Tja, niks. Ik weet niet of ik ooit weer schoonouders krijg En mijn eigen ouders hebben mij op mn 17e uit huis gedonderd en maken op allerlei manieren duidelijk dat het jammer was dat hun condoom 25 jaar terug knapte. Dus waar ze terechtkomen maakt mij niet uit, als t maar niet bij mij in huis of in de straat (of uberhaupt in een straal van minder dan 5 kilometer afstand) is.
Zolang onze ouders zelfstandig willen blijven wonen zullen wij vanaf die afstand voor ze zorgen. Maar ik zal ze niet in een verzorgingshuis laten wonen, als het zover komt ga ik ze met alle liefde zelf verzorgen bij ons in huis.
Mijn ouders zijn overleden, mijn schoonvader ook. Mijn schoonmoeder woont zelfstandig (is al op leeftijd). Ik had mijn moeder zó in huis genomen, mijn schoonmoeder is een andere vraag.. Ik denk dat mijn man daar ook niet echt op zit te wachten, hij zou zijn zus daar een betere kandidaat voor vinden denk ik. Hoop ik..
Tja, hier komt niemand in huis wonen. Ik zou niet weten hoe ik dat allemaal moet doen, ik heb geen zorgopleiding ofzo. En mijn moeder en ik schelen 20 jaar, dus dan ben ik hopelijk zelf ook al een dagje ouder. Gelukkig houden mijn ouders er nu al rekening mee dat het over 20 jaar misschien al wat moeilijker is en hebben ze 5 jaar terug al een bungalow gekocht waar ze gewoon verpleging in huis kunnen nemen.
Ik zou zowel mijn ouders als schoonouders niet in huis nemen. Mijn ouders zouden dat ook niet willen. Vooral mijn moeder is veel te zelfstandig ingesteld, ze zou gillend gek worden.. Mijn schoonouders echt absoluut niet, zijn zo flexibel als een betonnen muur.. Alles moet zo en anders doe je het dus fout. Zo laat moet er gegeten worden, zo maak je lasagne en ze zijn daar vrij dwingend in. Er is ook niet met ze te praten, schoonmoeder voelt zich meteen beledigd of gaat huilen en dan is er geen communicatie meer mogelijk. Ik zie het wel als een probleem. Mijn ouders hebben 3 kinderen waarvan alleen mijn zusje in de buurt woont. Ik zie echt geen mogelijkheden om ze op wekelijkse basis te verzorgen in combinatie met baan, gezin en eigen huishouding. Mijn schoonouders nog veel zorgelijker wonen echt ver weg. Ruim 1800km en ook mijn zwager woont ver weg. Als zij iets nodig gaan hebben dan kunnen we echt niks. En daar gaat dat veel minder lang duren voordat het zover is. Dan zitten we sowieso nog in de kleine kinderen en mijn zwager en schoonzusje ook.
Toen mijn moeder vorig jaar ziek werd nierkanker heb ik er geen moment over getwijfeld om op dat moment onbetaald verlof op te nemen en voor mijn moeder te gaan zorgen. Dit heb ik met alle liefde gedaan en dit geprobeerd zo goed mogelijk te doen. Ziekenhuis is ziekenhuis uit. Mijn moeder haalde ik in de ochtend op als ik mijn zoontje naar school had gebracht en bracht haar voor het slapen naar huis omdat ze liever in haar eigen bed sliep. Ik vond het loei zwaar om mijn moeder binnen zo'n korte tijd af te zien takelen en eigenlijk ipv een jonge vrouw 51 een oud bejaard vrouwtje zien worden wat niks meer kon en totaal afhanglijk van mij was geworden. Ook haar gedrag werd er niet leuker op en lagen wij regelmatig met elkaar in de klings ondanks dat wij 2 handen op 1 buik waren. 2.5 maand later stierf mijn moeder. Terug kijkend zou ik het zo weer doen maar weet nu ook dat ik met een gezinnetje en toen er alleen voo stond ( man verongelukte 4 jaar geleden ) geen jaar had vol gehouden
omdat ik weet hoe het er in verpleeghuizen aan toe gaat is er geen haar op mijn hoofd die mijn ouders daar ooit zal brengen. ongeacht de zorg die ze nodig hebben zolang het mogelijk is en ze zelfstandig kunnen wonen zal ik helpen waar kan lukt dit niet meer dan neem ik ze in huis en natuurlijk willen de meeste ouderen zelfstandig blijven wonen maar zodra er dementie komt kijken oid moet je ook kijken of het nog veilig is om alleen te blijven wonen
Het huisje in de achtertuin is toch een goede optie denk ik. Je hebt nu de zogeheten kangeroo woning. Een tijdelijke woning die in je achtertuin kan. De vergunningen daarvoor zijn zelfs makkelijker gemaakt omdat het kabinet dit aan wil moedigen.
