Ik word er zo moe en chagrijnig van. Zodra mijn vriend ook maar tussen neus en lippen door laat vallen dat hij vrij is, dan staat mijn schoonfamilie al voor de deur (bij wijze van). Ze hebben overal "hulp bij nodig". Van het aanvragen van een DigiD code tot het leeghalen van een huis, al zijn daar al 5 mensen bij betrokken.... Alles leuk en aardig hoor, het zijn hartstikke toffe mensen, maar ik kan me hier echt kwaad om maken. Het is net of ze niet door hebben dat mijn vriend 40 uur per week werkt, een gezin heeft, een eigen leven Wanneer ik ze erop wijs, subtiel, dan wordt het gewoon weggelachen Iedere vrijdag komen ze ook samen bij 1 familielid thuis en altijd gaan ze ervan uit dat wij ook komen "Want dat is toch leuk". Nou sorry, ik zie mijn eigen familie eens per week en dat is al teveel. Mijn vriend vindt het soms ook irritant, maar er iets van zeggen doet hij niet :x Wat zouden jullie doen? Het gaat dus niet om af en toe ff helpen, maar echt op wekelijkse basis tijdrovende zaken. Hij is nu ook al 4 uur weg, op zijn vrije dag, om zijn oom te helpen met 1 of andere flutbrommer. Dit zou, zoals altijd, maar even duren
Tjaa.. ik ken die mensen natuurlijk niet persoonlijk. Maar vanuit mijn situatie gezien, mijn schoonouders zijn al wat op leeftijd en hebben inderdaad wel vaak bij bepaalde dingen hulp nodig. Wij doen dat eigenlijk altijd gewoon... Want zodra wij hulp nodig hebben, doen hun ook hun best om ons te kunnen helpen. En het zijn toch de ouders van mijn man. Ik zou zelf ook willen dat als mijn eigen ouders hulp nodig hebben, hij ook graag hun helpt. Maar bij ons werkt het dus 2 kanten op zeg maar.. Dat vind ik dan wel weer belangrijk. Over een wekelijke basis... ik zou gewoon zeggen: als we kunnen, dan zullen we er gezellig bij zijn. Maar kunnen we een x niet door een andere afspraak, dan niet.. Dan zie je ons de week erop wel weer. Ik hou zelf niet zo van wekelijkse verplichtingen. Dus ik hou t altijd wel onder voorbehoud zeg maar. Wij eten elke dinsdagavond bij schoonouders, maar wel zo geregeld dat mocht t een x niet kunnen er niks aan de hand is en we gewoon andere dag komen eten. Wil er niet definitief aanvast zitten.
@ Missyzuilen: als ze ouder waren geweest had ik er meer begrip voor gehad, maar het zijn gewoon mensen van eind 30, begin 40. Ik probeer wel vaak gezellig mee te doen bij zo'n wekelijkse bijeenkomst, maar ik merk dat ik er na een uur al wel flauw van ben. Terwijl hun vaak een hele avond tot een uur of 12 dikke lol hebben samen. Ik baal er gewoon echt van dat de tijd die mijn vriend aan zijn familie besteedt, af gaat van tijd met ons (ons zoontje). Hij werkt 40 uur per week, is vaak pas rond 5 uur thuis en ziet ons zoontje dus na zijn werk en in het weekend. Maar 9 an de 10 keer staat zijn familie dan al paraat om hem te gebruiken voor iets
Ja daar zou ik dan ook wel flink van kunnen balen.. En met je vriend erover praten helpt niet? Neem aan dat als hij echt inziet hoe jij je eronder voelt, hij zelf met zijn familie kan praten.. Als jij dat doet, zullen ze misschien weer denken van je houd hem bij ons vandaan.. of je zeurt etc.. Als je vriend er zelf mee komt bij hun, zullen ze minder commentaar hebben denk ik. Denk dat hij toch moet leren vaker nee te zeggen, dan zullen ze vanzelf ook minder vragen.
Zo! Dan heb je jonge schoonouders! Op zich wel gezellig lijkt me! Maar is het bijv. ook zo dat het mensen zijn die geen 'nee' accepteren van je vriend of wil je vriend zelf geen nee zeggen?
En misschien is het ook wel gewoonte voor je schoonouders. Zijn ze altijd gewend om alles met de familie samen te doen? Weten ze wel dat het jou ECHT dwars zit? Dat kan natuurlijk ook verschil nemen, hoe serieus ze het probleem nemen...
