hallo, tussen ons huis en dat van de buren is een gedeelte van de schutting zo laag en een stukje open dat onze oudste dochter en het buurmeisje elkaar kunnen zien en met elkaar kunnen spelen, dan wel ieder in eigen tuin. mijn dochter is nu 2,5jr en het buurmeisje is 4,5 jr. Ik vind altijd het buurmeisje al wat stiekums over zich hebben, maar ja mijn dochter vindt het helemaal leuk om samen te spelen en met onze schutting houd je dat dus ook niet tegen. Nu heb ik vandaag gehoord en gezien dat mijn dochter zat te kijken naar het buurmeisje, ze praatten heen en weer. En opeens hoor ik het buurmiesje na na na na na zingen, je weet wel het liedje van dit heb ik en jij lekker niet. Dus ik spreek het buurmeisje hierop aan en zeg dat ik dat niet leuk vind en niet lief vind en dat ze gewoon leuk samen moeten gaan spelen. Even later ontdek ik dat het buurmeisje dat zong omdat zij stoepkrijtjes had en mn dochter daar niet mee mocht spelen. Dus ik geef mn dochter haar eigen krijtjes en zeg dat ze maar lekker moet gaan kleuren. Vijf minuten later komt mn dochter huilend bij me en zegt dat de buurmeisje niet mag afpakken......die had dus door de schutting heen het krijtje van mn dochter afgepakt. Ik loop er heen, buurmeisje is natuurlijk allang naar binnen gerend en heeft t krijtje in onze tuin gegooid...ggrr Ik kan het samen spelen niet verbieden, maar vindt het wel vervelend zo! Mn dochter is nog maar 2,5, buurmeisje 4,5 dus ja mn dochter kan daar niet alleen tegen opboksen. Dus ik help haar hierin ook....om het in goede banen te leiden. Ik besef me maar al te goed dat zulke situaties waarschijnlijk nog wel zo vaak zullen gebeuren in haar leventje, gelukkig heb ik ook al genoeg situaties gezien waarin mn dochter dan gewoon van zich afbijt (figuurlijk dan). Wat doen jullie in zulke situaties?????
Ik zou in zo'n geval tegen mn dochter zeggen dat ze naar het meisje toe moet gaan en zeggen dat ze haar krijtje terug wil (zelf laten oplossen + weerbaarheid). Mocht dat geen succes hebben dan zou ik zelf ingrijpen en ik ben dan heel erg duidelijk , maar wel vriendelijk uiteraard . Op zich zou ik verder niet veel doen, behalve dan uitleggen aan mijn dochter dat pesten niet lief is en dat ze dat ook moet zeggen tegen het buurmeisje en/of tegen mij.
Het leeftijds verschil is nog net iets te groot. Die van 4.5 zit al op de basisschool en heeft dat soort geintjes daar al geleerd. Je kunt dat meisje er op aanspreken maar het belangrijkste is dat de moeder dat doet en in het oog houd. En jij zelf moet in de beurt blijven als die twee samen zijn ook al zijn ze niet bij elkaar in de tuin jou kindje is nog net iets te klein om het zelf op te lossen dat komt wel maar nog niet nu.
Ik vind eerlijk gezegd dat jij je een beetje te veel mee bemoeit. Het feit dat de buurmeisje krijtjes heeft en je dochter niet, vind ik nou geen reden om in te grijpen. Zo leer jij je dochter ook om alles te willen en te krijgen wat een ander kind heeft. Ze mag niet spelen met de krijtjes van een ander kindje, nou dan speelt ze toch met iets anders? Toen het buurmeisje ging spelen met de krijtjes van jouw dochter vond jij het toch ook niet leuk? Wat ik doe in dit soort situaties? Zolang er geen geweld aan te pas komt, laat ik de kinderen conflicten zelf oplossen.
Mijn dochter stond te kijken naar het buurmeisje die aan het krijten was en vroeg nergens om....toch ging het buurmeisje heel pesterig zingen, gewoon op een stiekume gemene manier. Kreeg er gewoon een raar gevoel van, dus ja dan grijp ik wel in. Tuurlijk krijgt mijn dochter niet alles wat een ander heeft! Het buurmeisje ging trouwens niet spelen met de krijtjes van mijn dochter, ze ging ze afpakken....en nee, afpakken vind ik niet leuk. Samen delen/spelen is iets anders. Ik snap je mening wel dat je er niet teveel mee moet bemoeien en de kids het zelf moet laten oplossen. Maar tegen een 4,5 jarig kind kan ze nog niet tegen op, en dan laat ik niet toe dat ze gepest wordt.
