Ik ben in nov 2009 met de pil gestopt, in mei naar de huisarts gegaan ivm nog steeds niet ongesteld geworden & zat in augustus bij de gynaecoloog. Half jaar Clomid geprobeerd, eileider onderzoek was goed en vervolgens 7 rondes met Menopur & Pregnyl. Net na de afspraak waar we konden gaan kiezen tussen IUI of IVF bleek het de 7e keer raak te zijn. Dit was in februari. Echo's met 8 en 11 weken waren helemaal goed. Helaas heb ik met 15 weken een miskraam gehad. Eind april ben ik op vakantie gegaan. Daar had ik een beetje bruin verlies. Ook minder kwaaltjes en andere buikpijn, maar ik zat net in 2e trimester (15 weken zwanger), dus ik maakte me daar niet druk over. Dinsdag 1 mei was de terugreis van de vakantie. Om 7 uur vertrokken we, ik had al wat buikpijn. Om 11 uur merkte ik dat het nat was. Naar het toilet gegaan, en daar lag onze kleine in het toilet. ... en weer tranen in mijn ogen ... Eerst heel praktisch maandverband aan een vriendin gevraagd. De bus hield daarna gelukkig net een pauze, en vanaf de parkeerplaats naast de Duitse snelweg mijn man en de verloskundige gebeld. De rest van de dag redelijk in een waas doorgekomen. Heftige krampen, veel bloedverlies (gelukkig net niet zoveel dat de verloskundige vond dat ik naar het ziekenhuis moest) en om 9 uur 's avonds was ik weer thuis bij mijn man. De volgende dag s ochtends afspraak in het ziekenhuis. Baarmoeder was niet leeg, dus s middags meteen een curretage gehad. Met ruggeprik: ik wilde het graag bewust meemaken. s Avonds mocht ik weer naar huis. Donderdag alleen thuis doorgebracht, vrijdag (mijn verjaardag) met mijn moeder een doosje uitgezocht voor alle herinneringen (echos, kaartjes, kadootjes). s Nachts werd ik wakker met 39,5 graden koorts. Huisartsenpost gebeld en daar langsgegaan. Antibiotica gekregen en mededeling dat het zondagmiddag beter zou moeten gaan, anders bellen. Zaterdag ging het steeds slechter, en dus ziekenhuis (gynaecoloog) gebeld. We mochten langskomen op de spoedeisende hulp. Daar aangekomen had ik enorme koude rillingen, en maar 37 graden. 45 minuten later was de temperatuur 40,1. Ik werd opgenomen en heb via het infuus antibiotica gekregen. Maandagavond mocht ik pas weer naar huis. Een week lang me heel beroerd gevoeld. Nadat ik klaar was met de antibiotica langzaam weer iets beter. Drie weken na mk controle: ik leek nog niet helemaal schoon te zijn (had toen ook nog af en toe bloedingen). Ik heb Provera gekregen om een menstruatie op te wekken, zodat ik hopelijk daarna wel schoon zou zijn. Intussen op therapeutische basis weer een beetje aan het werk. Maar vermoeidheid, buikpijn en emoties blijven een rol spelen. Dus vaak ook nog gewoon een hele dag thuis (zoals vandaag). Helaas ben ik niet ongesteld geworden. Ik heb morgen opnieuw controle, ben benieuwd of ik schoon ben. Geen bloedingen meer, maar wel buikpijn. Dat zijn in ieder geval mijn darmen, maar ook wel steken als ik druk zet en ik ben ook nog af en toe duizelig. Zijn er meer mensen die 6 weken na de miskraam+curretage nog zoveel klachten hebben?
Lopi, wat verschrikkelijk voor je. Ook bij mij kwam het kindje er ineens helemaal uit op de wc. Dat beeld blijft heel heftig. Je ongesteldheid kan nog wel even uitblijven, dit duurt vaak langer dan bij een normale cyclus. Hou er rekening mee dat je lichaam je aardig voor de gek kan houden na een miskraam. Ik dacht 2 X na mn miskraam dat ik zwanger was. Zijn dus gewoon de hormonen waardoor je tussen je eisprong en menstruatie heel veel klachten kan hebben. Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger bent als je er aan toe bent. Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd. Dikke knuffel
Mijn ongesteldheid kan heeeel lang uitblijven, aangezien ik geen eisprong uit mezelf heb. Vandaar dat ik de Provera heb gekregen, dat is progesteron om de opbouw van slijmvlies te krijgen, waarna je als je ermee stopt een soort van ongesteldheid zou krijgen. Nou ja, we wachten vanmiddag maar even af. Ik baal er gewoon van dat mijn buik nog zo'n zeer doet... @Kwebbel: Inderdaad een naar gezicht in de wc. Maar ik ben wel heel blij dat ik het wel gezien heb. Ik heb het ook eruit gehaald en mijn man heeft hem daardoor de volgende dag ook nog kunnen zien. Echt helemaal af: hele dunne vingertjes, teentjes, maar wel heel bleek. Voor hem ook een schok, maar het wordt ook meer echt. Daarna hebben we hem meegenomen naar het ziekenhuis en daar achtergelaten. Hoe ver was jij?
Wel balen dat je dan nu weer zo'n poos op je menstruatie moet wachten. Ja, 12 weken en 4 dagen. Drie dagen ervoor leefde het kindje nog. Wij hebben het kindje begraven. Toch bijzonder he, hoe 'af' het kindje dan al is, het hoeft alleen nog maar te groeien. Het is zeker weer spannend, maar zolang ik geen bloed zie probeer ik vertrouwen te hebben.
Begraven, dat is ook wel mooi. Ik duim dat het allemaal goed gaat deze keer! @Hier: Controle gehad, maar nog geen duidelijkheid. Ik ben niet schoon, er lijkt nog wat te zitten, maar niet duidelijk wat. En hij vond het erg raar dat ik geen "onttrekkingsbloeding" had gehad. Hij wil overleggen met collega's maar ws. een hysteroscopie om te kijken wat het is. In ieder geval ook even bloed laten prikken: Hb en HCG, maar daar verwacht hij geen rare dingen. Moet nu dus tot di-ochtend wachten, dan belt hij (is vanaf morgen op congres )
Dankjulliewel allemaal Vandaag weer eventjes gaan werken, van 1/2 10 tot 1/2 2. Lekkere afleiding, maar merk dat alles me nog steeds meer energie kost dan normaal. En de buikpijn wordt eerder erger dan minder erg
Goed nieuws: ik had nog HCG in mijn lijf! Gisteren opnieuw geprikt en het is gedaald. Het lijkt er dus op dat mijn lijf wat langer nodig heeft dan normaal en dat het vanzelf weer goed komt. Kan komen omdat ik al vrij ver was in de zwangerschap. Volgende week weer prikken en een telefonisch consult. He he, eindelijk een keer goed nieuws
ohh ben blij dat je goed nieuws hebt!! ik vind het heel erg voor jullie!! kep 2 mk's gehad deze waren vreog.. is ook erg..maar voor jullie vind ik het zoveel erger..voel echtmet jullie Mee... het komt allemaal goed!! ook met jou en je lichaam!!