Wat te doen? Kort samengevat; vriend zit in de gevangenis tot volgend jaar lente, dan een jaar gezeten, voor deze tijd veel ruzies, en ellende gehad, nu 3 kinderen waaronder een baby(alleen bevallen en alles alleen gedaan tot nu toe en werken erbij) nu iemand leren kennen maar die gene is totaal anders lijkt wel betrouwbaar maar houd zijn telefoon in de auto als we afspreken? Tot nu 3 x afgesproken en er lijkt een goede klik te zijn. Me gevoel zeg dat ik ervoor moet gaan maar aan de andere kant stel dat het niks wordt ? En hoe doe je dat telkens afspreken als je kinderen heb? Ik vind 1x in de week al moeilijk met oppas vinden. En wanneer laat je de kids kennismaken (als ik het zeker weet dat dit misschien iets kan gaan worden) maar hoe dan allemaal?? Mijn gevoel over me vriend is de ene keer boos hoe kon je dit ons aan doen en de andere kant we hebben kinderen samen dus kan niet bij hem weg. Vriend in de gevangenis weet hier niet van natuurlijk zodra hij dit weet en hij is vrij heb ik geen tanden en ogen meer.
Zodra je er nog niet uit bent wat je met je vriend wil moet je niks met een ander doen natuurlijk, dat is gewoon vreemdgaan. Dat jouw vriend in de gevangenis zit is geen excuus voor jou om dan maar vreemd te gaan, zeker niet als je mogelijk nog een rrlatre met je vriend wilt. Dus dat zou ik eerst uit ogelen voor mezelf als ik jou was, en dit niet van die andere man af laten hangen. Voor de rest klinkt het alsof je die ander niet helemaal vertrouwt omdat hij zijn telefoon in de auto laat? Ik vind dat eigenlijk wel netjes, vind het irritant als ik met mensen afspreek die de hele tijd met hun telefoon zitten, maar geen idee wat de reden is. Je kunt het eens vragen. Hoe jij over je vriend praat dat je geen tanden en geen ogen meer hebt als hij erachter komt zou voor mij al een reden zijn om heel ver weg te blijven van hem. Ik zou hulp zoeken denk ik, ook voor hoe jullie straks met de kinderen om moeten gaan als hij vrij is. Sterkte ermee!
Om te beginnen zou ik er eerst voor zorgen dat je vriend je ex wordt alvorens een nieuwe relatie te beginnen, wel zo netjes. Voor wat betreft kennis laten maken met je kinderen, die gedachte zou ik ook even laten voor wat het is. Zoals je het hierboven beschrijft ben jij maar vooral de kinderen daar nog lang niet aan toe. Mijn persoonlijke mening is dat je eerst het oude moet afsluiten, jezelf stabiel moet zien te krijgen en dán pas aan iets nieuws zou kunnen beginnen. Ik vind, naar aanleiding van je post, dat je te ver aan het vooruit plannen bent.
Waarom hij vast zit wil ik liever privé houden maar geen mishandeling ieder geval. We hebben nog een relatie het ging voor de tijd dat hij vast zat al slecht veel liegen, gokken, nachten weg blijven enz. Met die ander heb ik nog niks dan 3 x afgesproken uiteraard niks gedaan dan alleen praten.
Het meeste wat me tegen houd om bij hem weg te gaan zijn de kinderen, die hebben dan een huis zonder vader.
Zou je eerst niet eens tijd nemen om erachter te komen of je wel of niet verder wil met je vriend? En de rust voor jezelf en je kinderen nemen? Van de een in de andere relatie hoppen is meestal niet zo'n goed plan en zeker niet voor de kinderen. En oh, als iemand zijn telefoon buiten beeld houdt is de kans zeer aanwezig dat hij gewoon al een relatie heeft en jou ziet als een tussendoortje.
Ik zou eerst van je vriend je ex maken voordat je uberhaupt stappen onderneemt met die ander. Anders besodemieter je hem. Dan pas kan je verder gaan denken.
