Ik heb een hekel aan koken dus dat doet mijn man. Verder zet hij elke week het vuilnis buiten en zet hij de containers bij de weg (gescheiden afval). Hij is ook diegene die eigenlijk de tuin hoort te doen maar daar komt in de praktijk meestal weinig van terecht. Tuin ziet er nu ook niet uit, ben bang dat er pas in het voorjaar weer wat van gaat komen. Hij doet ook altijd de boodschappen. Hij is op zaterdag altijd vroeg en dan gaat ie vast maar. Heeft overigens wel 2 jaar geduurd voordat ik hem zover 'getraind' had dat ie zijn kleding, handdoeken e.d. in de juiste wasmanden gooide. Nu bezig om hem te leren dat ie een leeg wc rolletje direct in de prullenbak mag gooien (dat ding staat voor je neus in de wc).
Hier kookt hij meestal, wast meestal dingen af, doet de was in de wasmachine en eruit, zet de vuilnis buiten, ruimt de speelgoed van ons zoontje op. Boodschappen doen we meestal samen, was ophangen doen we ook samen. Geloof dat dat het zo'n beetje was.. In ieder geval wel even waar ik zo gauw op kan komen.
Wat ben ik toch blij met mijn schoonmoeder (die er helaas niet meer is). Serieus, zij heeft mijn vent echt fantastisch opgevoed wat dat betreft... Hoop zelf ook zo'n topzoon af te leveren ipv mannen die je moet leren een wcrolletje in de vuilnisbak te gooien ...
- Haalt een enkele keer de vaatwasser leeg - Stofzuigt als dochter veel geknoeid heeft met eten Verder doe ik ALLES! En dat terwijl ik parttime werk, en man werkeloos is.
Hij een held??? NOu dan is die van mij een nog grotere held Ik wekrk 32 uur en hij is thuis voor de kinderen. Hij draait het volledige huishouden! Ik doe het strijkwerk en geef de bloemetjes water. Maar: zeker gezien je ziekzijn en je therapie... mag je vriend wel iets meer mee helpen in de huishouding hoor.
Nou verschrikkelijk.. mijn man heeft werkelijk nooit wat hoeven doen in het huishouden, no way dat ik dat wil voor mn zonen.
Alles, werkelijk waar alles. Op goede dagen doe ik de was in de wasmachine en programmeer ik 'm in. Ik kán het gewoon niet meer i.v.m. handicap.
Hm mijn vriend doet nog best veel. - kookt regelmatig - prullenbak legen - containers bij de weg - kattenbak veschonen - kleintje eten geven en vaak op bed doen. - hij strijkt zijn eigen kleren En de rest van het huishouden komt op mij neer. Logisch ook. Ik werk 12 uur per week en hij 40.
Volgens mij heeft mijn man zichzelf opgevoed, want ik zou het ook verschrikkelijk vinden als die van mij nooit wat zou doen. Ik leer mijn jongens ook dat ze hun rommel achter hun kont op moeten ruimen. Uit bed? Bed opmaken. Klaar met ontbijt? Opruimen. Pyjama uit, kleren aan? Pyjama opruimen. En ja, soms voel ik me net een politie agent maar 9 van de 10 keer ruimen ze het zelf op. Ik hoop dat mijn schoondochter mij later dankbaar is, haha. Mijn man werkt 60 uur per week, ik 20. En ja, ik doe ook 3 x keer zoveel qua huishouden. Maar ik wil dat hij absoluut betrokken is bij de kids, ( bed brengen, douchen, voorlezen etc ) en ik ga de tafel niet afruimen en alles schoonmaken terwijl hij met zijn beentjes omhoog zit.... dahaaaaag! Meehelpen, dan kan ik ook met mijn beentjes omhoog.
Mijn vriend hoeft niet in huis mee te helpen maar wil het zelf. Hij doet gewoon alles mee ramen lappen, afwassen, strijken, was opvouwen, boodschappen, koken, stofzuigen, dweilen, vuilnis, wc en badkamer schoonmaken.
