Anouschka heeft elke avond rond 19.00 uur haar huiluurtje(s). Tot nu toe hebben we telkens met haar rondgelopen, in bed, uit bed, naar beneden, drinken, luier verschonen enz. om haar te troosten. Het duurde telkens tussen 1 en 2 uur voordat ze dan ging slapen. Vanavond heb ik haar in mijn armen genomen, ben gewoon gaan zitten en heb haar laten huilen tot ze klaar was. In bed gelegd...en slapen. Dit duurde in totaal 10 minuten. Ik vroeg me af hoe jullie dat doen. Doen jullie van alles om te troosten, in bed laten huilen, op schoot of anders? En wat werkt het beste voor jullie kindje?
ik laat haar eerst even huilen, 5 minuten, als ze niet kalmeerd of het gaat steeds harder dan pak ik haar even op, blijf wel op haar kamertje, dit is vaak voldoende om haar rustig genoeg weer in bed te leggen en te kalmeren met een speentje. ik moet wel zeggen dat de huiluurtjes nu minder worden hier *afkloppen* het is alleen nog heftig na een dag met veel indrukken. oh ja, en de spiegel op haar kamer doet hier wonderen, ze lacht altijd naar zichzelf!
Hier haal ik me dochtertje uit bedje en dan troost ik haar door haar heerlijk te knuffelen, luier verschonen, liedje zingen(slaapkindjeslaap) Haar favoriete nummer... Meestal duurt het troosten 10 a 15 minuutjes.. Dan leg ik haar weer in bedje met haar speentje met een tutje (knuffeltje)
Toen hij nog zo klein was werd mij geadviseerd door de kinderarts, de neonatoloog én het cb dat we hem vooral veel moesten knuffelen. Pas toen hij groter werd hebben we hem laten huilen.
In het begin uit bedje halen en vasthouden en knuffelen. Meenemen naar beneden en in m'n armen in slaap wiegen. Nu ga ik na 10 minuten naar boven (bij hysterisch huilen meteen) probeer hem te troosten in zijn bedje. Geef speentje en aai over zijn bolletje. Als dit niet helpt haal ik hem uit zijn bedje en wieg hem in mijn armen op zijn kamer. Ik leg hem dan terug als hij rustig is. Dit herhaal ik zonodig. Mijn man en ik wisselen elkaar dan af. De huiluurtjes zijn ook bijna voorbij.
Als Jasmine begint te huilen wacht ik altijd eerst even af. Soms is ze nl. gewoon even wakker en valt ze zelf weer in slaap, zonder daar iets van haar papa of mama voor nodig te hebben. Wanneer ze echter langer dan 5 min. blijft huilen ga ik naar haar toe en probeer haar te troosten door speen te geven, zachtjes haar hoofdje te aaien en te sussen. Wanneer dit niet helpt neem ik haar op de arm en ga rustig met haar zitten totdat ze weer rustig is en leg haar daarna terug. Soms zit ik dan ook wel een uur met haar op mijn arm...en stiekem geniet ik hier zelf ook wel van. Even lekker knuffelen met mijn dochter. Ik heb ig wel ergens gelezen dat het niet goed is om veel verschillende 'troostmanieren' door elkaar te gebruiken omdat het kindje dan niet meer weet waar het aan toe is en alleen maar onrustiger wordt
Toen Thirza zo oud was als jouw kleintje, hielden we haar vast en hebben we heel veel met haar rondgelopen. Als het echt niet ging, ging ze in de draagdoek en daarin viel ze dan ook in slaap. Wat wel handig is bij zo'n kleintje: niet teveel wisselingen in die korte tijd. Dus liever dan bij jou in slaap laten vallen, (mag best, als er op de dag ook slaapjes zijn dat ze zelf in slaap valt, is dat geen enkel probleem), dan steeds in en uit bed, verschonen, van kamer naar kamer, enz: dat zijn allemaal prikkels die juist onrust veroorzaken dan. Hou het dus zo rustig mogelijk!
