Ik weet dat mijn buik is gegroeid, maar ik zie niet eccht een groot verschil, ik heb ook nog niet iedereen verteld dat ik zwanger ben.... maar ik krijg nu toch wel erg veel blikken naar me toe geworpen ... nou zie ik mezelf dus elke dag en zie je natuurlijk niet zoveel verschil, ik vroeg het mn vriend... en hij zei: ja je buik is ontzettend groot... nu heb ik het gevoel dat ik het iedereen moet vertellen, maar ik durf niet, ik weet niet waar ik bang voor ben... maar ik heb geen zin in vervelende blikken en gezeur.... maar aan de andere kant kan ik het beter nu zeggen dan over een maand, want DAN kan ik er waarschijnlijk al helemaal niet meer omheen.... ik vind het zo vreemd, want ik ben pas 15 weken zwanger... of is dit normaal? sory dat ik zo zeur.. gr. sarah ik m
hey, joh je moet lekker genieten van die mooie buik!! en volgens mij zie je bij een hoop mensen al een buikje hoor met 15 weken!! succes met vertellen aan iedereen!! liefs bianca
ja dankje wel...dat heb ik zeker nodig.... en ik genier er ook wel van hoor... maar meeste mensen hebben toch een boel op en aan te merken, omdat ik zo gezegt jong ben ....
ach joh, die moet je lekker laten kletsen!! geniet er maar fijn van en wat de rest ervan denkt zou jou een zorg zijn!! is jou zwangerschap, jou buikkie, jou kindje, en aller belangrijkst JOU leven!! geniet maar fijn van het moois wat in jou aan het groeien is meis!!
Zo.... opeens verwarring.... ik dacht dat jullie één en dezelfde waren ( avatars) tot ik zag dat hetandere namen waren.... hahahha maar ja bianca je hebt gelijk...maar het is toch moeilijk... ik ga het maar gewoon vertellen de volgende keer ze weer naar mn buik lopen te staren... dan zeg ik: Ja... er zit iets in...hahahaa !!!
Saraah, wat maakt t jouw uit wat anderen van je zeggen of denken? Ze kunnen beter over je praten dan bij je eten!!! Dan ben je een fortuin kwijt, want er zullen altijd mensen blijven die iets aan te merken hebben. En is t niet over je zwangerschap dan is t wel t paar sokken dat je vandaag draagt Meis laat je niet gek maken, t is JOUW buikje, t is JULLIE kindje, jullie moeten gelukkig zijn, jullie worden een gezinnetje, de rest mag al blij zijn dat jij hun in jullie geluk betrekken wil. Ga ervoor meis, laat je trots zien Liefs Angela.
hey angela... dankje wel... dat heb je lief verwoord... en ik moest even lachen om die sokken hahaha ! maar je hebt gelijk...jullie hebben allemaal gelijk...Ze kunnen de pot op...!! ( denk ik zelf vaak genoeg), maar om het dan te vertellen... mn hart slaat dan ECHT over...alsof ik 10 trappen heb opgerent...vindt het zo klote... jullie willen niet weten hoe ik het mn moeder heb verteld...hahahah !!! ik had een bloknote vast... daar was aan ehteind van het gsprek niets meer van over....!!!
Kan t me heel goed voorstellen, was ook 20 toen ik zwanger was van de oudste, nu met 26 jaar schatten de meeste me 17 jaar dus kan je misschien voorstellen dat toen ik 20 was, welke blikken ik steeds toegeworpen kreeg. Maar ik was dolgelukkig en liet me dat gevoel door niemand afnemen. Meestal begon ik gewoon terug te staren dan keken ze wel weg en had ik er genoeg van dan vroeg ik gewoon of ze nog nooit een zwangere hadden gezien of dat hun moeder ze nooit hadden geleerd dat staren onbeleefd was. Wat je moeder betreft dat had ik niet met mijn eigen moeder maar meer met mijn schoonmoeder. Achteraf was ze redelijk positief, maarja t heeft me toen heel wat zweet gekost. Maar laat je niet gek maken, t is jouw leven van jou en je gezinnetje, daarin zit jouw geluk!! Succes meis en als je je verhaal kwijt wil, blijven schrijven. Liefs Angela.