Mijn man doet dan erg veel als ik de antwoorden zo lees Hij: - kattenbak - vuilnisbakken - strijken (zijn wel zijn overhemden) - tuin Ik: - stoffen - wassen - stofzuigen - koken - ramen - meeste verzorging kinderen Samen c.q. om-en-om - vaatwasser - afwassen - afruimen - kinderen naar bed & ochtendritueel - boodschappen Hij werkt fulltime & ik 24 uur
dat zou hier niet gebeuren, ik zou woest worden. Overigens doe ik nu dus het meeste, maar toen man en ik beiden fulltime werkten deden we het huishouden helemaal samen, nu niet meer, want ik ben een stuk minder gaan werken.
Mijn vriend doet weinig meer in huis. Toen ik net bij hem woonde hielp hij wel eens maar nu niet meer. Als ik vraag of hij wil stofzuigen of afwassen zegt hij: doe ik zo. Nee ik wil graag dat het nu gebeurd! Als we bezoek krijgen dan helpt hij wel mee maar verder.. Opzich is het ook niet nodig want ik werk s'avonds 2 uurtjes en hij werkt gewoon fulltime. Maar soms stoort het me wel dat ik alles alleen doe. We hebben het er wel een paar keer over gehad maar ja Oh hij kookt wel eens,zijn nasi is heerlijk
Mijn man werkt 50 a 60 uur in de week. Door de weeks hou ik het gehele huishouden bij. Maar hij kan in het weekend niet stilzitten dus vraagt hij altijd of ik nog een klusje voor hem wil "bewaren" meestal doet hij kleine boodschappen. Maar als hij daarna nog niet kan stilzitten dan gaat hij meestal een wasje draaien (wat meestal maar een halve trommel is ) maar hij bedoeld het goed en vind het ook super lief dat hij me graag wil helpen. Waar hij wel een hekel aan heeft is stofzuigen...alleen dat geluid al van een stofzuiger kan hij niet uitstaan. Dus dat is mijn dagelijkse taak als hij de deur uit is ooh en koken vind hij ook erg leuk om te doen.
Mijn man doet alles wat er nodig is. Wassen, Koken, Sofzuigen enz.enz. Sinds het einde van mijn voorlaatste zwangerschap heb ik misschien 2 wasjes aangezet, het is altijd al gedaan voor ik eraan toe kom. 's Avonds na het eten neem ik meestal de kinderen onder de hoede, wassen omkleden tandenpoetsen. Hij doet het slagveld wat de eettafel was en de keuken opruimen. Soms draaien we het om. Maar ik moet ook stiekem bekennen dat op dagen dat ik werk en hij thuis is met de kinderen, het huishouden incl. een heerlijke maaltijd klaar is EN hij is iets leuks gaan doen met de kinderen. Daar kom ik dus echt niet altijd aan toe. Hij is gewoon beter dan ik (of de kinderen hangen meer aan mij..)
Mijn man heeft ADHD en hoewel hij zich daar niet altijd achter kan verschuilen heeft de tijd uitgewezen dat het huishouden een lasting punt voor hem is en zal blijven. Hij brengt wel eens een van de kinderen naar bed als hij thuis ia en als ik hem gericht vraag iets te doen dan doet hij dat ook. Ik werk zelf 20 uur per week en doe de rest in huis. Ik heb lang "gevochten" tegen deze verdeling maar nu het eenmaal zo is en ik alles zelf in de hand heb (lees, heb alle kleding ligt gestreken in de kasten en niet op een grote hoop op zolder, kan mijn spullen terug vinden, na het stofzuigen hoef ik het niet overnieuw te doen omdat hij overal omheen gegaan is enz enz) geeft het ook heel veel rust en scheelt het heel veel frustratie. Die rust is me stukken meer waard dan de moeite die het mij kost het alleen te doen.
Mijn man doet eigenlijk wat overblijft...hij heeft niet echt vaste taken, maar als ik niet aan de was ophangen toe kom dan doet hij dat. Of af en toe wat wegstrijken. Of een stofzuiger er doorheen.
Mijn man doet alles zolang ik het hem maar vraagt. Hij werkt parttime en ik heb 2 bedrijven waar ik van smorgens vroeg tot 's avonds laat mee bezig ben. Aangezien dit 90% thuis is doe ik het meeste van het huishouden maar er zijn genoeg dagen waarin hij de halve dag bezig is met de was, poetsen en opruimen hoor. Hij doet heel veel.