Wat erg.. Heb het zelf meegemaakt met beide ouders. Moeder is overleden en met mijn vader begin van het jaar al het contact verbroken. Beste keus van mijn leven geweest. Ik heb eindelijk het besef gekregen dat mijn slechte jeugd niet mijn fout is geweest. Want daar zijn alcoholisten ook zo goed in. Al woon ik ondertussen niet meer thuis, het bleef mijn leven beheersen. Ik heb sinds mijn tienertijd altijd voor mijn ouders gezorgd en niet andersom. Soms ben ik wel eens eenzaam omdat ik verder niemand meer heb in mijn familie, maar de rust is mij alles waard!
Heel erg Mijn opa was alcoholist. Mijn beide ouders zijn geen alcoholist, tuurlijk drinken ze af en toe wel eens wat in het weekend. Ik zelf drink nauwelijks. Mijn oma kon er ook wel wat van (elke avond 1 glas wijn of soms sherry/port, maar was geen alcoholist.
Heel sneu en blijkbaar heeft dit zo jonge kind al geleerd om 'de volwassene' te zijn en zijn vader op de afspraak van 1 bier te wijzen. Het is maar te hopen dat iemand in zijn nabije omgeving dit ook doorheeft en het gezin te hulp schiet of professionele hulp inschakelt. Wordt er altijd zo naar van als je bedenkt hoeveel kinderen er in ons land (laats staan in de wereld) zo moeten lijden. En ja, verslavingsgevoeligheid is erfelijk, maar afhankelijk van allerlei factoren of het kind van een verslaafde ook daadwerkelijk een verslaving ontwikkelt. Als de vader een drankverslaving heeft kan het kind ook gevoeliger zijn om en totaal andere verslaving te ontwikkelen op oudere leeftijd.
Dit heeft zeker invloed op een kind. Ik heb dit zelf ook meegemaakt. Mijn moeder was alcoholist en ik weet nog precies wat ze dronk, hoe ze praatte wanner ze dronken was en hoe vaak ze smiddags op de bank dronken in slaap viel. Toen ik jonger was en uit begon te gaan, durfde ik nooit te drinken. Bang om zelf verslaafd te raken. Nu ik ouder ben drink ik wel, ik ben niet mijn moeder en weet dat ik qua persoonlijkheid heel anders ben dan zij is.
Verslaving op zich is niet erfelijk. Maar er bestaat wel degelijk een gen dat ervoor zorgt dat sommige mensen gevoeliger zijn voor een verslaving. En dat gen kan wel degelijk erfelijk zijn. Dat betekent dat ALS de dragers van dit gen niet goed opletten en een aantal keer te veel gebruiken, ze eerder in een verlsaving zullen blijven vast zitten, dan mensen die dit gen niet hebben. Maar: ieder mens kan gewoon eigen keuzes maken. En zoals een paar dames hiervoor al zeggen: als je ervoor kiest om je alcohol- (en drugs-) gebruik erg te beperken of zelfs helemaal niks te gebruiken, zul je ook niet verslaafd raken. Ik vrees dat het in de situatie van dit kind twee kanten op kan: hij realiseert zich hoe fout dit is en begint niet met drinken. (In zijn geval zou het wel eens gunstig kunnen zijn als hij zich tijdens de puberteit lekker afzet tegen zijn ouders en het dus heel anders doet dan zij.) Maar het kan ook zijn dat hij dit toch normaal gaat vinden. Ouders zijn (vaak) toch rolmodellen, dus het kan ook zijn dat hij uiteindelijk het gedrag kopieert. Hoe dan ook, lijkt het me een trieste jeugd.
Als je er goed over nadenkt dan is het zo raar nog niet. Naast dat die mensen zwaar getraumatiseerd zijn en hun ontwikkeling vaak onvolledig is(wat allemaal geestelijke aandoeningen/ziekte kan veroorzaken) is dit hun voorbeeld geweest. Hoe erg zij het ook hebben gevonden, het is met de paplepel ingegoten(wat niet wil zeggen, dat ze het daarom dus allemaal herhalen!). Of het wel of niet herhaald wordt heeft te maken met heel veel factoren. Hoe dan ook is het een feit, dat er veel te veel kinderen mishandeld/verwaarloosd/misbruikt worden(op wat voor manier dan ook). En zijn er te veel kinderen die "de ouder" zijn. Heel triest en een vreselijk feit Even over de OP, lijkt net of je mijn broertje omschrijft.... Heb laatst een topic over hem en stiefvader(alcoholist) geopend. Mijn hart breekt voor al deze kinderen!