hoi...bedankt voor al jullie reacties... Angela, mensen denken van mij ook dat ik nog 15 ben ofzo... dat maakt het dus alleen maar erger...en verder boeit het me ook niet.. als ik maar en gezond kindje op de wereld zet, en gezond kan opvoeden met ons gezin... daar hoort verder niemand bij... en wat mijn moeder betreft...ik vond het echt heeel moeilijk om te vertelen, omdat zij echt een carriëre voor mij in het verschiet zag... ik was/ben ook bezig met een hbo opleiding... ik heb de ib-groep al geïnformeert dat ik momenteel niet meer nar school kan, maar ik wel van plan ben het voort te zetten na één jaar pauze.. was gelukkig ok. mijn moeder moest daar natuurlijk eerst van bekomen, dat het nu allemaal anders zou worden...mijn moeder weet precies hoe het is... zij was 17 toen zij haar eerste kindje kreeg... en dat is helemaal mis gegaan des tijds...lang verhaal, maar het komt er op neer, dat haar ouders dat kind zo'n beetje hebben afgepakt... maar gelukkig is mijn moeder nu helemaal ok... maar toch zegt ze nog soms dingetjes... en ik weet dat ze dat op een grappige manier bedoeld... maar zo heb je ook mensen die het seriues menen.. wat me aan de ene kant niet interesseert, maar aan de andere kant weer wel...trek me altijd alles aan... m'n schonouders vinden het allemaal maar verschrikkelijk, maar dat boeit me niet zo...ik vind het zielig voor mn vriend, maar het kan mij niet zo schelen, ik weet niet waarom ze zo moeilijk doen met quotes als: jullie kunnen toch geen kind opvoeden? nou wil ik niet lullig zijn, maar sinds haar zoon met mij gaat, gaat het een stuk beter met hem... had hij eerst een vbo B diploma, doet hij nu een HBO opleiding... en dat vinden zn ouders "tijd verdoen"....hij kan beter fulltime gaan werken( terwijl hij nu ook hard werkt en meer dan genoeg verdiend) dus wat zij te zeggen hebben over opvoeding...laat ik links liggen...al trek ik het me wel aan... wow, wat een gezeur allemaal... gr. sarah
Geen gezeur hoor meid, ik weet echt redelijk hoe je je voelt. Het feit van je moeder en met je schoonouders heb ik "gelukkig" niet op die manier meegemaakt, maar ben wel iemand (geweest) die zich alles aantrok. Van buiten en naar buiten toe deed ik en leek t alsof t me allemaal niet boeide, maar van binnen deed t ontzettend pijn. Vaak ging ik daardoor ook nog een twijfelen aan mijn eigen en aan mijn eigen kunnen. Op een gegeven moment breekt je dat op en daarvoor moet je oppassen, mij heeft dat bijna mijn huwelijk gekost, aangezien ik niet praatte hierover, zorg dus dat je dit goed blijft doen, of schrijf t zonodig van je af. Dit heeft geduurd denk ik tot net voor het nieuwe jaar 2006!!! Dus zo heel lang geleden is t nog niet eens dat ik die knop omgezet heb Ik weet hoe t allemaal aan je kan vreten hoe andere mensen kunnen zijn met hun uitspraken, niet wetende (soms ook wel) hoe ze je pijn kunnen doen daarmee . Ik denk dat je schoonouders juist wel zien hoe hun zoon vooruit gaat sinds hij bij je is, daardoor krijg je vaak de reacties zoals jullie nu ervaren. Het tijd verdoen met een opleiding enz. Het is juist goed dat jullie blijven doorleren, petje af!!!! Ik heb daar heel veel respect voor, heb tzelf nooit gedaan en heb daar vaak spijt van gehad. Nu heb ik er geen spijt meer van ben toch nog goed terecht gekomen Ik zal in ieder geval met een luisterend oor klaarstaan als je t nodig hebt, als je je verhaal kwijt wil, of als je gewoon ff tegen iemand wil aanzeiken, t lucht soms wel op. Je mag er in ieder geval altijd gebruik van maken!! Liefs Angela.
