Voor wat meer info hierover Hyperemesis, extreem veel overgeven tijdens zwangerschap | Mens en Gezondheid: Zwangerschap Ik heb dus nu 2 keer in het ziekenhuis gelegen door HG..de eerste keer 8 wk zwanger op 05 dec en 2e keer 12 wk zwanger op 05 jan..precies een maand ertussen... De laatste keer was echt erg en heb 36 uur constant echt achterelkaar gespuugt..en ben hier nog steeds kapot van...het heeft behoorlijke aanslag gehad op mijn lijf...nu moet ik echt mijn rust soms nemen... Maar mijn probleem nu is dat ik bijna geen eten kan weerstaan wordt overal misselijk van en nu eet ik dus bijna niet meer en dit is ook niet goed voor me... Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben en eettips hebben waardoor je weer wat bter gaat eten...ik moet echt niks hebben en nu ook zit ik te bedenken wat ik voor eten ga klaar maken want manlief werkt natuurlijk wel hard en moet wel gwn eten hebben maar bij alles wat ik bedenk word ik beroert en heb ik er al geen zin meer in....En in zkh en bij VK wordt ik ook niet echt duidelijker hierin...maar dacht misschien hier op forum wel mensen die het hebben of hebben gehad met tips...waardoor ik mijn eetlust weer terug krijg ben ondertussen al 9 kilo kwijt ipv eraan?? Liefs
@danty: hier precies hetzelfde, ben met 10 weken opgenomen in het ziekenhuis (ja leuk tijdens de kerstdagen haha) ivm hg. heb 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. We zijn nu bijna 4 weken verder en ben nog steeds erg verslapt, geen energie ook bijna 10 kilo afgevallen en eten gaat moeizaam. Elke dag is weer een strijd om uit bed te gaan en te moeten eten. Ik eet vooral beschuit, soepstengels, danone, vla en manderijn en peer. En probeer cornflakes te nemen(chocopops) Hier krijg ik totaal geen energie van maar iets anders eten kan ik dus ook niet. Het avondeten voor mijn vriend wordt gelukkig gemaakt door mijn ouders, gewoon omdat ik die lucht niet kan verdragen!! Zit nu dus ook al vanaf de 10e week volledig in de ziektewet en zie mezelf ook met zo weinig kracht en energie nog niet aan het werk. Heb 1 febr, weer een afpsraak bij de vk en benieuwd wat ze zal gaan zeggen..
Heb je wel medicatie gekregen tegen het overgeven. Heb zelf ook hg en heb in het begin primperan gehad en nu kan het volstaan met emesafene. Het duurde even voordat het echt goed hielp maar daardoor kon ik wel een paar maal per dag kleine beetjes eten.
Ja hier ook omeprazol en emesafene... maar de emesafene helpt voor mij niets helaas, de omeprazol helpt dan wel weer iets voor het maagzuur en maagpijn. Dus ja.. het blijft moeilijk en uitproberen wat wel en niet lukt.. helaas. Ben allang blij dat ik niet meer overgeef!, hoop alleen met de weken misschien weer iets anders te kunnen eten en dus weer iets meer energie/kracht te kunnen krijgen. Maargoed, het kan ook zo de hele zwangerschtap duren.. dus het afwachten hoe het zich ontwikkeld Verder probeer ik wel heel bewust te genieten van dit wonder in me buik en van de zwangerschap
Wat vervelend zeg dat je zelfs opgenomen hebt moeten worden! Hier ook heel erg misselijk geweest mijn 2 zwangerschappen. 1e zo'n 10 weken in bed doorgebracht, spugend, en alleen af en toe wat aardappels met appelmoes gegeten, droog brood + meloen (dat waren de enige dingen die ik kon verdragen, een paar happen dan). Bij de 2e medicijnen gehad, maar zelfs toen was gewoon eten er niet bij.. Zo'n beetje overleefd op kadetjes, cola, thee en volkoren biskwietjes.. Hoe gezond? Gelukkig was ik er na een wee of 14 twee keer vanaf, maar wat een aanslag op je lichaam is het.. Enige wat ik je kan zeggen is probeer kleine beetjes te eten verspreid over de dag en probeer wat je wel kunt verdragen en wat niet.. (Bij mij verschilde het dus bij de zwangerschappen enorm). Sterkte!
