Okè, ik wil het even voorleggen, misschien betrek ik het te veel op mezelf, waar ik vaak goed in ben of had ik zelf anders moeten handelen. Vandaag moesten onze buren de sleutel inleveren (huurhuis), ze zijn inmiddels dus officieel verhuisd sinds vandaag. Wij hebben ongeveer 1,5 jaar naast elkaar gewoond, onze deuren zaten pal naast elkaar en we spraken elkaar regelmatig. Sowieso altijd uitgebreid groeten en vaak ook een gesprekje van een minuut of 5 á 10. Met feestdagen gaven we over en weer wat zelfgemaakte etenswaren en vorige week stond ze nog aan de deur om aardappelen te vragen want die van haar waren op en geen tijd meer om naar de winkel te gaan. Wederom even 10 minuten aan de deur staan kletsen, ook over hun verhuizing etc. En nu.. Zijn ze weg! Huis staat leeg, sleutel is ingeleverd en ze hebben geen gedag gezegd. Er is niemand aan de deur geweest, geen kaartje in de bus oid. Ik vind het erg apart en zit er dus best wel mee. Ik kan dat dan moeilijk van me af zetten. En hierbij neem ik aan dat het aan degene die weg gaat is om afscheid te komen nemen, of had ik moeten gaan? Ze waren hier de laatste dagen sowieso natuurlijk weinig ivm de verhuizing en verbouwing in hun nieuwe huis. Wat vinden jullie hiervan?
Ik zou me er niet druk om maken. Ik krijg/hoef ook geen kaartje van iedereen in deze straat waar ik wel eens mee praat als ze verhuizen.
Uhm tja, wij hebben ook niet aangebeld bij onze buren toen we er de laatste dag waren. Relatie was prima hoor, maar noet de behoefte gehad om afscheid te nemen...
Niet te druk om maken.. sommigen mensen zijn ook gewoon niet goed in afscheid nemen. Spontane gesprekjes, ja. Maar een praatje omdat het zo hoort voelt soms te zwaar voor de situatie. De band was leuk, maar ook niet heel persoonlijk krijg ik het idee. Dus ik kan het me een beetje voorstellen. Ik ben er ook nooit zo goed in. Of partner heeft de laatste keer gedaan en de vrouw is niet bewust een laatste keer in het huis geweest zeg maar. Wat je al een beetje zei; niet te persoonlijk aantrekken.
Ook ik zou het langs me neer leggen. Er zijn vele ergere dingen om je druk over te maken. Er kan een verklaring zijn maar als ik zou verhuizen heb ik ook geen behoefte om afscheid te nemen..
Ik zou zoiets ook zo "vergeten" in alle drukte. Onze buren doen ook niet meer als een kort praatje of pakje aannemen voor elkaar. Ik zou dus in mn nieuwe huis zitten en na 2 weken pas bedenken van "had best even gedag kunnen zeggen".
Haha oke, dan had ik blijkbaar andere (te hoge) verwachtingen. We waren inderdaad niet heel close maar we zijn van dezelfde leeftijd met kindjes van dezelfde leeftijd die ook met elkaar speelden (zelfde datum uitgerekend toen, toevallig, dus samen afgeteld) en we elkaar ongeveer 2x per week 10 minuten spraken. Geen 'moetje' in mijn ogen, want dat doe ik met andere buren ook niet, dat is gewoon een korte groet. In dit geval had ik het zelf in ieder geval anders aangepakt. Nu ik er over nadenk heb ik toen wij verhuisden vanuit onze starters woning ook geen afscheid genomen van buren omdat ik die echt nooit sprak, enkel een vluchtige 'hallo'. Maargoed dit was dan toch echt wel heel ander contact. Maargoed ik ben weer een beetje ontnuchterd en ga maar weer door met waar ik mee bezig was Bedankt voor jullie reacties!
Het is dat wij tijdens de laatste dingen uit het huis halen allebei de buren hadden gesproken, maar anders had ik ze ook geen gedag gezegt. Geen onwil, maar we waren gewoon te druk om eraan te denken. 2 jaar geleden zijn onze buren verhuisd en die hebben ook geen gedag gezegd.
Als ik het goed lees spraken jullie elkaar regelmatig, maar kwamen niet bij elkaar over de vloer? Ik kan alleen vertellen hoe ik het deed toen ik ging verhuizen. Ik had een aantal buren waar ik goed contact mee had, bij elk van die buren kwamen we vaak bij elkaar over de vloer, niet wekelijks, maar wel elke twee weken ongeveer. Met mijn directe buurvrouw ging ik elk jaar samen kerststukjes maken, en gingen we zo'n twee keer per jaar naar het tuincentrum samen. Ook bezochten we elkaars verjaardag en kwamen ze op kraamvisite. Bij hen ben ik uitgebreid afscheid gaan nemen toen ik verhuisde. Er waren nog veel meer buren in de straat waar ik ook goed contact mee heb gehad. Als in: we spraken elkaar regelmatig buiten, zwaaien bij het voorbij gaan etc. Bij hen ben ik geen afscheid gaan nemen. Wellicht had jij een iets hogere verwachting van het onderlinge contact dan zij hadden?