Laat ze lekker ... iedereen heeft tegenwoordig ergens een mening over. Je doet het in hun ogen nooit goed. En te jong .. nou ik vind het meevallen hoor meid .. ik mss wel te oud?? Vertel gewoon dat je zwanger ben .. en geniet lekker meid!!
Zo....angela..jij hebt ook veel me gemaakt... ik ben blij dat je die knop hebt omgezet... juist omdat je nog zo jong was is het moeilijk, want toch probeer je nog een boel te leren op die leeftijd, en als dan iedreen wat te zeggen heeft, maa rik vind het goed van je dat je je daar nu overheen hebt gezet...en dat je gelukkig gewoon weer gezlelig kan doen met je man en daardoor dus ook met je gezin en wat de schoonouders betreft.... ik denk niet dat ze weten dat hij vooruit is gegegaan hoor...ze zijn niet zo snugger namelijk.. mar goed...dat boeit me dus niet... ik heb het vandaga in iedergeval een aantal mensen verteld... ik schaam me gewoon aan de ene kant....maar goed...daar moet ik me overheen zetten gr sarah
Schaam je niet meid, je doet niks verkeerd. Er zijn altijd wel mensen die zeuren. Jij kan lekker lang van je kindje genieten, en mensen die met onzinnige vooroordelen komen daar moet je niet naar luisteren. Zet m op!
Ach Saarah, iedereen draagt zijn eigen kruisje, en als ik soms naar andere mensen kijk denk ik zelfs dat mijn kruisje nog heel licht is en ik t nog veel erger had kunnen treffen. Maar inderdaad wat Crisje ook al zegt, schaam je niet meid, laat je trots zien, je hebt helemaal niets om je voor te schamen, probeer te gaan genieten!! Ik begrijp je wel hoor, maar probeer hier echt overheen te komen, stapje voor stapje, dan kom je er echt meid. En lukt t ff niet, schrijf je het hier lekker van je af, wij zullen je dan weer aanmoedigen, soms geeft je dat net weer dat zetje wat je nodig hebt je kin omhoog en borst (in dit geval buik) vooruit te zetten. Kom op, en kop op, jij en je kleintje horen nu eens in het positieve middelpunt te staan!!! Liefs Angela.
En gelijk hebben jullie !!... ik kan er nu echt niet meer onderuit... en ookal is het moeilijk, ik heb besloten er gewoon vooruit te komen, ik heb ook het gevoel dat het niet eerlijk is voor mn kindje, alsf mensen niet mogen weten dat hij/zij er is... dat vind ik zielig...!!! dus ik heb besloten lekker aan ieder die belangrijk genoeg is het te gaan vertellen... met hartkloppingen...daar niet van
Met hartkloppingen is niet erg hoor, je mag er best zenuwachtig voor zijn, maar laat je niets zeggen, kom voor jezelf op. Tolereer geen rare opmerkingen, bereid je voor. Denk aan jezelf en aan je baby, daar doe je t voor, oja natuurlijk ook je vriend(ze worden te snel vergeten haha ). Je zult ook zeker leuke, positieve opmerkingen gaan krijgen, geniet daarvan en laat de minder leuke daardoor verbloemen en je niets doen, sluit je daarvoor af. Ik wens je ontzettend veel succes, geniet van de positieve aandacht die je nu echt gaat krijgen, dat verdien je meid!!! Liefs Angela.