Dat je een bepaald gen bij je draagt geloof ik wel. Misschien dat ik me anders heb geuit dan bedoeld. Ik bedoel namelijk dat ik vind dat iedereen zelf een keus maakt en dat verslaving ook een eigen keuze is. Dus dat een verslaafde ouder geen excuus is als je als kind zijnde ook verslaafd raakt. Want uiteindelijk maak je zelf de keus om ergens aan te beginnen en geen hulp te zoeken.
Ik denk dat het wisselend is... Mijn vader was ook een alcoholist en ik drink juist nauwelijks iets. Soms een wijntje of iets dergelijks maar dat is vaker op een feestje of zo en ja die heb ik niet zo vaak Moet er ook niks van hebben als mijn vriend dagelijks of zelfs wekelijks zou drinken. Dan ben ik weg heb ik al redelijk vroeg in de relatie aangegeven. Mijn oudste broer daarentegen heeft ook een alcohol probleem en mijn oudste zus ook vind ik. Mijn andere zus en broer drinken wel en kunnen ook flink drinken maar die zie ik ook wel gewoon wat anders drinken of ook niet altijd met een feestje drinken. Ik zou het niet willen dat mijn kinderen het dagelijks zien, ik vind niet dat het als normaal gezien gaat worden!
Dan zou ik maar opletten met je zoontje.. jou vriend was toch ook verslaafd??? Echt grote klets dit!! Ken veel mensen die uit een huishouden komen waar voornamelijk alcohol de overhand had en zij raken geen druppel aan!!
Pardon?! Wat een deligerende opmerking zeg bah! Ik weet ver.domme dondersgoed dat ik op moet letten en zal hem dit ook bijbrengen maak je maar geen zorgen. Buiten dat zoals de rest zegt hij heeft het Gen wat hij ermee doet is aan hem.
Nee geen bah! Jij komt met die opmerking en dan kon je deze opmerking verwachten! En nee hij is niet lullig of aanvallend bedoeld, maar het lijkt me wel dat jij dit in je achterhoofd houd als je vriend zegt dat hij het gen heeft.
... Tuurlijk hou ik dit in mijn achterhoofd Maar dat kan ik ook zelf bedenken, maar zoals overal al staat, dat hij het gen heeft betekend niet dat hij verslaafd hoeft te worden het is maar net hoe hij er zelf mee omgaat. Als hij niet aanvallend bedoeld was excuus voor mijn reactie maar je snapt toch wel dat ik zoiets zelf ook kan bedenken?
Je hoeft geen excuus te maken, kwam van mij kant een beetje aanvallend over maar bedoelde het niet zo. Maar indd het ligt ook aan de omstandigheden er omheen. Ik denk dat iedereen wel een verslavingsgen bij zich draait. Maar dat het een kwestie van verschillende factoren is dat je hem gaat triggeren.
Sorry FleurSylvano maar als mensen hier van je vriend weten dat hij alcohol drinkt en je zet er zo'n opmerking onder dan kan je verwachten dat je daarover een reactie krijgt. Hoe die dan gegeven wordt is punt 1 (aanvallend of niet) maar jij bent verantwoordelijk voor wat jij schrijft. Gevoelig punt blijkbaar.
Mijn vriend drinkt geen alcohol? Het is al opgelost en was niet aanvallend bedoeld Ik geef enkel informatie wat mij verteld is door wetenschappers, psychiaters verpleegkundigen.
Maar dan zeg je bijna ach het is toch erfelijk laat ik ook maar beginnen. Als het erfelijk is ben je gevoeliger voor de verslaving. Hoeft gelukkig niet te betekenen dat hij ook daadwerkelijk alcoholist gaat worden. Of ik miet je zinnetje helemaal verkeerd begrijpen hoor! Maar wat zielig zeg. Zou me ook grijpen zo'n zinnetje uit de mond van een kind