Wij hopen in de toekomst voldoende ruimte te hebben om zowel mijn ouders als schoonouders in huis te nemen.
Ik zou nooit mijn schoonouders of ouders in huis nemen. Je hebt eenmaal bij ze in huis gewoond en bent daarna op eigen benen gaan staan, terug gaan naar de begin situatie lijkt mij niet te werken. Mijn ouders zullen (net zoals mijn oma en opa en oma altijdb hebben gedaan) zo lang mogelijk zelfstandig wonen. Dit is ook een uitgangspunt die iedereen in de familie heeft. Mijn oma en mijn opa zijn beide thuis gestorven, beter kan niet in mijn ogen. Wij als kinderen (ik heb nog 2 zussen) zullen helpen waar nodig uiteraard. Maar het in je eigen huis wonen tot je sterft is wel het ideaal beeld voor ons.
Dit vind ik nog al zwart/wit gesteld. Er zullen best verpleeghuizen zijn waar de kwaliteit van zorg te wensen over laat, maar er zijn ook zeker verpleeghuizen waar kwalitatief goede zorg geleverd wordt. Verder kan je je afvragen wanneer je je hulpbehoevende ouders in huis neemt ( ervan uitgaande dat der zorgvraag flink is ) of je hen kan bieden wat ze nodig hebben. In verpleeg-en verzorgingshuizen zijn over het algemeen de observaties en evt. acties hier op adequater en zijn de lijnen naar mutidisciplinaire zorg veel korter en sneller in te zetten wanneer nodig.
Mijn vader woont sinds vorig jaar in een verpleegkliniek. Hij heeft alzheimer en wij hebben hem 5 jaar thuis begeleid en verzorgd. Maar op een gegeven moment lukte dat niet meer. Dan moet je dus een beslissing nemen die je liever niet wilt maar je mag hem ook niet goede zorg onthouden omdat jij het niet meer kunt bieden.
het is niet alleen de kwaliteit van de zorg die te wensen overlaat er spelen veel meer factoren mee waardoor ik de zorg slecht vind
Mijn vader is inmiddels al bijna 70, maar die doet het nog goed. We hebben hem wel gevraagd om dichterbij te komen wonen, maar dat wil hij niet. We willen graag zijn huis schoonhouden, zorgen dat hij beter eet en er fatsoenlijk bij loopt. Mijn vader is namelijk een enorme smeerpijp en alcoholist. Dat is ook de reden dat mijn vader nooit bij mij zal komen wonen. Ik denk ook dat hij gewoon een keer in zijn eigen huis sterft. Mijn moeder en ik schelen maar 17 jaar, dus ik ben al flink op leeftijd als zij nog meer op leeftijd is. Daar is dus nog niets over te zeggen. Ik denk overigens niet dat zij hier ooit zou komen te wonen, want dan konden we wel eens knallende ruzie krijgen. Gelukkig heb ik nog een rits broertjes, misschien dat zij tegen die tijd wel willen inspringen.