Dankjullie wel voor jullie reacties Ja ik heb medicatie gehad emafesene zetpil en tablet maar geen van beide helpen bij mij.... Ik kan liga milkbreak nog wel binnen houden en idd mariebischuitjes..en voor de rest is het nog steeds uitproberen... maar idd 2 keer opgenomen met een maand ertussen en vind het ook niet echt leuk meer...en nu ook 3 weken niet naar de wc kunnen dus het helpt allemaal niet mee...en vind het op deze manier zo moeilijk om er van te kunnen genieten.. Vooral als erin je omgeving wordt gezegd stel je niet zo aan bla bla ik heb dit met de zwschap en ik heb dat...maar geen van allen hebben ze in het ziekenhuis gelegen met bijna aan de zondevoeding... ook drm heb ik dit hier neer gezet...
Hoi, Ik heb 3x in het ziekenhuis gelegen, bij elkaar zo'n 1,5 maand. Ik was 10 kilo afgevallen en kon alleen maar stil op bed liggen. Op dat moment zag ik de zwangerschap ook niet meer zitten. Toen kreeg ik eindelijk sondevoeding en knapte ik weer een beetje op. Nu met bijna 26 week zit ik eindelijk weer op mijn oude gewicht. Ik zit nog steeds 24 uur per dag aan de sondevoeding en eet alleen wat waterijsjes. Dit is het enige wat ik kan binnenhouden. Als je wat info wilt of ervaringen van anderen wilt lezen, kun je hier eens kijken: Steunpunt Hyperemesis Gravidarum (HG) - Extreme Zwangerschapsmisselijkheid Heel veel sterkte en geef niet op!
Ik kreeg vanaf 6 weken Emesafene, helpt omdat het de scherpe randjes er wat afhaalt maar geen wondermiddel. Verder heeft een bezoek aan de dietiste geholpen, zij adviseerde toch te blijven eten, al is het met lange tanden, tegen de misselijkheid in (voelt heel tegennatuurlijk en NIET fijn) minimaal om de 3 uur (liefst om de 2 uur) ook snachts! Afschuwelijk, maar hielp wel het misselijke gevoel voorkomen. Ik at vooral blanco crackers, appels en volkorenboterhammen met tomaat (zonder slijmerige zaadjes) gekruid met verse peper en maggi. Dat was mijn diner zeg maar. Warm eten/drinken kon ik echt niet verdragen en zuur eten/drinken ging juist wel beter. Sinaasappelsap en smoothies hield ik ook wel vaak binnen. Mijn misselijkheid op een schaal van 10: voordat ik begon met emesafene schommelde het tussen de 8-10, toen ik Emesafene eenmaal slikte was het 7-9, toen ik eenmaal iedere 2-3 uur at 4-9. Inmiddels (ruim 19 weken) 2-8 (dus of heel goed, of heel slecht) Na 17 weken had ik af en toe een dag dat het goed ging, nu met ruim 19 weken heb ik meerdere dagen in de week dat het goed gaat. Begin zelfs te genieten van de zwangerschap!
En lig weer in het ziekenhuis met zware uitdroging..zit weer op het randje pfff...hoelang nog deze ellende...
Jeetje meid wat naar zeg. Zo kun je idd niet leuk genieten. Ik hoop voor je dat je gauw door de zware periode heen bent en dat je je beter gaat voelen. Sterkte!
Ik hoorde van 2 collega's die pas verpleegkundige zijn worden, dat er een nieuwe methode is om HG te behandelen/ermee om te gaan. Het is nogal omstreden en klinkt nogal grof.. Dus bij voorbaat, het komt nogal grof over.. Maar het schijnt dat er een stofje in je hersenen is, waardoor je misselijk wordt,.. Met die methode gaan ze er vanuit dat het geestelijk is. Er wordt geen sondevoeding gegeven. Je wordt opgenomen en mag geen bezoek ontvangen. Als je braakt, moet je het zelf opruimen. Gek genoeg werkt dit wel,maar ik weet niet op wat voor manier.
