uitgelegd. En nog snapt hij het niet en wordt nog boos als het begint, begin dan te beven en te wiebelen, ik huil meestal ook dan.
Hi Christy, Wat onwijs vervelend zeg, dat je hier last van hebt. Ik heb het zelf ook 2x gehad en inderdaad, het is niet fijn. Van mijn vriendin kreeg ik toen de volgende tip; blijf tijdens die aanval constant tegen jezelf zeggen dat de aanval maar tijdelijk is, hij gaat echt over! Even tanden op elkaar en luister naar je eigen woorden. Het heeft mij geholpen. Als het soms heel erg wordt neem ik een oxazepam. Ik probeer dit zo weinig mogelijk te doen, maar soms heb je het gewoon wel eens nodig. Veel sterkte er mee! Liefs Kari
toen ik jonger was maar een paar keer op een jaar, sinds de bevalling enorm veel en dat is 2 jaar geleden en ik krijg het om het minste, echt om het minste.
Heb je ook een PD gehad? Misschien is het ook raadzaam om aan je relatie te werken want dit brengt natuurlijk ook enorm veel spanningen met zich mee.
Maar waarom blijf je dan nog langer bij hem? Ik weet natuurlijk niet je verleden. Maar als ik het zo lees zit jij absoluut niet lekker in je vel op dit moment. En vaak als je niet lekker in je vel zit of erg gestresst bent krijg je paniekaanvallen. Er is vaak een oorzaak waarom die paniekaanvallen er zijn, waarom ga je daar dan niet aan werken?
omdat het gewoon niet gemakkelijk is om ervan weg te gaan, maar daar ga ik niet dieper op in, daar gaat het topic niet over.
Nee hoef je ook absoluut niet te zeggen hoor. Maar wat ik er mee wou zeggen is dat er een reden is voor je paniekaanvallen en dat je daar aan zou moeten/kunnen werken. En als jij ook slecht in je vel zit omdat je relatie dus niet goed zit, zou ik daar aan werken. Maar nogmaals ik weet niet wat er in jou leven gebeurd of gebeurd is. Ik hoop voor je dat je je snel weer wat beter voelt.
ja, er zijn zoveel redenen voor die paniekaanvallen, maar inderdaad ik krijg totaal geen steun van mijn vriend, dusja. Ik weet en voel dat hij me niet graag meer ziet en daar krijg ik uiteraard stress van en slapeloosheid, en wat is het resultaat daarvan? juist, paniekaanvallen.
Ik begrijp dat je hier niet op in wilt gaan,maar ik denk dat dit toch ook één van de oorzaken is. Los je die niet op,dan zal je er misschien in blijven zitten,begrijp je wat ik bedoel?
Ja klopt van dat soort dingen krijg je het inderdaad. Ik hoop echt dat je eruit kunt komen. Je steeds zo voelen is echt niet fijn. Het gaat je leven op een gegeven moment beheersen.
ik begrijp je gewoon volkomen. De oorzaak is ook niet je partner. Maar het speelt wel mee. Dat maakt het alleen maar erger. Je wilt steun maar die vind je op dat moment dan niet met als gevolg nog meer paniek en een opgejaagd gevoel. Soms geeft je partner (in mijn geval) je wel genoeg steun. Doet alles om het weer goed te krijgen maar je hebt er dus geen bal aan. Hij kan je niet helpen. Wat hij ook doet, niets is goed. Alleen het vertrouwde nestje waar je uitkomt. Dus je ouders. Ik heb dat zo wel ervaren. Maar daar had ik je al over gpbt.
Denk ook dat paniekaanvallen vaak voorkomen uit stress , en als ik het zo lees word het toch eens tijd om eens goed na te denken of je deze relatie wel wil Heb al heel veel topics van je voorbij zien komen en telkens laat je weer weten op de een of andere manier dat je vriend niet echt een droom man is dit kan natuurlijk heel veel stress veroorzaken , jij ergert je op hem hij op jou en dat geeft natuurlijk ook stress ... on topic , bij een paniekaanval ga ik door de knieen en ga ik proberen ergens anders aan te denken ... toch zo rustig mogelijk zien te blijven ...
maar weet niet of het dus nu zo'n goed idee is om echt over je relatie na te gaan denken. Wat christy moet doen is met haar zoontje lekker een weekje ofzo naar haar moeder gaan. Dan daar kijken hoe het gaat. Gaat het gewoon ineens goed dan weet je genoeg en kan ze haar besluit maken hoe moeilijk die ook is of zal zijn.....
ach meis toch, wat vervelend dat je het zo erg hebt zeg. en ja dat met je partner speelt wel mee helaas. Het is dan ook heel moeilijk om dan ook nog eens positief te gaan denken, want dat is wel het enige medicijn om van deze ellende af te komen, maar omdat je dus niet lekker in deze relatie zit, is dat best moeilijk..eigelijk zou je weer opnieuw verliefd moeten worden, dan voel je je ineens fantastisch, maar dat is mischien stom gezegd van mij en heb je nu natuurlijk niks aan. Kan je met hem niet eerst een gesprek aangaan wat hij nu wil met deze relatie? want hoe hij hierop reageert dat is niet oke, zo hoort een partner niet te doen, dus er zit iets niet goed.. Het is ook wel vervelend dat je niet echt iemand hebt die bij je langs kan komen. maar nog even over je paniekaanvallen, heel goed op je ademhaling letten, heel diep in en heel diep uit via je buik, gedachten op iets anders, desnoods ff de trap op en af lopen. helpt dit niet, tja je moet maar zo denken, is er wel eens iets gebeurt tijdens je paniekaanval, vaak is het toch zo dat je dan je controle niet meer hebt en je bang bent het lootje te leggen, maar dat gebeurt dus niet, eigelijk is een paniekaanval een natuurlijke reactie, de bekende schrikreactie er kan dus niks gebeuren. mischien moet je een paniekaanval gewoon over je heen laten gaan en denken dat jij sterker bent en je niks kan gebeuren. heel veel sterkte meis knufff