Wat ik in je hele verhaal mis: wil die lieve man dat ZELF wel? Wonen bij jullie in huis of in de tuin? En zoja: waarom zou dat op jullie kosten moeten? Hij kan dan toch zelf die woonruimte en stookkosten betalen, want zelf een inkomen, mag ik aannemen? Als mijn (schoon)ouders zorgbehoevend worden, zullen ze ws naar een verzorginghuis gaan. Wij wonen sowieso te ver van ze vandaan, denk niet dat zowel ouders als schoonouders hun eigen netwerk in hun woonplaats achter zouden willen laten om dan maar bij 1 van de kinderen te kunnen wonen. Zou het wel gebeuren dat ze dichtbij zouden wonen, dan absoluut in een eigen woning op eigen kosten, waar we dan dus gewoon zo binnen zouden kunnen lopen indien nodig.
Voor al die mensen die hun ouders zelf in huis zouden nemen, ipv verzorgingshuis: hoe denk je dat te combineren met gezin en werk? Ik zie mezelf dat niet doen namelijk. En stoppen met werken is financieel hier geen optie. Is dat voor al die mensen die wel zelf voor hun ouders zouden gaan zorgen dan wel mogelijk financieel?
Afhankelijk van wat jij verstaat onder kwaliteit van zorg. 'Kwaliteit van zorg' omvat naar mijn idee niet alleen de concrete zorg aan bed, maar o.a. ook visie, management en beleidsvoering, multidisciplinaire samenrwerkingsverbanden, communicatie, etc. Dus idd veel meer factoren dan alleen 'zorg aan bed'. Er zullen ongetwijfeld organisaties zijn waar dergelijke zaken niet goed weg gezet worden, er is niet voor niets zoveel te doen in de media rond verpleeg- en verzorgingshuizen. Maar laten we dan vooral niet voorbij gaan aan organisaties waarbij dit alles wel goed is weg gezet en de zorg niet slecht genoemd kan worden.
@Rozemarijke, wij doen dit momenteel, zie mijn post elders in dit topic. Het is niet te combineren met werk en gezin, we gaan er allemaal aan onderdoor. Maar soms is er gewoonweg geen andere optie. Lang leve de participatie-maatschappij. Onze situatie is natuurlijk anders maar in de toekomst zal dit gewoonweg wel moeten omdat de overheid een ander beleid gaat voeren mbt verzorgingshuizen.
stel een organisatie in Groningen doet het geweldig dan heb ik daar toch niks aan want dat is niet relevant voor mij aangezien mijn ouders daar niet wonen ik kijk dus naar wat er hier in de omgeving is en daar is MIJN mening op gebaseerd en dat is niet alleen de handen aan het bed dat is het totaal plaatje en aangezien ik daar dagelijks mee te maken heb in mijn werk kan ik rustig stellen dat dat zeer slecht is.
Jij hebt idd niets aan organisaties elders in het land die het goed doen, terwijl de organisaties in jouw omgeving niet voldoen aan de kwaliteit. Maar jij hebt het in jouw post over 'ik weet hoe het er aan toe gaat in verpleeghuizen' en benoemd niet dat het gaat om de verpleeghuizen in jouw omgeving. Misschien een beetje muggenzifterij van mijn kant, maar met dergelijke uitspraken druk je wel een beetje een stempel p de zorg in het algemeen. Jij hebt ervaring in de zorg vanuit jouw beroep en deze ervaringen zijn jammer genoeg negatief. Ik werk ook in de zorg, op een verpleegafdeling. Mijn ervaringen met de organisatie zijn gelukkig positief, dus het kan ook zeker anders. Mensen die geen ervaring hebben met werken of wonen in een verpleeg of verzorgingshuis hebben vaak de neiging mee te gaan in de negatieve aandacht in de media. Dat vind ik jammer en doet wat mij betreft afbreuk aan de psoitieve ervaringen die er ook zijn. Ik wilde daarom alleen maar duidelijk maken dat de zorg in de verpleeg of verzorgingshuizen in Nederland niet alleen maar slecht te noemen is. Maar goed, zo kan er een eindeloze discussie ontstaan en dat is niet de bedoeling van dit topic. Jij hebt idd JOUW mening en dat is ook goed, ik ben een andere mening toe gedaan, dat kan.