Ik ben pas mama geworden van de meeste mooiste jongentje! Alleen valt het mij allemaal best wel zwaar. Eerste week hebben wij ivm ontstekingen in de ziekenhuis gelegen nu we thuis zijn heb ik het er best moeilijk mee. Hij is super lief! Komt om de 3 a 4 uur, huilt nauwelijks en slaapt goed. Alleen ik ben super moe en heb het gevoel alsof ik elke moment neer kan vallen. Voel me ook super schuldig tegen over mijn zoontje omdat ik nu al uit kijk naar de tijd wanneer hij in de nachten door zal slapen, zodat ik een beetje vast kan slapen. Sorry ik wil moest het even van me afschrijven.
Wat vervelend dat het je soms zo zwaar valt! Ik snap dat je je daarover schuldig kunt voelen. Maar dat hoeft echt niet! Je start met je zoontje was al niet fijn en jouw lijf heeft ook van alles meegemaakt. Ik herken me wel in jouw verhaal. Onze start was ook niet ideaal. Ik was kapot toen we eindelijk thuis waren. Ik vond onze zoon de allerliefste baby. Maar ik vond en vind het soms wel erg zwaar. Wees vooral niet te streng voor jezelf. Geniet van de momenten samen naar voel je niet schuldig als je uit kijkt naar momenten dat hij (beter) slaapt. Ik vind het heerlijk als ons zoontje lekker op zijn bedje ligt en ik even met mijn benen omhoog op de bank kan zitten
Begrijpelijk. Het is helemaal aanpassen aan een nieuw leven, met een baby in huis. Dat is zwaar en niet voor iedereen even rozig. Geef jezelf wat tijd... Je moet nog gewoon worden aan je nieuwe rol. En ik kijk ook nog steeds uit naar het moment waarop mijn zoon doorslaapt hoor. En hij is negen maand
Dat is niet zo lekker voor je. Kan je niet als je man/vriend thuis is even gaan liggen. Na mijn bevalling had ik zoveel adrenaline heb gewoon de nacht erna niet geslapen en op de dag verder ook niet op een gegeven moment ga je het voelen maar met een kraamverzorgster ( een vreemde in m'n huis) kon k niet slapen. Wat ik dan deed als m'n vriend thuis kwam viel ik in slaap op de bank. Geloof mij zo kwam ik aan mijn rust en had ik de energie om de nachten te doen. Hoop dat je er iets aan hebt want als je meer slaapt voel je je waarschijnlijk stukken beter. Succes!
Probeer je slaap te pakken op het moment dat je kindje slaapt, of wanneer je partner thuis is. Je wordt heus wel wakker wanneer je kleintje wakker wordt, dat is door de natuur allemaal goed geregeld. Of spreek met je partner af dat hij eens een "nachtdienst" van je overneemt zodat jij een nacht kunt doorslapen
T zijn ook hormonen die t je soms lastig maken, dan voelt alles zwaarder dan dat t daadwerkelijk voor je is. Is heel naar....maar niets om je druk over te maken, je kindje krijgt alles wat ie nodig heeft bij je, en je mag je heus wel even overwhelmed voelen.
Geen sorry, bij mij duurde het bij elk kind zeker 1,5 jaar voordat ik wat minder moe was en mij niet schuldig voelde dat ik wilde bijkomen. 0-5 maanden veel veel veel te weinig slaap 5-12 maanden eindelijk s'nachts slaap, maar ook niet altijd 12-18 maanden veel minder slaap vanwege tandjes Als je 1 kindje hebt kun je wellicht nog gaan liggen als je kindje overdag slaapt. Met 2 lukt dat dan weer niet als je pech hebt.
Het is heel logisch dat jij je zo voelt! Een baby krijgen is sowieso zwaar, en dan ook nog zo'n lastige start. Heb je mensen om je heen die kunnen helpen?