Een vader die in staat is om de moeder van zijn kinderen de tanden en ogen eruit te slaan is geen aanwinst in huis denk ik.
Hij liegt, gokt, zit een jaar(!) vast en is blijkbaar ook nog eens agressief als je bang bent dat ie je wat aandoet. Vind je dat ze veel aan hem hebben dan? Edit: opgroeien zonder vader hoeft overigens niet. Daar heb je ook omgangsregelingen voor.
Alleen al vanwege die zin zou ik er een eind aan maken. Is toch niet normaal dat jij dit in gedachte hebt. Je hoort er niet bang voor te zijn dat je vriend je iets aan doet. Daarnaast heeft hij zijn leven verkloot. In de gevangenis komen (en dan ook nog zo lang) gebeurd niet zomaar dus er is iets serieus gebeurd. Voor mij zou dat per direct einde relatie betekenen. Of er nou kinderen zijn of niet.
Door je laatste zin, was ik allang weg geweest. Een man wat zoiets de moeder van z’n kinderen zou durven aan doen, is in mijn ogen geen volwaardige vader. Ik denk dat ík hem z’n tanden eruit had gejast, als ik hoorde dat m’n vent een jaar de bak in moest! Je zegt bij hem te blijven voor de kinderen, maar waar issie nu dan?! Kies voor je eigen geluk, en daarmee ook voor het geluk van je kinderen.
Dit vind ik persoonlijk echt een idioot excuus. Je kinderen zijn meer waard dan een gokkende liegende lapswans in huis houden omdat het zogenaamd zo hoort. Integendeel!
Het komt vooral omdat mijn oudste twee super gek op hem zijn en continu naar hem vragen en we hebben 12 jaar een relatie maar inderdaad hij is er nu ook niet.
Een jaar de gevangenis in moeten is niet voor een relatief klein delict als bijvoorbeeld stelen of inbraak (zou trouwens voor mij al voldoende zijn om een relatie te beëindigen). Hij lijkt mij dus sowieso geen goed voorbeeld voor de kinderen. Daarbij was de relatie al slecht en zal deze met een jaar detentie tussendoor er vermoedelijk niet op vooruitgaan. Ik lees niets in je reacties waarvan ik denk dat het waard is om voor deze relatie te blijven gaan.
Kan het ook komen dat je bang bent om de relatie te verbreken? Gezien wat je schrijft over hem, kan ik mij dat goed voorstellen. Als dat het geval is dan kan ik er misschien met je meegedacht worden over wat je nodig hebt om jezelf en je kinderen veilig te houden als hij vrij komt.
Snap ik wel hoor. Tis tenslotte wel hun vader. En dat ze ondanks alles nog steeds gek op hem zijn, dat wil veel zeggen! Maaaar dat wil niet zeggen, dat jij je daarom moet wegcijferen. De kinderen kunnen hun vader gewoon blijven zien, ook als jullie niet meer samen zijn. Als hij een echte vader is wat het hoort, dan zal hij je keuzes respecteren. Of die het leuk vind, is een tweede. Maar als hij net zoveel om de kinderen geeft als jij, zal hij ermee akkoord gaan. Blijf iig echt niet alleen om de reden bij hem; ik kan niet bij hem weg want we hebben kinderen.
Voordat je in Nederland zo’n “lange” straf krijgt, moet je echt wel heel wat gedaan hebben. Ik vraag me dus sowieso af of het goed is dat je bij hem blijft. En dat je kinderen met hem hebt betekent naar mijn idee juist dat zij moeten opgroeien in een stabiele, veilige situatie. En dat is het nu echt niet. Wat iemand anders al zei: er zijn omgangsregelingen voor dit soort dingen. Los daarvan zou ik wel je relatie eerst verbreken. Als je al bang bent voor wat hij je aan gaat doen, wil ik niet weten wat hij doet als hij erachter komt dat je bent vreemdgegaan.