@Missy: ik heb het idee dat mijn vriend het wel irritant vindt, maar ergens niet "durft" om er wat van te zeggen. Hij zegt ook vaak dat hij het wel snapt van mijn kant, maar vervolgens verandert er gewoon niks. @mijnhumpie: hahaha ja mijn schoonmoeder is begin 40 (mijn eigen moeder ook trouwens). De rest van mijn vriend zijn familie is eind 30/begin 40. Allemaal nog piepjong dus. Wel gezellig zo nu en dan, maar niet elk weekend hoor Ik denk dus dat mijn vriend gewoon geen nee durft te zeggen
mijn sf heeft hier een een handje van ma moet zeggen dat t nu een tijdje rustig is of achter mijn rug om gaat. zo kwam het neefje van mijn man elk weekend slapen ( hij is 8 en ik heb niet zo'n goeie band met hem. voor ik mijn man kende ware hun altijd samen en kreeg altijd dure kados van mijn man zomaar) ma ey hij heeft nu een gezin en daar hoort zijn neefje niet bij! ben ook paar x flink boos geweest mja dan was ik jaloers volgens hun. (hij slaapt nu trouwens al bijna 4weken bij ons en volgens mij zijn ze nog niet van plan om hem te komen halen pfff) verder spreekt zijn fam turks en in de 20jaar day ze hier in belgie wonen kunnen ze nog steeds niet fatsoenlijk frans of nederlands praten, gevolg manlief moet voor elke brief en elk gesprek aan komen draven om voor hun te vertalen. zo gaat hij ook al een jaar 1x per maand met zijn zus naar de dokter om te kijke of ze nog steeds niet kan gaan werken pffff
@ Adorable: Herkenbaar! Hier spreken ze papiamento en dat doen ze ook braaf wanneer ze samen zijn. Al zitten er 10 nederlanders bij, ze praten hun eigen taal. Ze kunnen wel nederlands trouwens, niet perfect, maar prima verstaanbaar. Lekker irritant dat zijn neefje al 4 weken bij jullie slaapt Daar zou ik dus ook geen zin in hebben; slaapfeestjes.... Denk dat het ergens wel cultuurgebonden is hoor, dat samenhangen en eigen taal spreken bij elkaar. En het is voor ons gewoon irritant @mijnhumpie: Ik denk dat het indd een gewoonte is hoor, alles samen doen. Of ze weten dat het mij echt dwars zit? Denk het niet. Alhoewel... de oom van mijn vriend maakt er wel vaak grapjes over tegen mijn vriend "mag je wel weg van Lina"
Ik denk dat als jouw vriend altijd JA heeft gezegd dat ze dit nu van hem gewend zijn. Hij durft nu waarschijnlijk geen nee meer te zeggen. Kijk ik vind het wel normaal dat je je ouders helpt bij dingen die ze echt niet zelf kunnen, maar er is een grens. Wat vindt je vriend er zelf van? Want hij is degene die dit patroon kan doorbreken en voor hemzelf en zijn gezin kiest.
@minny; daar zal het ongetwijfeld mee te maken hebben. Dat hij nu niet zo goed nee durft te zeggen Hij weet dat ik het niet leuk vindt dat zijn familie zo vaak over de vloer is en hulp nodig heeft bij de kleinste onzin. Ik weet niet zo goed of dit wel veranderd kan worden hoor. Het zit er al zo lang in bij hun en mijn vriend laat het gewoon iedere keer toe Wij zijn trouwens 22 en 24 (hij is iets jonger dan ik ). Over heel veel onderwerpen laat hij makkelijk weten hoe hij erover denkt tegenover zijn familie, maar nee zeggen.... ho maar @ adorable: Dat logeren snap ik echt niet, wil zijn zus haar kind niet gewoon weer thuis hebben? Een weekendje ok, maar zo'n lange periode Zo gaat het hier ook een beetje, dat wegwuiven van bepaalde zaken als je erover begint "ja ja, ik snap je wel, maar dat komt wel goed..."
Ook bij mijn schoonfam is t normaal elkaar meedere keren per week te zien. Wonen ook allemaal in de buurt met de touwtjes nog door de deur . Ik ben het vanuit huis uit ook niet gewend ben heel erg vrij opgevoed en kan rustig weken zonder fam te zien. Tegenwoordig hebben we een goede balans gevonden tussen werk,visite en gezin. Mijn dochter gaat steevast 1 dag in de week naar haar oma,ook jong trouwens is halverwege 40,dan komt praktisch de hele fam eten en gezellig bij elkaar. Daar staat tegenover dat ook de hond mee mag hele dag en tis vrije in en uit loop. Niks moet en alles mag zo hoort t ook vind ik persoonlijk. Vaak ga ik doorderweeks nog ff een bakkie doen bij of overgrootoma en opa,ook nog jong halvergwege 60 of bij schoonmams. Soms niet heb dan geen zin en ga ook gewoon niet. Een nichtje of neefje wat kom t logeren komt voor maar zijn alleemaal wat ouder en heb je dus weiinig last van zo gaat mijn dochter oook rustig een nachtje logeren hier of daar als t moet\kan. maar een maand nee sorry vind ik echt not done zou ik ook niet pikken overginds.
Je kan vervelend vinde hoe je wilt! Maar het zijn zijn ouders en als hiij zelf geen nee zegt dan is het pech gehad! Ik had ook zo situatie, vond het niet erg maar het werdt me teveel en tsja uiteindelijk gewoon niet meer van gezegd! Ooit wil ik ook dat mijn kindere gaan helpen of vertalen! Is ook hun taak! Nazoveel verzorgen verw8 ik ook wat terug! Trouwens we reageren altijd anders, wat als jou vriend ging klagen wrom je zoveel je ouders helpt...hoe zou jij reageren dan?