Een verhuizing is super druk, de kans dat een officiël afscheid daardoor ff erbij in is geschoten is best aanwezig. Waarom ben jezelf niet even naar binnen gelopen toen ze er nog waren en je dacht eraan? Of bel/ app ff hoe alles gegaan is? Toen wij verhuisde hebben we ook geen afscheid van onze buren genomen, ik zie ze namelijk nog steeds regelmatig en voor mij was het dus ook geen afscheid misschien hebben zij ook zoiets van goh we bellen / appen / zien elkaar heus nog wel. Dan is afscheid nemen toch ook niet nodig?
Wij zijn onlangs verhuisd en hebben ook niet echt gedag gezegd. De meeste buren wisten wel dat we weg gingen maar een enkeling was op vakantie.. tsja. Als ze me missen kunnen ze me op fb vinden
Wij hadden ook geen afscheid genomen van de buren toentertijd. Maar we hadden ook niet echt contact. Wel elkaar gedag zeggen en soms een praatje maken over het weer oid. Ik jouw geval vind ik het wel anders. Als je mekaar vaker spreekt en zelfs eten aanbiedt, dan vind ik afscheid nemen wel gepast.
ik vind het ook gek, ik snap je wel. Toen wij gingen verhuizen (wij woonden in een rijtje van 4) hebben we van te voren gemeld wanneer we precies voor het laatst in ons huis zouden zijn, die ochtend nog wat staan kletsen met auto inladen enz en op het moment supreme hebben ze ons met zn allen uit staan zwaaien.
Wij zijn vorige week verhuisd en hebben ook niemand gedag gezegd.. dit kwam van beide kanten dus prima zo. We gaan ze allemaal vast nog zien wanr via whatsapp wel veel contact en ze zullen komen kijken. Als je in de verhuizing zit ben je echt alleen maar bezig met je nieuwe huis dus ik zou t in ieder geval niet persoonlijk aantrekken
Ik heb een heel goed contact met mijn ex-buuf, we spreken elkaar nog via Facebook. Toen ze nog naast ons woonde kwamen we ook weleens bij elkaar over de vloer, niet vaak, maar bijv. als we iets langer stonden te kletsen konden we weleens besluiten er een wijntje bij te pakken, we werden uitgenodigd op jubilea e.d. maar toen zij verhuisde hebben we ook niet echt afscheid genomen hoor! Joh, da's zo hectisch allemaal, dan wil je maar één ding en dat is zo snel mogelijk naar je nieuwe huisje en je nieuwe stek eigen maken. Daarnaast, we zien elkaar op FB dus waarom afscheid nemen? Ik zou me er niet zo druk om maken als ik jou was.
Als wij gaan verhuizen, denk ik echt wel dat ik even bij onze buurvrouw aanbel om afscheid te nemen. Maar als ze niet thuis is, weet ik niet of ik dan later terugga om alsnog afscheid te nemen. Zo'n verhuizing is al heftig genoeg. Waarschijnlijk zou ik het me wel voornemen... maar of het er echt van komt??
Als wij zouden verhuizen zou ik bij mijn naaste buurvrouw wel gedag zeggen. Hebben goed contact en ik weet dat zij dat ook zou doen. Bij ons vorige huis was het ons ook ontschoten maar zijn we vlak voor de sleuteloverdracht nog even gedag gaan zeggen want voelde een beetje gek om zo te vertrekken haha. Ik ben ook een muts met dat soort dingen. Dus misschien komen ze nog een keertje langs en anders toch maar opzij zetten en niet over piekeren.
Niet druk om maken joh. Zulke dingen gebeuren als je alleen maar oppervlakkig contact hebt. Ik hoop dat ik door dit topic niet ga vergeten om mijn buren gedag te zeggen als dat één dezer jaren gaat gebeuren, haha. Zou ook wat voor mij zijn.
Nouja, wij hebben elkaars nummer niet. Onze deuren zit letterlijk 30cm tussen (in een hoek), ik kan zegmaar als ik mijn arm uit onze deurpost steek al bij hun aankloppen, dus we zagen/spraken elkaar wat dat betreft zo vaak en konden gewoon altijd even aankloppen als er iets was of betreft de kinderen oid, dat was gewoon spontaan en laag drempelig, dat het nooit in me op gekomen is nog eens extra nummers uit te wisselen. Nu ben ik zelf ook niet zo van de 'techniek' en het bezig zijn met mn telefoon en ik heb ook geen facebook oid. Maar in ons geval is het nu dus; die gaan we nooit meer zien/spreken en dat voelt gewoon raar dat het dan zo afloopt. In geval van dat je elkaar sowieso online nog spreekt kan ik inderdaad begrijpen dat je niet helemaal nog aan de deur afscheid komt nemen.