Ok dan....ik vind dit vaag. Ik ben mijn hele zwangerschap ziek geweest, waarvan de eerste 4 maanden zo erg dat ik alleen maar op bed lag en en aan het overgeven was. Ik ben 11 kilo afgevallen in die tijd. Ik kreeg geen sondevoeding en heb ook echt wel eens mijn eigen kots moeten opruimen. Hielp echt niet hoor. Wat tips betreft: drinken is het belangrijkste, dat allereerst. Ik at in die tijd bijna alleen maar vla, dat hielp wel en ik kreeg toch iets binnen. Ook drinkontbijt kon ik aardig binnenhouden. En op een gegeven moment soepstengels met smeerkaas. In ieder geval sterkte! Het is k*t maar je komt er doorheen en als de kleine er is dan weet je waar je het voor gedaan hebt!
Dit is geen nieuwe methode! Dit is een oude methode die er vanuit gaat dat hg geen ziekte is maar geestelijk (zoals je al zegt). Dat is ABSOLUUT niet het geval! Er is voldoende wetenschappelijk bewijs waaruit blijkt dat HG een ernstige zwangerschapsziekte is. Er zijn zelfs aanwijzingen dat er genetische componenten aan HG zitten. Dit soort "behandelingen" zijn schadelijk voor de geestelijke gesteldheid van mensen. Dat HG niet altijd beter wordt door het toedienen van medicatie of andere behandelingen, betekent echt niet dat het geestelijk is. Dat betekent dat er nog geen goede behandeling is gevonden! Welk ziekenhuis is dit? Ik zou uit hoofde van Steunpunt Hyperemesis Gravidarum graag eens contact opnemen namelijk (je mag me ook pb'en).
Er is trouwens onder gezondheid een langlopend topic over HG: http://www.zwangerschapspagina.nl/gezondheid/148765-hyperemesis-gravidarum-331.html
Wat kan ik daar weer kwaad over worden, geestelijk. Dit zei een van de gyn,. ook bij mijn eerste zwangerschap en er kwam zelfs een psychiater aan het bed. Die zei meteen dat het niets met psyche te maken had. Met sondevoeding raakte ik in ieder geval niet meer uitgedroogd. Bij de tweede zwangerschap hebben ze direct sondevoeding gedaan, dit was nu protocol in het ziekenhuis.
nou ik weet zeker dat het niet geestelijk is...ook hier in het ziekenhuis hebben ze het de vorige keer gehad over maatschappelijk werk etc etc heb gezegd dat ik zelf wel een afspraak maak maar heb dat niet gedaan gekkeheid..De dietiste hier zei zelf dat ik HG heb..en idd er is zo weinig over bekend want sommige familieleden/vrienden snappen het ook ...Maar ik deed dit toen ik zwanger was en ik spuugde ook dit soort verhalen krijg ik meerder keren naar mijn hoofd maar nu is het 3e keer dat ik hier lig in het zkh nu maakt omgeving zich wel druk...achja ik hoop dat er meer bekend over word en dat er wat voor wordt uitgevonden.. En kan me niet voorstellen dat je laten uitdrogen want het is nog levengevaarlijk ook want je nieren en lever functies kunnen zich hierdoor uit schakelen...
Idd, ook al zou het geestelijk zijn (wat ik niet denk dat het is) dan moet je nog steeds ook de lichamelijke gevolgen behandelen. Je moet als vrouw voldoende binnen krijgen, maar ook de baby heeft op een gegeven moment bijvoeding nodig. Er gaat binnenkort trouwens een pilot lopen (denk AMC) om te kijken of vroege toediening van sondevoeding kan helpen om de HG te verminderen en de effecten van de ondervoeding kunnen verminderen. Daarbij: minder misselijk worden als je je eigen overgeefsel moet opruimen... lijkt me nogal een trigger!