Sorry, maar ik vind als je inmiddels langer dan 20 jaar in Nederland woont dat je echt geen hulp meer nodig zou moeten hebben met vertalen. Tenzij het om enorm lastige brieven gaat van juridische aard o.i.d. Mijn moeder kwam naar Nederland toen zij 21 was en heeft binnen een jaar NL geleerd. Zij wou niet afhankelijk zijn van familie en vrienden voor een bezoek aan de huisarts..... Wanneer mijn vriend zijn oma moet helpen (vrouw van in de 60, maar met enorm veel gezondheidsklachten en niet erg mobiel), dan hoor je mij niet klagen. Het gaat om onbenullige zaken die ze hartstikke goed zelf kunnen (aanvragen bankpas, aanvragen DigiD, bellen naar internetprovider, brommer onderdelen bestellen). Die mensen zijn bovendien eind 30/begin 40 en mankeren helemaal niks. Als het zou gaan om af en toe even helpen met iets, prima. Maar dat is niet het geval. Soms is mijn vriend een hele dag weg, soms een uur of 4/5. Ze vragen bijvoorbeeld nooit of hij iets gepland heeft, maar gaan ervan uit dat hij kan helpen. Mijn vriend is dan zo'n lul dat die maar gewoon ja zegt, later heeft die er vaak spijt van omdat het zo lang duurde. Als mijn familie al zo vaak om hulp zou vragen, dan zou ik nee durven zeggen als het niet uit komt. Dat gebeurt nu ook heel af en toe, helaas doet mijn vriend dat nooit
"Sorry, dat komt vandaag/die dag niet uit voor ons." Als je dat af en toe eens doet (niet iedere keer, dat is ook niet leuk), dan wennen ze daar vanzelf wel aan. Je kunt zelf ook wat afspreken met je vriend. Als je weet wanneer hij vrij is, kun je al eerder zeggen: Zullen wij die avond... - Een filmpje huren en met wat lekkers op de bank gaan zitten? - Naar de bios? - Bij vrienden op visite? - .... En als je vriend dat JA zegt tegen zijn familie, dan zeg jij: "Ja, maar we zouden toch ....?" Als hij dan toch jou afblaast en voor zijn familie kiest, heb je wat concreets om bij hem neer te leggen.
Dat hangt helemaal van de schoonouders af denk ik. Ik zou er bij die van mij 0,0 moeite mee hebben maar dat heeft ook te maken met het feit dat zij alleen zouden vragen als het echt nodig zou zijn. Nu wonen mijn schoonouders in Griekenland maar als wij er op vakantie zijn stuur ik mijn lief altijd richting zijn vader om hem te gaan helpen. Tot zijn frustratie maar ik schop 'm gewoon onder zijn kont. Wij, en vooral ik, heb zo vreselijk veel aan die mensen te danken dat dit voor mij nooit een frustratie zal opleveren. Maar hun instelling is ook gewoon heel anders. Ze respecteren je antwoord en dus is dat ook nooit een probleem. Daarnaast is de Griekse mentaliteit gewoon anders dan hier. Daar gebeurt gewoon heel veel samen. Dat is normaal. Daarom hou ik er ook zo van . Hier zijn mensen toch vaak meer op zichzelf. Mijn schoonmoeder komt straks een ruime maand om te helpen bij de baby. DAt zijn toch dingen die ik enorm kan waarderen. Plus het feit dat ik blij ben dat ik haar straks weer eens dichtbij me heb. Voor de rest vind ik het normaal om je ouders te helpen bij dat wat ze niet zelf kunnen. Zou voor mij ook niet zo'n probleem zijn. Maar als het jou stoort dan is het dus wel iets wat serieus genomen moet worden en dan moet je er eens over gaan praten lijkt me. Het moet niet zo zijn dat jij je vriend niet meer ziet omdat die paar vrije uurtjes hij weer door een ander wordt opgeeist.
@ LadyXochi: Ik denk dat het tijd wordt dat er indd vaker nee wordt gezegd en dan op de manier hoe jij het verwoorde. Het is al wel iets beter geworden, zo vraagt mijn vriend van tevoren aan mij of we naar een BBQ gaan of naar zo'n bijeenkomst van hun. Vroeger zei hij gewoon ja en dan had ik het maar te slikken (vaak met een fijne ruzie achteraf). Nu maar hopen dat ik dit er ook in krijg bij hem. Cryptonism: Als ze hulp vragen wanneer het echt nodig is, dan heb ik er ook geen enkel probleem mee hoor Het zit er bij hem en familie ook wel heel erg in om veel samen te doen (antilliaans). Mijn vriend moet denk ik een beetje meer nadenken over de tijd die hij heeft en hoe hij deze indeeld ipv overal ja op te zeggen. De tijd die hij per week kan doorbrengen met ons is minimaal en dat wordt door zijn familie vaak nog veel minder
Ik ben helemaal met je eens dat jullie wel quality-time samen moeten hebben. Dat vind ik ook helemaal normaal. Dat zou zijn familie ook moeten respecteren. Maar daar zit ook een schone taak voor je vriend. Hij zal bij hen eens wat vaker nee moeten zeggen dan.