onze baby is nu 6 weken en heeft inderdaad ook die huiluurtjes... het is een meid met een pittig temprament zeggen ze op het cb.... dus ze begint niet gewoon te huilen maar na 1 minuut gaat ze helemaal los...krijsen tot ze geen lucht meer heeft en een soort mekker geluid zoals een schaap komt er dan uit... ze lijkt helemaal in een soort huil "flow te komen waarbij ze een soort vast "huilritme heeft ( het klinkt echt als wha wha wha wha wha wha whahahaha wha wha wha wha wha whawhawha) ze heeft haar ogen dan dicht en schopt met haar benen en zwaaid in datzelfde ritme met haar armen..... het ziet er erg dramatisch uit en als je het niet doorbreekt dan gaat ze door en door en door... dus ik pak haar dan op en neem haar mee en houd haar vast en zodra ik dat doe is ze stil.... maarja in het begin vond ik het geen probleem haar hangend tegen mijn borst aan een uurtje bij me te houden want ik was zelf ook moe en vond dat wel lekker.. maar het is niet altijd haalbaar.. ik laat haar in ieder geval niet helemaal over haar toeren gaan totdat ze er zowat in stikt... ik probeer haar nu op haar kamer te troosten want ze was op een gegeven moment jong als ze is zo pienter dat ze stopte met huilen als ze me op de trap hoorde... en als ik dan de trap naar zolder opging dan ging ze verder met huilen... ik wil niet dat ze zo meteen verbanden kan gaan leggen en dan alleen maar uit bed getroost wil worden, ik laat haar in ieder geval nooit lang huilen maar neem haar ook niet meer continu bij me. ik heb nu ook iets gekleurds aan de hemel van haar wieg gehangen waar ze naar kan kijken als ze even wakker word gr jose
Kyra slaapt heel de nacht door en dan komt ze tussen half 6 en half 7 voor de fles, dan slaapt ze weer 4 uur, dan weer een fles en dan slaapt ze vaak weer 4 uur. Vervolgens is ze dan meestal de rest van de dag wakker met wat hazeslaapjes tussendoor. Als haar huiluurtje dan begint, dan ligt ze dus ook niet op bed, maar leg ik een kussen op mijn schoot en daar leg ik haar met haar rug en hoofd op. Haar beentjes liggen zeg maar naar mij toe. Zo kan ik haar aankijken en goed tegen haar praten en zo wiebel ik dan lekker met mijn benen, Vind ze heerlijk en is dan ook gelijk stil. Dus ze heeft wel een huiluurtje, alleen huilt ze op die manier bijna niet
Wij hadden huiluurtje tussen 17:00 en 19:00. Wij hebben heel wat afgewandeld, gebadderd en geknuffeld maar eigenlijk was het het beste om hem gewoon even te laten huilen, dan was het het snelste over. Mijn zoontje had het duidelijk even nodig. Pas met 3 maanden was het huilen aan het einde van de dag helemaal over. Bij een vroeggeboorte zou ik mijn kindje ook echt bij me houden. Ik kan me voorstellen dat een kindje zich dan nog erg alleen voelt.
Ik vind het ook heel lastig om hier een goede weg in te vinden. 's Morgens slaapt ze als een roosje na haar flessen van 07.00 en 10.30 overdag slaapt ze wel maar iets minder. En sinds twee dagen is het 's avonds na de fles van 20.00 prijs. Ze is wel moe want in haar wippertje valt ze gewoon in slaap. Ik wil haar niet steeds uit bed halen, maar aan de andere kant is het overdag een kindje wat makkelijk in haar eigen bed slaapt. We proberen haar in haar eigen bed te troosten en haar speen te geven en gisteren viel ze zo uiteindelijk toch in slaap. We hebben haar ook laten huilen maar daar wordt ze alleen maar hysterischer van, dus ik denk niet dat dat voor ons de juiste remedie is.
wij hebben met alyssa ook wat afgelopen. alyssa is ook heel moeilijk te troosten als ze helemaal over dr toeren is, dus lang laten huilen is geen optie. troosten terwijl ze in bed ligt kan ik niet omdat de bodem al helemaal beneden staat. ik haar alyssa dan uit bed en troost haar tot ze rustig is, ik klets dan wat tegen dr en vertel dat het tijd is om te slapen. als ze rustig is geef ik haar nog een kus en een knuffel en leg haar volgens het vaste ritueel weer in bed. meestal gaat dit goed, maar soms moet ik nog een paar keer terug. wat eerder ook al is gezegt: troost iedere keer op dezelfde manier. zo klein als ze zijn snappen ze het allemaal erg goed en als je dan verschillende manieren van troosten gaat proberen raken ze in de war. liefs doris