ben het met Adi eens Je bemoeid je er naar mijn mening erg veel mee. Dat doe ik niet eens met Isabella en Julian. 4 jaar en Julian 10 maanden. Vaak lossen ze het zelf wel op. Jou kindje leert hier niet zo heel veel van. en straks moet ze ook altijd een volwassene in de buurt hebben om het voor haar op te lossen. Gaat ze erg aan je hangen. Mijn buurvrouw had het laatst hier. Mijn dochter van 4 jaar zit in de ballenbak met haar zoontje van 13 maanden. Leuk aan het spelen. Ze gooien wat met de ballen en ze gooit er een paar naar hem toe. Meteen grijpt ze in. Wil je die niet naar hem gooien? Dat is niet leuk voor hem. ( ik zit er gewoon naast en ze corrigeert mijn dochter) Ik vond dat erg voorbarig. Als ze dat bij Julian had gedaan had ik zeker niks gezegd. Het waren maar een paar ballen en sowieso is het in een ballenbak spelen met ballen. Ik heb er maar niks van gezegd. Ik zou me er niet zo druk om maken en ze gewoon lekker zelf de dingen op laten lossen. Je dochter heeft er al snel genoeg van als ze steeds wordt gepest. En dan gaat ze echt wel wat anders doen. Dat hoort bij het opgroeien. Julian laat Isabella ook weleens links liggen omdat hij het met haar heeft gehad even, ha ha
Ik snap wel heel goed wat je bedoeld. Ik denk dat hier meer gevoel bij komt kijken dan de situatie op zich alleen. Op deze leeftijd hoeft je meid nog niet met het buurmeisje op te trekken. ik zou het gedrag dus verder negeren. of de tuin in gaan en zelf wat met je meisje doen. of ik zou haar naar binnen halen daar wat leuks doen. het leeftijds verschil is te groot. (en het zijn geen zusjes dus ze hoeft t niet te verduren) als jij er moeite mee hebt zou ik ze gewoon proberen een btje uit elkaar te houden. en in andere situaties een btje laten gaan idd. en dan gewoon tegen t buurmeisje. nou dat is lief. of zo zeggen. maar zo veel mogelijk negeren. dus als het is afgepakt. gewoon zeggen goh meisje. dan pak je toch deze of dit. en laat je het zien zodat ze is afgeleid en t buurmeisje merkt dat t geen bal uithaalt.
tja, ik zie dat totaal anders. Als JIJ vindt dat je dochter gepest wordt (vind ik in zo'n situatie en deze leeftijd überhaupt wel een heel sterk woord), en dat JIJ een raar gevoel krijgt als het buurmeisje na-na-na roept, en dat JIJ het niet leuk vindt dat ze krijtjes afpakt, vind ik toch echt dat jij jouw gevoel vooral laat spelen. Wat vond je dochter eigenlijk van dat 'pest'liedje? Vond zij zelf met haar 2,5 jaar dat ze gepest wordt, of stond ze gewoon te kijken wat het meisje eigenlijk zegt/zingt? Een kind kan op verschillende manieren omgaan met zo'n situatie: - roepen booehooee, je mag zoiets niet tegen me zeggen! - denken: fijn voor je dat jij krijtjes hebt, ik heb een pop; - denken: na jah, met jou valt niet te spelen, en iets anders gaan doen; - krijtjes gaan afpakken. Jij bepaalt voor jouw dochter dat er op manier nr 1 gereageerd moet worden. Misschien had zij op een heel ander manier gereageerd als jij niet had ingegrepen. En dat hoort bij een sociaal leerproces vind ik.
grote kans dat je dochter niet eens de betekenis weet van het na-na-na liedje en het dus geen enkele indruk maakt. Ik zou me inderdaad ook wat meer afzijdig houden en wanneer je je echt niet kan inhouden, even terloops aan de dames vragen of alles goed gaat. Je hoort dan vanzelf van je dochter of ze iets vervelend vind. En zoals Adi ook al schreef komen de dingen vaak op ons als moeders heel andere over dan hoe onze kinderen ze ervaren. Probeer je dochter meer de kans te geven om zelf invulling te geven aan hoe ze iets vindt, maar ook aan hoe ze iets wilt oplossen. Je kunt haar helpen door haar zelf tegen andere kinderen te laten vertellen dat ze iets niet leuk vindt en daarbij kun je ook zeggen dat als het kindje niet luisterd ze naar mama moet komen en dat die dan komt helpen.