ho hoi, Nou, volgens mij is het dan toch echt zo ver. Ik ben plots in de overgang geschoten. Nu wist ik al wel hoor dat ik vroeg in de overgang zou komen. Mijn moeder was ook erg vroeg met de overgang en ik heb vroeger een hormoon afwijking gehad. Dus het was al voorspelt. Maar toch. Het is wel even slikken. Tot 4 maanden geleden was ik echt keurig netjes ongesteld. Elke maand, zelfde tijd. En toen begon het dat ik steeds later ongesteld werd. En minder. En nu wacht ik al weer 2 weken op mn ongesteldheid. Nachtelijk transpireren. Overdag opvliegers. Gezellig Wie heeft er nog meer te maken met vervroegde overgang en hoe begon het bij jullie? En hoe gaan jullie er mee om?
Ik zit al jaren in de overgang. Heb er niet veel last van trouwens. Ook ik heb het vanwege een hormoonafwijking. Ruim 2 jaar geleden hebben ze mijn baarmoeder verwijderd. Dat gaf lichamelijk wel veel rust.
Bij mij begon het toen ik stopte met de pil. Op het moment eigenlijk geen last van symptomen ofzo. Heb alleen niet echt een cyclus meer en eicelvoorraad is extreem laag... Ik begin het nu net een beetje te verwerken dat ik dus waarschijnlijk nooit geen kindje van mijzelf kan krijgen.
Ook de eicelvoorraad was bij mij laag. Als ik al een eisprong had,dan was het te zwak om bevrucht te worden. Vandaar dat we ivf hebben gedaan. Ook met de behandeling ging het niet gemakkelijk.
Hier om medische redenen kunstmatig in de overgang gebracht, sinds mei 2010. In december zijn mijn eierstokken weggehaald, dus nu is het definitief helaas... Ik heb veel klachten: slapeloosheid, gewrichtsklachten, opvliegers, enz. Geen pretje! Ik ben wel heel dankbaar dat we onze meid nog hebben mogen krijgen.